EU is het progressieve Hongarije

We moeten ons opnieuw in regenboogkleuren tooien, ‘want iedereen hoort erbij’. Nu Trump even uit de spots is, hebben we een nieuwe vijand nodig. Orbán biedt zich dan aan. Maar de vraag is of de EU niet gewoon hetzelfde doet als wat ze Hongarije verwijt? Andersdenkenden uit het debat duwen.

Mooi principe, mindere uitvoering

In het Hongaarse parlement is de wet op de pedofilie uitgebreid met een verbod om aan jonge kinderen over homoseksualiteit of transgender te spreken. Volgens Orbán komt de seksuele opvoeding de ouders toe. Dat laatste is een mooi principe, de uitvoering, daar zijn wel wat vragen over te stellen.

Zo gaat het wel vaker met het Hongarije van Orbán. Ze zwemmen in Europa wat tegen de stroom van het individualistische liberalisme, tegen de atomisering van het individu. Daar is niets mis mee. Maar de manier waarop… We kunnen niet in Vlaanderen op de barricaden staan voor vrijheid van meningsuiting en dan goedkeuren hoe in Hongarije de persvrijheid wordt uitgehold.

Ideale vijand

Om de criticasters maar voor te zijn, ik ben geen onvoorwaardelijke fan van Orbán. Al ben ik er wel van overtuigd dat de man en zijn beleid, gesteund door een meerderheid van de Hongaren, hier erg makkelijk wordt gebruikt. Dat maakt het niet eenvoudiger voor conservatieven hier en dat is ook de bedoeling. Orbán is zo de ideale vijand voor liberale individualisten. Dicht genoeg om te kunnen inzetten en ver genoeg er toch geen last van te hebben.

Wie goed kijkt, ziet dat tussen wat Orbán doet in Hongarije en wat de EU doet, enkel de ideologie verschilt. Eigenlijk willen ze allebei hun wereldbeeld opdringen en liefst wettelijk verplichten. De een al iets subtieler dan de ander. Kijk maar naar het Rapport Matic. Dat rapport over seksuele en reproductieve gezondheid en rechten in de EU, in verband met de gezondheid van vrouwen is een te grote verzameling van allerlei aanbevelingen. Het schiet werkelijk alle kanten op. Voor elk wat wils maar ook vaak niet-wils.

Waardenexport

Het rapport is een oproep aan de Europese instellingen om de aanbevelingen mee te nemen en uit te voeren. Strikt genomen heeft dat niet veel juridische waarde. Maar er gaat wel een duidelijk politiek signaal vanuit. Hoe lang zal het duren eer er in een debat in een nationaal parlement naar dat rapport ‘met meerderheid aangenomen in het Europees Parlement’ zal worden verwezen?

De EU kan het ook gebruiken bij het afsluiten van partnerschapsovereenkomsten, handelsverdragen bijvoorbeeld, tussen de Europese Unie en Afrikaanse landen. Daarin zit de afspraak vervat dat de ‘seksuele en reproductieve rechten’ daar ook moeten gelden. Geen abortus, geen handelsovereenkomst. Zo gebruikt de EU handelsafspraken als een hefboom om haar ‘gemeenschappelijke waarden’ elders op te dringen. Waarden die komen uit een rapport zonder strikt juridische waarde.

Europese waarden

Als Bart De Wever of Tom Van Grieken het in migratiedebatten over ‘gemeenschappelijke waarden’ hebben, worden ze weggehoond. Dat zijn niet te definiëren termen, holle praat, en te verwerpen nationalisme. Vlaamse waarden en normen, dat bestaat niet.

Maar als de EU met de Europese waarden schermt tegenover Hongarije, dan is die kritiek onbestaande. De interne waarden van de EU lijken in carraramarmer gehouwen. Je moet het ermee eens zijn. Het is Europees waardennationalisme. Enkel wie die waarden aanhangt is een Europeaan. Vrijheid van mening geldt niet in die Europese dogma’s. Wie de eed op de Europese waarden niet aflegt, stelt zich buiten onze samenleving.

Europese radicalisering

Zoals zo vaak in dogmatische systemen, loert er ideologische radicalisering om de hoek. Er is altijd iemand strikter in de leer. Zo schuift het Europese waardenpakket alsmaar op. Ze noemen dat voortschrijdend inzicht. Maar je kan dat even goed radicalisering noemen.

Eerst moet overal ruimte voor zijn, zoals voor abortus, het homohuwelijk of transgenderrechten. Daarna is dat niet meer genoeg. De periode waarin abortus toegelaten wordt moet alsmaar opschuiven. Tot ook dat niet meer volstaat. En wie er een andere mening over heeft, schendt de mensenrechten. Je bent geen echte Europeaan meer.

Gewetensclausule

Dan is het logisch dat ook een arts geen abortus meer mag weigeren. De ‘zogenaamde gewetensclausule’ van artsen en instellingen wordt in het rapport Matic uitgehold. Abortus moet altijd uit vrije wil zijn bij de zwangere vrouw (dat moet uiteraard). Waarom mag een arts dan niet -om welke reden dan ook- een abortus weigeren uit te voeren? Zeker als dat in strijd is met zijn geweten? Zo kan toch ook een ziekenhuis zeggen dat ze geen abortussen uitvoeren (om welke reden dan ook)? Zeker zolang er andere artsen en ziekenhuizen zijn.

Wat zijn die Europese waarden dan eigenlijk? Wie is nog onder de indruk van mensenrechten als die systematisch politiek gebruikt worden? Zijn er in het Europese Parlement nog verkozenen die de liberale individualistische agenda in vraag durven stellen? Om volledig te zijn, Groen, Vooruit, Open Vld stemden voor het rapport Matic. Vlaams Belang stemde tegen en N-VA en CD&V hebben zich onthouden.

Dolende partijen

Vele politici en partijen zijn op de dool. Ze hebben hun ideologen en ethici vervangen door marketeers. Ze surfen op peilingen en interpretaties en steunen op een media die ideologisch weinig divers is. Ze laten zich zo leiden door een veronderstelde volkswil, doelgroepen en leuke ideetjes. Er is geen houvast en dus ook geen moment van reflectie.

De vooruitgangsgedachte is éénrichtingsverkeer. Alles moet nieuw, anders en dus beter. Samen bouwen ze een heerlijke nieuwe wereld. Straks is ook die pensée unique een mensenrecht.