Doorbraak persoon van het jaar: De Bange Blanke Man/Vrouw

Het volk heeft beslist, en in tegenstelling tot de vertegenwoordigers des volks, achten wij het volk perfect in staat om keuzes te maken. In tegenstelling ook tot andere mediabedrijven doen wij niet flauw over de uitslag van polls op onze site. Niet Theresa May, niet Delphine Boël, zelfs niet Kris Peeters (nu hij geheel volgens eigen voorspelling zijn Antwerpse gemeenteraadszetel niet opneemt) ook niet Sebastian Kurz  maar wel De Bange Blanke Man/Vrouw is Doorbraak Persoonlijkheid van het jaar 2018.

We nemen, in het kader van de wet op openbaarheid van bestuur, en onze charter van transparantie van onze werking, de einduitslag er eens bij. U kan zien dat, in tegenstelling tot de regering in lopende zaken en zonder vertrouwen, De Bange Blanke Man/Vrouw wel een meerderheid achter zich kreeg, 57,27%.

Doorbraak

De uitslag van onze poll

Ons verwondert die keuze niet.  Jean-Pierre Rondas schreef een overtuigend portret van De Bange Blanke Man/Vrouw, niemand op de redactie durfde nog een afwijkende opinie te uiten. We leken wel even een redactie van een mainstream medium. Enkel Johan Sanctorum bleef bij zijn keuze. Maar de dag dat die zich conformeert aan de mainstream opinie, klinkt bazuingeschal en komen de vier ruiters de apocalyps aankondigen.

Bange Blanke Man/Vrouw

Als hoofdredacteur ken ik mijn plaats. Ik zou het dus niet durven om onze Rondas aan te vullen of af te vallen. Iets met groter en riemen van sandalen en zo. Maar toch… ik begrijp die keuze. Die man/vrouw, die noch blank, noch bang, noch man of vrouw mag zijn is de logische keuze. Enkel al omwille van de voorgaande zin.

Diezelfde man/vrouw die al een geel hesje moet aantrekken om door de doorluchtige gekozenen des volks enigszins opgemerkt te worden. Maar die de regeringen in dit land steeds weten te vinden als er ergens een rekening moet betaald worden. Een ruimhartig beleid voor eigenaars van zonnepanelen of windmolens, kortom de kosten van een voluntaristische energietransitie? Die gewone man, die op aanraden van De Standaard tien jaar geleden een dieselwagen kocht en daar nu al Antwerpen en Brussel niet meer mee binnen mag. Die dieselrijder die in huilen uitbarst als hij op oudejaarsavond aan de kinderen het omgekeerde cliquetsysteem uitlegt. Die man die de rekening betaalt van de zes staatshervormingen en het leger politici. Die vrouw die ook de kas van de politieke partijen spekt, via de belastingen, anders zouden die partijen zich durven laten omkopen… De pineut.

Populist

Die gewone man/vrouw is in de steek gelaten door de politiek. Partijen die het gewoonlijk voor die man/vrouw opnamen zijn gevuld met bobo’s die denken dat linkse ideetjes volstaan om het volk, waarop ze neerkijken, te paaien. Partijen die opstaan om toch die man/vrouw te verdedigen krijgen het predicaat ‘populistisch’, tenzij ze links zijn, dan moet je die negeren. De opgang van die partijen wordt door de villa- of loftbewonende systeempolitici gekaderd als het gevolg van Russische inmenging via de sociale media. Lees: die Bange Blanke Man/Vrouw is te dom om een eigen mening te hebben, zeker als die de onze niet is.

Revolutie

Ze hebben de Bange Blanke Man zijn pijp afgepakt, zijn huidskleur is verdacht, zijn loon uitgehold, zijn stoof is een schandaal, zijn partij is van hem vervreemd, zijn auto is te vervuilend, zijn stem is verkeerd, zijn mening is verwerpelijk. Maar hij krijgt wel de rekening van elk nieuw-linkserige — of rechtserige — bevlieging.

Wij willen de negatieve spiraal doorbreken en de Bange Blanke Man/vrouw die plaats geven die hem/haar toekomt: Persoon van het jaar 2018. We zullen daarbij ongetwijfeld trendzetter zijn. 2019 kondigt zich aan als hét jaar voor de gewone Bange Blanke Man/vrouw. Het is wachten op de eerste politieke stoethaspel die komt pleiten voor quota voor Bange Blanke Mannen/vrouwen in de politiek. Vrees niet, die komen vanzelf.

Wij wensen u een succesvol 2019, en voor ons hetzelfde.