Tijd voor een Heerlijk Nieuw België!
foto © Unsplash/PG
Als het kookwekkertje van de bomma en het confederalisme onmogelijk blijken, is het tijd voor een andere strategie: leve België!
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementDe federale onderhandelaars zullen ook een staatshervorming bespreken. Sander Loones moet die onderhandeling leiden. De communautaire tegenstellingen lijken onoverbrugbaar en gijzelen onze politiek nu al decennia. Ondanks gemeenschappen, gewesten, gemeenschappelijke gemeenschapscommissies, en een zestal regeringen is er niet echt sprake van een goed functionerende structuur. Integendeel. Ze werken elkaar tegen, komen niet tot samenwerkingsakkoorden en betwisten elkaar bevoegdheden.
Alle partijen willen het eenvoudiger maken. Maar dat lukt niet. De constructie van gemeenschappen en gewesten zorgt voor ingewikkelde structuren. Ook en zeker in Brussel. Elke staatshervorming trekt die knoop enkel strakker. Ontwarren lijkt onmogelijk geworden. Tenzij… denk even mee. We lossen de communautaire problemen enkel op door opnieuw te kiezen voor het unitaire België. Helemaal en radicaal. Een 21 juli-voorstel voor een Heerlijk Nieuw België, klaar voor zijn 200ste verjaardag.
Iedereen Belg!
- We schaffen de taalgrens af. Geen taalgroepen meer, nous sommes tous des Belges. We waren als Vlaming blij met het erkennen van onze taal, maar het werd gebruikt om ons te vergrendelen. Heel België wordt officieel drietalig. De Franstaligen én Duitstaligen kunnen zich voortaan in hun taal ontspannen aan de Côte Belge, maar ook in de Ardennen en in Luik en Sankt Vith kan je in het Nederlands terecht. Waarom geen Nederlandstalige scholen in Charleroi? Of Duitstalig onderwijs in Luik?
- Elke ambtenaar is verplicht drietalig. Van Oostende tot Eupen, van Antwerpen tot Charleroi.
- Er is enkel nog een Belgisch parlement. Die andere parlementen schaffen we af. In dat parlement zijn we allen Belgen. Geen taalgroepen, geen pariteit in de regering, geen dubbele meerderheden noch alarmbellen. Een meerderheid is een meerderheid.
- Dat parlement wordt verkozen in één kieskring. Geen gedoe meer met Waalse lijsten voor de N-VA. Je stemt voortaan op George-Louis Bouchez, Bart De Wever of Tom Van Grieken, van Knokke tot Torgny.
- De 150 Kamerzetels worden evenredig verdeeld over de partijen volgens hun stemcijfer (= aantal geldige stemmen). Zoals Wilfried Dewachter voorstelt. Dat zou de Vlaamse partijen misschien een tiental zetels extra opleveren, maar wie kan tegen dergelijk eerlijk systeem zijn? Elke stem telt toch evenveel?
- Terwijl we bezig zijn schaffen we ook de opvolgers af.
- Of de koning mag blijven zitten? Als hij niet te veel in de weg loopt en het Park van Laken openstelt voor het publiek, is dat mogelijk. We doen als Vlaming een toegeving!
- Meteen spreekt België met een duidelijke stem in Europa! Geen gedoe meer over geluidsnormen voor de luchthaven van Zaventem in Brussel: bevoegdheden zijn homogeen en het beleid is overal hetzelfde. Dat kan geen probleem zijn, ik lees overal dat Wallonië nu ‘Vlaams’ bestuurd zal worden.
- Geen transfers meer, want er zijn geen taalgebieden of gewesten meer! In de gezondheidszorg tellen dezelfde regels voor heel België. Ook voor de numerus clausus in de geneeskunde.
Duidelijk en helder
Zeg nu zelf, een duidelijk en helder programma voor een heerlijk nieuw België. Hoe kan iemand die voor herfederalisering pleit, of fier met een Belgisch vlagje rondloopt daar nu tegen zijn? Ons voorstel voor een heerlijk nieuw België is eenvoudig, helder en duidelijk. Een staatsstructuur zonder ingebakken conflict of tegenstelling.
Wat zegt u? Dat ‘de Nederlandstalige Belgen’ in de meerderheid zijn? Een detail, als we allemaal Belgen zijn, speelt dat toch geen rol?
Personen |
---|
Pieter Bauwens is sinds 2010 hoofdredacteur van Doorbraak. Journalistiek heeft hij oog voor communautaire politiek, Vlaamse beweging, vervolgde christenen en religie.
De koning rekent op de N-VA om zijn land te redden. Daar voelt niet iedereen in de partij zich goed bij. Maar kunnen ze anders?
Advocaat Stan Eskenazi wil burgemeester Kir ter verantwoording roepen. ‘De gezichten van de daders staan op mijn netvlies gebrand.’