De pennenvriendjes zijn op zoek naar een vrouw
't Is niet voor ons maar dus werkelijk voor de samenleving!
foto © Unsplash
De covidmails van Frank Vandenbroucke mag niemand lezen, maar de mails die Erwin Vanmol en Stef Durnez naar mekaar sturen zijn wekelijks openbaar!
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementDe covidmails van Frank Vandenbroucke mag tot nog toe niemand lezen. Maar de mails die Erwin Vanmol en Stef Durnez naar mekaar sturen over het nieuws van de week zijn geweldig openbaar, en wel hier!
Ongenadige Erwin,
Ik ben een grote fan van Open Vld. Niet van hun rampzalige politieke strategieën, natuurlijk, maar wel van hun gebruiksvriendelijkheid voor grapjurken zoals wij. Valt de partij helemaal in ongenade? En de voorzitter ook? Dan nemen we als nieuwe voorzitter toch Tom Ongena! Nog méér voor open doel kan je een bal niet leggen. Ik ben er zeker van: mocht ooit de mislukte porno date van De Croo tot een groot schandaal zijn uitgegroeid, dan hadden ze vast een Piet Uytdebroeck of een Jef Neukermans achter de hand om premier te maken.
Maar genoeg toxische mannelijke grapjes. We moeten vrouwelijker denken. Sterker nog: we hebben meer vrouwen nodig op de plekken waar de beslissingen worden genomen. Althans dat vinden Els Van Hoof en Lynn Callewaert, respectievelijk Federaal parlementslid CD&V en nationaal voorzitter Vrouw & Maatschappij. Geen idee wat dat laatste precies is, maar laten we even nadenken over de boodschap die ze brengen. Dat er amper 16 procent van de leden van directiecomités van Bel20-bedrijven een vrouw is. En dat dat meer moet zijn. Want ‘zo weinig vrouwen die wegen op beslissingen van grote bedrijven, dat is slecht voor onze maatschappij in zijn geheel’.
Is dat zo? Werkelijk? Ik gooi even een paar namen op van vrouwen van wie we weten dat ze grote beslissingen namen. Meryame Kitir. Tinne Van der Straeten. Cathy Berckx. Laurette Onkelinx. Sihame El Kaouakibi. Zal ik verder gaan of is mijn punt al gemaakt?
Succulente Stef,
Zoals de volgende zin sprak tegen de vorige: ‘Uw punt is al gemaakt’.
Vrouw & Maatschappij klinkt als een overheidsvehikel dat bestaat uit een voorzitter, een koffiemachine en een secretaresse (m/v) die nakijkt of de subsidies op tijd gestort worden. En bij tijd en wijl de emails naleest natuurlijk.
Wie zijn emails pertinent nièt wil laten nalezen is ‘Frakke Toek’ u ook bekend als de ‘losse-handjes-sos’ Frank Vandenbroucke. Onfrivole Frank ontbindt namelijk al een jaar lang al zijn duivels – en dat zijn er nogal wat volgens ene V. V.Q. uit K. – om een wet tegen te houden die de minister zou verplichten zijn covidmails openbaar te maken.
Kijk Stef, jij en ik zagen van dag één dat de grijnzende Gollem van de Wetstraat voor geen nanometer deugde maar Joël De Ceulaer prees hem de hemel in. Ik weet niet of je De Ceulaer kent, Stef? Dat is een uiterst bescheiden journalist met een groot en uitzonderlijk talent om steevast op het verkeerde paard te wedden. In die mate zelfs dat die van Waregem Koerse hem jaarlijks opbellen voor zijn pronostiek en dan steevast geld inzetten op al de andere paarden. Joël vond ooit op een weekdag dat mevrouw El Kaouakibi de grootste volksvertegenwoordiger was sinds er volk vertegenwoordigd wordt. Om maar een willekeurig voorbeeld te geven.
De wet voor meer openbaarheid van bestuur botst nergens op weerstand, behalve bij Vandenbroucke. Er is geen groot psycholoog aan mij verloren gegaan maar ik vind dat op zijn minst ‘raar.’ Volgens VDB is er geen belangenconflict. Dat zeggen anderen niet, dat zegt hij zélf. En wie kan dat beter weten dan hijzelf?
Vandenbroucke is zelfs niet principieel tégen dat amendement, ‘maar enkel op voorwaarde dat het kadert binnen een grondige hervorming van de beroepscommissie.’ Met andere woorden: ‘ voor een frank moogt ge mijn muizeke zien, maar alleen met uw ogen dicht’.
Vrouwvriendelijke Vanmol,
Nog maar net had onze openbare pretzender VRT één aangekondigd dat de Droomfabriek terug zou komen, mét Bart Peeters en aan zijn zijde Gloria Monserez – zij met de wilde frisheid van limoenen – of daar vond iemand het meteen schandalig dat oude Bart alweer ging presenteren met een jonge vrouw naast zich. En of dat nu eens niet anders kon. Een jonge gast met een frisse 63-jarige vrouw, bleek de suggestie.
Maar wie moeten dat dan zijn? Misschien dat ventje uit de reclame dat geen raket kon bouwen omdat de bus Dreft maar niet leeg raakte? Die moet inmiddels oud genoeg zijn om een grote show te presenteren. En dan naast hem Martine Tanghe. O nee, mag niet, die is op pensioen. Euh, Leen Demaré. Zou kunnen. Op voorwaarde dat ze geen tekst heeft, anders gaat die show zes uur duren. Of Margriet Hermans. Maar die gebruikt nog het N-woord! Kan niet. Martine Jonckheere, dan? Die is inmiddels 66 zegt men, maar ik denk dat ze in realiteit nog maar 36 is. Dat risico kunnen we niet nemen. Je ziet: de casting wordt nog niet zo simpel.
Laat het ons voorlopig toch maar houden op een oude vent met een jonge chick. Wel benieuwd naar Bart en Gloria Montserrat Caballé. Want de Droomfabriek blijft een sterk format.
– ‘Onze volgende kandidaat is Franske uit Nederland en hij wil héél héél héél graag héél héél héél veel centjes, en waarom, Franske?’
– ‘Om de temperatuur op de aarde een héél, héél, héél klein beetje lager te krijgen, meneer.’
– ‘Ha, Franske, schoon, heel schoon. Hoe gaan we dat doen, Gloria?’
– ‘Als ik uw loon en dat van Tom Waes samen leg, Bart, dan komen we al een heel eind.’
– ‘Ja, ja, ja, ja, ja, ja, ja, ja, dat is écht, écht, écht heel schoon, Gloria. En wie is onze volgende dromer?’
– ‘Ik heb hier Alexandertje en wat wil jij graag, Alexandertje?’
– ‘Een goed betaalde Europese topjob, mevrouw.’
– ‘Nu direct?’
– ‘Toch zeker vanaf het najaar van 2024, mevrouw.’
– ‘Ma zo tof, hoe gaan we dat doen, Bart?’
– ‘Ik heb al eens met de papa van Alexandertje gesproken en dat komt écht écht écht helemaal goed, Gloria.’
– ‘Heb jij na de show nog iets te doen, mevrouw, want ik wil u wel eens bewonderen in volle Gloria…’
– ‘Foei, Alexandertje, toch!’
Heerlijke televisie.
Beste droomvent Stef,
Het nieuws over de heropstart van de Droomfabriek lokte meteen een storm aan wensdromen uit. Volgens mij zullen er wel enkele bij geweest zijn waar het woord ‘kiesdrempel’ in voorkwam.
Maar over een storm gesproken, het heeft ook serieus gewaaid daar bij u in Karnemelkland. Zomerstorm Poly leverde vreselijke beelden op die niemand onberoerd laten. Ook Frans Timmermans niet, maar dan in de omgekeerde zin. Frenske was blij met Poly. Zo kon hij de storm met dodelijke afloop voor zijn klimaatkar spannen. ‘Het heeft allemaal te maken met klimaatverandering, als we voorbeelden willen van hoe dringend het is, hoeven we slechts naar buiten te kijken’, zei een extatische Timmermans tijdens een persconferentie. Dikke Frans was zo blij met Poly dat hij bijna ‘polyamoureus’ leek!
Maar Timmermans deed niets anders dan wat hogepriesters sinds het begin der tijden doen: elke ramp koppelen aan onwenselijke gedragingen. Vroeger kon er geen zonsverduistering passeren of men kerfde met een obsidiaan-mes kloppende harten uit ribbenkasten tot er genoeg bloed vergoten was om de zon tot wederkeer te bewegen. Nu laat men de bevolking leegbloeden met de scalpel van de klimaattaks tot dat klimaat besluit 0,0003 graden af te koelen.
En zo grijpt de zelfverklaarde ‘klimaatpaus’ – tegenwoordig eerder ‘klimaatpauze’ sinds er steeds minder landen in zijn koortsdromen wensen mee te gaan – deze dramatische gebeurtenis aan om ons tot aderlatingen aan te porren.
Frans zelf past in de beste kakistocratische traditie geen enkele van die maatregelen op zichzelf toe. Frans betrekt een riante villa waar evenveel zonnepanelen op liggen als er haren staan op de balzak van een ringslang en hij neemt vaker de privéjet dan de keizer van China zijn Mina.
En bovendien: volgens instanties die het kunnen weten zijn de woorden van Groteske Smurf klinklare onzin. Volgens Weeronline ‘is er tot op heden geen verband tussen klimaatverandering en de intensiteit van stormen.’ Die van Weerplaza houden het iets minder subtiel en noemden de uitspraken van Frans ‘totale onzin!’
Dat Frans de waarheid zo vaak geweld aandoet dat die momenteel in een vluchthuis zit, is al een tijdje geweten. Maar anders was hij ook nooit aan zo’n mooie post in de EU geraakt. Je moet er wat voor over hebben!
Je hebt altijd wat verlies, lentebries!
Categorieën |
---|
Erwin Vanmol en Stef Durnez zijn al jaren pennenvriendjes. Elke week delen ze hun correspondentie met de Doorbraaklezer.
Deze week: duistere geldstromen naar nieuwsdienst, vacature voorzitter Groen en blauw bloed zonder Belgisch bloed.
‘Afgrond’ verhaalt de waargebeurde verhouding tussen Venetia Stanley en de veel oudere Britse premier Henry Asquith, die leidde tot een kabinetscrisis.