De niet-gestelde vraag over de verkiezingen

Werkelijk iedereen in de partij krijgt die vraag voorgelegd. Elke uitspraak van een N-VA’er over het Vlaams Belang wordt onder de microscoop bestudeerd en geanalyseerd. En zo zijn journalisten: achter elke uitspraak menen ze een strategie te zien. Liefst een ‘perfide’.

Maar waarom wordt een dergelijke vraag niet met dezelfde aandrang gesteld aan andere partijen? Dan niet of ze met het Vlaams Belang zullen regeren, maar wel of ze een Vivaldi II zullen vormen. Wat antwoordden de voorzitters van CD&V, Open Vld, Vooruit en Groen op de vraag of ze opnieuw samen een federale regering willen. Met als vervolgvraag of ze dat ook zullen doen als hun Vlaamse minderheid nog kleiner is.

Die vraag komt niet uit de lucht vallen. Neem nu de Kamerzitting tussen kerst en nieuw. In die zitting had de meerderheid onvoldoende parlementsleden aanwezig. De oppositie had de zaak dus kunnen blokkeren en de meerderheid zo te kijk kunnen zetten. Maar Les Engagés steunden de meerderheid vanuit de oppositie. Er werden enkele amendementen van de partij aangenomen in ruil. Het is dus niet zo gek te denken dat diezelfde Les Engages de huidige coalitie na 9 juni 2024 aan een meerderheid zal helpen.

Twee legislaturen

De ratatouilleregering (een betere naam dan ‘Vivaldi’) aangevuld met Les Engagés. Er moet al veel gebeuren om die van een parlementaire meerderheid te houden. Misschien wil de eventuele kiezer van Open Vld, CD&V, Groen en Vooruit wel weten wat ze van plan zijn met hun stem. De Franstaligen zijn er heel duidelijk over. Die peinzen er niet over om met de N-VA, laat staan met het Vlaams Belang, te regeren. Trouwens, ze hebben bij de vorming van de regering zelf gezegd dat dit een project was voor twee legislaturen. Blijven ze bij dat voornemen? We horen daar zo weinig over.

De keuze voor of tegen Vivaldi II is belangrijk. Het is kiezen voor een ‘politiek project’. Niemand weet waar het precies voor staat, tenzij ‘niet de verdere opsplitsing van het land’. Zeg maar een anti-N-VA-regering. De Franstaligen willen niet dat er iets verandert, tenzij in hun voordeel. Dat kan beter gecontroleerd worden in een regering waarin zij de meerderheid vormen. Ze willen geen mini-regering en ondertussen onderhandelen over een nieuw België. Dat nieuwe België zou hen wel eens op hun financiële en politieke verantwoordelijkheden kunnen wijzen.

Duidelijkheid

Dus graag duidelijkheid. Dan kunnen de kiezers bewust stemmen, voor of tegen deze regering en hun… beleidsopties. Ik ben alvast benieuwd hoe ze de structurele hervormingen zien. De tientallen miljoenen die bespaard moeten worden, hoe zullen ze dat aanpakken? Waarom is er zo weinig waargemaakt van die ronkende verklaringen bij het begin van de regering? Hoe ga je opnieuw een regeringsprogramma uitvoeren, als zelfs het verlengen van het mandaat van de gouverneur van de Nationale Bank een probleem is? Hoe voorkom je dat die regering opnieuw vastloopt?

Zoveel vragen bij het begin van dit verkiezingsjaar. We kunnen niet wachten om ze te stellen. Dat is waarom het beste nog moet komen. Maar we beginnen met deze, mijnheer Ongena, mijnheer Mahdi, mevrouw Naji en mijnheer Vaneeckhout, mevrouw Depraetere: zal u na de verkiezingen federaal opnieuw samen een regering vormen, ook als uw Vlaamse minderheid nog kleiner is geworden?