JavaScript is required for this website to work.
Media

De pennenvriendjes trekken ten strijde tegen micro-klimaatverandering

Vlees, bier en paaseieren van de Delhaize voor iedereen!

SatireErwin Vanmol en Stef Durnez1/4/2022Leestijd 4 minuten
De tropische sfeer in het pittoreske Mortsel dreigt verloren te gaan door
microklimaatverandering.

De tropische sfeer in het pittoreske Mortsel dreigt verloren te gaan door microklimaatverandering.

foto ©

Klimaatverandering ok, maar zijn we wel bang genoeg voor de microklimaatverandering? Een stukje bewustwording naar de doorbraaklezer toe.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Elke week schrijven veel te ijverige medialui pagina’s vol met letters die woorden vormen en in het beste geval ook zinnen. Aan Erwin Vanmol en Stef Durnez de droeve taak om toch één ernstig stuk te publiceren in de wekelijkse tsunami van flauwekul. 

Waarde klimaatkameraad Vanmol,

Vorige week sprak ik je nog over het geweldige potentieel en het intellectuele vermogen van de mier, die derhalve ook niet zou mogen ingezet worden als proefdier. Deze week wijst De Standaard ons op het rijke gevoelsleven van de octopus en dat we die dus maar beter niet bakken met olijfolie, chilipoeder, 2 teentjes knoflook, laurier, bladpeterselie en citroen (50 minuten garen). Wee gij, vuile niet-veganist! Hel en vagevuur zullen uw deel zijn! Zie in dat verband ook deze opinie ‘Ja, een krant moet lezers aansporen om minder vlees te eten.’ Dat staat er in alle ernst. Het is waarlijk zonde voor de stukken die wél de moeite waard zijn bij De Standaard, dat ze ontsierd worden door dat soort mottig activisme.

Ik kan mij dan ook niet voorstellen dat er nog veel echte levensgenieters overblijven bij de trouwe lezers van Vlaanderens kwalitatiefste kwaliteitskrant. Daarvoor werken er op de redactie toch iets te veel apostelen van de ascese.  Wat resulteert in een eindeloze reeks artikels die schuld, soberheid en welvaartswalg prediken.

Zo las ik een dag later weer bij De Standaard dat studenten geen idee hebben hoeveel alcohol je per week mag drinken. Ik geef grif toe dat ik dat zelf ook niet weet. Hoeveel alcohol mag een student per week drinken? Ik zou zeggen: precies zoveel dat je straalbezopen bent, maar niet zoveel dat je in het openbaar gaat braken. Dat juiste evenwicht luistert heel nauw en vergt jaren oefening. Ongeveer vier à vijf jaar om precies te zijn. Wat dus overeenkomt met de gemiddelde studententijd.

Niet zo echter, volgens de krant. Die stipuleert dat een student maximaal 10 eenheden alcohol per week mag drinken. Maar nogmaals: dat is dus de krant die dagelijks meldt dat we teveel vlees eten, dat sigarettenautomaten verboden moeten zijn, dat je niet in een verkaveling mag wonen en al zeker niet in een vrijstaand huis, dat de voedselketen korter en tegelijkertijd alle landbouw weg moet, en dat de gehele samenleving baat zou hebben bij een tactische nucleaire aanval op alle winkelcentra.

Trouwens, tien pinten, Erwin, dat noemden wij destijds een dinsdagmiddag.

Beste Stef,

Ook ik heb ooit nog gestudeerd. Kunstonderwijs was dat. Alhoewel studeren misschien een groot woord is. ‘ De interessante uithangen ‘ is wellicht een adequatere omschrijving. Het toppunt van ‘de interessante uithangen’ was met verf aan uw broek aan de toog van ’t Damberd gaan hangen en doen alsof je jazz te genieten vond.

De ergste was een klasgenoot geheten Johannes, die dit allemaal deed terwijl hij ook nog eens zelfgerolde sigaretten met cadmiumgeel stond te paffen. Johannes schilderde uitsluitend religieuze taferelen en was van mening dat men de Heilige Geest niet mocht lasteren. Dus zo gezond kan dat niet geweest zijn.

Zo’n kunststudent kan je bezwaarlijk een wiskundig genie noemen maar we waren wel bedreven in het speuren naar de grootste hoeveelheid drank voor de minste prijs. Meestal was dat een fles rode wijn met de bedrieglijke naam ‘Prestige Du Chef’. Drie dagen koppijn maar het was het waard!

Ik heb ooit eens bijna een fles pastis zonder alcohol gekocht. Een oplettende kassajuf wist daar tijdig een stokje voor te steken. ‘ U weet toch dat dit zonder alcohol is, meneer? ‘ – ‘ Oei! Die zet ik snel terug!’  – ‘ Ik vond het al raar, meneer.’
Waarna ik haar dankbaar toeknikte en ze mij op haar beurt beloonde met haar smerigste blik.

Goede erfzondenaar Erwin,

Nog even volhouden, Vanmollemans, de vasten is bijna voorbij en dan komt de PaasConner met chocolade eieren. Weliswaar hebben we die zelf vooraf ingekocht bij een supermarkt in de buurt, want zo’n beun-paashaas koopt die dingen natuurlijk niet met zijn eigen geld en de klokken van Rome komen niet meer sinds ze teveel vliegtaks moeten betalen van de Club van Rome.

Chocolade eieren van de supermarkt dan maar. Wel even opletten: haal ze niet bij de Delhaize, want dan riskeer je diverse sociale voordelen kwijt te spelen. Toch als het aan Peter Casteels ligt, het nieuwste zonnetje in huis bij Knack. Deze knakker riep deze week op om mensen die in Delhaize winkelen uit te sluiten van de energiepremie. Want Delhaize zou te duur zijn, dus wie daar boodschappen doet heeft toch geld genoeg… Geen idee wat voor magische paddestoelen Peter consumeert bij de lunch, want ik kan niet geloven dat iemand in nuchtere toestand zoiets schrijft. En nog straffer: dat het gepubliceerd wordt! Knack verdient een betere eindredacteur en hoofdredacteur.

Beste belezen buddy,

Ik heb ooit nog een tijdje cartoons getekend voor Knack. Dat was de triestigste tijd van mijn leven. Laat ik het eufemistisch zeggen dat het geen jolige bende ‘vrolijke Frans’-en zijn. Altijd scheelde er iets. Ofwel snapten ze de mop niet of was ik een punt vergeten op het einde van een zin of stond er een joekel van een typo (tikfout) in. Nu zijn typo’s zowat verplicht in de pers maar toen konden ze daar niet mee lachen. Met mijn cartoons doorgaans ook niet.

Toch moet ik toegeven dat het toen nog reuze meeviel als je bekijkt wie daar nu de dienst uitmaakt, met die volslagen gek van een Peter Casteels op kop. Elke keer ik die man iets zie schrijven of, erger nog, wanneer hij met zijn vingertje mag staan zwaaien op de treurbuis, bedenk ik mij dat er geen kinine genoeg is op de wereld om ’s mans delirium te behandelen.

Hij ziet er ook uit als een boze koortsdroom, maar daar kan hij dan weer niets aan doen. Hoogstens zijn ouwe moer die waarschijnlijk tijdens de zwangerschap niet van de Picon kon blijven. Foei, Erwin! Dit is lelijk van mij dus ik neem deze woorden terug. Mensen op hun uiterlijk pakken is laag. ’t Is zo al erg genoeg gesteld met Petertje.

Beste Erwin, alias De Gazet van Denderleeuw,

We moeten het nog eens over Gazet Van Antwerpen hebben. Het moet niet altijd over de gazetten van de parking gaan. Die van Antwerpen legde ongevraagd uit waarom Mortsel veel harder zal lijden onder de klimaatverandering dan Wuustwezel. (Met dubbel zoveel hittedagen!) Wow! Dat is pas straf en diepgravend dossierwerk: een globale kwestie als klimaatverandering eventjes uitspitten tot op dit regionale niveau. Proficiat!

Maar Mortsel en Wuustwezel zijn toch nog altijd zomaar eventjes de volle 36 autokilometers van mekaar verwijderd. Dat moet toch veel nauwkeuriger kunnen! Hoe zit dat met het verschil tussen Mortsel Dorp en Mortsel Oude God? Zal de hitte op Oude God nog nét niet dodelijk zijn, terwijl de sukkels van Dorp acuut verdampen? Komt Kontich Kazerne binnenkort in zee te liggen, terwijl Kontich St. Rita een van de 400 eilanden wordt in de Waarloos archipel? Verandert het Kempense Brecht in de Sahara terwijl Sint-Job verzinkt in ’t Goor-moeras? Ik kijk reikhalzend uit naar de vele leerrijke artikels die nog zullen volgen over de micro-klimaatverandering .

Beste Nostradamus der Zeeuwen

Ik weet niet of je het nieuws wat gevolgd hebt, maar er is een Oorlog in Oekraïne, he. Dus even geen klimaat, Stef! Even geen geneut over veranderende temperaturen. De Oekraïners zouden contént  zijn met een beetje klimaat. ‘ Als het dat maar is ‘ zouden ze zeggen. Maar dan in het Oekraïens of in het Russisch.

Als er in Oekraïne iets verdampt,  is het de sfeer door de fosforbommen. Hoe lang denkt die Poetin nog door te gaan eigenlijk met zijn antipathiek gedrag? Die Tsjetsjenen van hem hadden hun kar rapper gekeerd dan een boer met een zwenkwiel. En die Witrussen hangen ook het zwart schaap uit. Ik word daar allemaal niet vrolijk van, Stef.

’t Is precies één grote Knackredactie vol Peter Casteels klonen.
Afschuwelijk.

Tot volgende week, donderpreek! 

Erwin Vanmol en Stef Durnez zijn al jaren pennenvriendjes. Elke week delen ze hun correspondentie met de Doorbraaklezer.

Commentaren en reacties