De pennenvriendjes nu ook met ramadanfriendly label

Sommige artikels bevatten woorden. Sommige van die woorden, of de zinnen die er mee worden samengesteld, kunnen als beledigend ervaren worden door wie deelneemt aan de ramadan. Om zulks te voorkomen waarschuwen Erwin Vanmol en Stef Durnez bij voorbaat dat hun wekelijkse correspondentie mogelijk aanstootgevende passages bevat plus enkele verwijzingen naar voedsel alsook een uitermate vunzige beschrijving van primaire geslachtskenmerken. 

Goede Erwin,

Je hebt het vast ook al gemerkt aan al die blije gezichten van vrolijke medemensen met migratie-achtergrond in de betere centrumstad in je buurt. Inderdaad: het is weer ramadan, de jaarlijkse moslimtraditie, zo feestelijk dat je een hele dag niks mag eten of drinken om je vanaf zonsondergang vervolgens vol te proppen met koekjes en pikante soep. (Terwijl ik dat zo opschrijf, bedenk ik mij dat het zomeruur behoorlijk islamofoob is.)

Maar ach, het is een manier van feesten, zou Cathérine Moureaux zeggen. En wat fijn dat het de ramadanees zo aangenaam mogelijk gemaakt wordt door al onze grote culturele instellingen. Neem nu Albert Heijn. In de Belgische reclamespots van deze Nederlandse grootkruidenier rapt een irritante rapper (zijn er andere?) iets onverstaanbaars, waarna de Voice Over ons aanspoort te genieten van een fijne pasen én ramadan. Ok. Lijkt me een beetje niet helemaal in evenwicht. Als ze nu hadden gezegd: ‘geniet van een fijne pasen en de iftar of het suikerfeest.’ Dat ware correct. Of: ‘geniet van de vasten en de ramadan?’ Maar dan stelt zich een nieuw probleem: er zijn voor de katholieke vasten helemaal geen leuke promotionele aanbiedingen te bedenken. O jee…

Gelukkig zijn er ook nog de cultuurhuizen in Brussel. Die voeren het label ramadanfriendly. Klinkt op het eerste gezicht aardig en leuk. Wat heeft die knorpot van een Jambon daar nu weer op tegen? Dat het label waarschuwt voor geweld en naakt? Dat is toch handig, dan weet je dat je zéker moet gaan kijken!

Even kijken wie het ramadanfriendly label hanteren? Het Kaaitheater, zie ik. Wat staat er daar zoal op het programma? ‘Licht’ van Tea Tupijic. ‘Zij gebruikt het theater om daar te geraken waar andere media niet komen. Een jaar lang sprak ze voor deze performance met vier Yezidi vrouwen.’ Hm… Het lijkt me stug dat de doorsnee Youssef met de pet daar naar komt kijken. Ook al omdat Yezidi geen moslims zijn en niet het lievelingsvolkje van de profeet.

Ach, misschien is er iets publieksvriendelijkers te zien in de ramadanfriendly Beursschouwburg?  Een eerste blik op hun programma doet mij vermoeden dat er meer moslims op het podium zullen zitten dan in de zaal. Of toch? Eens kijken:  ‘A plot, a scandal’. Dat is ‘een gestileerde performance als een stille film onder een pruik van koloniale machten. Een dans tussen gevoel en belichaming die historische anekdotes en politieke mythen verweeft tot een poëtische weigering op de rand van een presentatie.’

Ik hoor Youssef al: ‘Yo, Yassim, Mo, Abdel, broer, wij moéten snel tickets hebben voor die performance broer, da is een poëtische weigering op de rand van een  presentatie, broer!’

Het bleef die avond nog lang onrustig in Brussel.

Wollah Yustef!

Wat een misbaar weeral over dat ramadan-vriendelijk-label. Dat die ‘cultuurhuizen’ bij voorkeur met de poeperd omhoog en de snufferd tegen de bidmat liggen is al lang geen geheim meer, maar deze nieuwe versnelling naar zelf-islamisering was zelfs voor sommige beroepsmoslims zoals Youssef Kobo teveel. En hij heeft een punt, Stef. Geen enkele moslim was vragende partij, maar de pijnlijke schijn is er wel.

La grande bouffe.

Die ‘huisjes van cultuur’ proberen natuurlijk ook maar met hun tijd mee te zijn. Als je de pers mag geloven, met de VRT en al zijn organen op kop, zit 99% van Vlaanderen aan de middernacht-spaghetti. Tien jaar geleden zouden we bij het woord ‘iftar’ hoogstens aan een budgetmerk van bleekwater gedacht hebben, nu is geen enkel aspect ervan ons nog onbekend door de dagelijkse updates over het hoe, wat, waar, waarom en met wie.

Jan Jambon was natuurlijk meteen tegen. Dat is ook normaal, Jan heeft nu eenmaal een hekel aan dansende moslims.

En wat is dat toch met de links-progressieve deugseuten dat ze steeds weer de muzelmaanse medemens bij het handje willen nemen om hem te behoeden voor de tantalische verlokkingen van onze demonische maatschappij? Alsof Ali met de pots dat voor zichzelf niet kan uitmaken? Alsof die niet zou doorhebben dat een bezoek aan ‘Ratatouille’ of ‘La Grande Bouffe on stage’ niet het beste idee is op dit moment? 

Witte Vanmolman,

Nee, ik ga hier niet zagen over die onbenullen van Jong Groen en hun gezeur over oude witte mannen. Zelfs Youssef Kobo vindt dat overdreven. En als nu ook al de aanstichters van die zever het beu worden, is de lol er voor mij af.

Toch nog snel één fake news titel melden. Volgens de kranten is Klaus Teuber, ‘de bedenker van Catan’ overleden‘.

Dat klopt niet helemaal. Klaus Teuber is namelijk de bedenker van ‘De Kolonisten van Catan.’ Het spel kwam op de markt in 1995. Het is pas veel later, in 2018 dat 999 Games, de fabrikant van het bordspel, in alle stilte de naam veranderde in ‘Catan’, want ‘de term Kolonisten is sinds een jaar of tien zò beladen geworden dat we die niet meer willen gebruiken.’

Het is wachten tot Europa de naam ‘Monopoly’ laat wijzigen in ‘Duurzame Concurrentie’. ‘Mens erger je niet’ heet voortaan ‘Safe Space’. En in Cluedo wordt nu ‘Dr. African-American’ gedood, niet met een revolver, dolk, touw, kandelaar, loden pijp of Engelse sleutel, maar naar keuze door ‘de wurggreep van het kapitalisme’, ‘systemisch politiegeweld’, ‘een slechte work-life balance’ of ‘overmatige vleesconsumptie’.

Hey kolonist van Zeeuws-Vlaanderen!

Het lijkt er op dat de sympathieke Youssef Kobo het met wel meer oneens was deze week. Ken je die, de Kobo? ‘Managing director van A Seat At The Table’ staat er op zijn visitekaartje. Dat is een mooie titel. In de praktijk wil dat zeggen dat hij recepties organiseert voor een publiek dat uitsluitend bestaat uit journalisten die niet bij de goeie recepties binnengeraakt zijn.

Vroeger noemde hij zichzelf ‘social entrepreneur’ dat is ook een mooie titel. Die staat voor ‘overheidssubsidies opsouperen met schimmige projecten waar geen enkele return van verwacht wordt zolang het maar goed klinkt’. Maar sinds de desastreuse doortocht van ‘de Lucrezia Borgia van de social entrepreneurs’ – la Kaouakibi – is die titel giftiger dan de paraplupunt van een KGB-agent met onsympathieke missie.

Maar soit, het ging over Jong Groen. Ik ga het niet hebben over het feit dat die hele bende zo wit is dat men er zonder sneeuwbril oogletsels aan overhoudt of het feit dat ze stuk voor stuk uit een hogere-middenklasse-vagijn geperst lijken. Neen ik wil het hebben over het feit dat ze vinden dat er ‘te weinig snee’ op Groen zit.

Kijk dat vind ik nu grappig, Stef. Als er één partij is die je niet kan verwijten te weinig snee te hebben dan is het toch Groen wel?! Het merendeel van de mannen heeft daar een snee! (Petra De Sutter, Jenna Boeve) of zit in transitie (Kristof Calvo). Groen is duidelijk niet voor het klootjesvolk!

Het lijkt er op dat Jeremie Vaneeckhout stilaan de enige van Groen is met balletjes in de boxers. En aangezien hij steeds een gezicht trekt alsof hij er op gaan zitten is, lijkt hij er niet onverdeeld gelukkig mee.

Testiculos habet et bene pendentes Stef, bene pendentes!

Tot volgende week!