Zijn Fake Titles ook Fake News?

Enkel de krantentitels lezen kan uw wereldbeeld grondig verknippen. Als de grote media niet aan Fake News doen, dan wel aan Fake titles. Een mens zou er complotten in zien.

Cijfers

Neem nu het artikel in De Standaard onder de titel: Minder jeugdwerkloosheid in Brussel dan in Antwerpen. Dat wil ik onmiddellijk lezen. Ik hou van Brussel en wil en geloof dat het nog een toekomst heeft. Zie je wel, de krant steunt mijn wereldbeeld. Een goede titel die kietelt. Antwerpen, de motor van de Vlaamse economie, het bastion van de N-VA-staat voorbijgestoken door het multiculturele kosmopolitische Brussel waar Abou Jahjah zo van houdt. De tunnels storten wel in, maar de jeugdwerkloosheid daalt!

En ja hoor, al vijftig maanden op rij daalt de Brusselse jeugdwerkloosheid. Van 30,8% werkeloze jongeren in 2013 naar 20,7%. En in Antwerpen in dezelfde periode van 25,4% naar 23,6%. Cijfers zijn feiten. Zwart op wit staat het daar. Wat we zelf doen, doen we niet beter. ‘Dat de jongerenwerkeloosheid in Brussel al een tijd lager ligt dan in Antwerpen, is niet zo bekend bij de publieke opinie’ zegt de woordvoerder Jan Gatz van Actiris in De Standaard (Actiris is de Brusselse versie van de Vlaamse VDAB). Die zit. Weer wat fake news rechtgezet.

Na die paragraaf denk je dan dat het belangrijkste gezegd is. Op naar het volgende artikel. Een mens kan niet alles lezen nietwaar. We zitten al in de sectie ‘economie’ en het ontbijt wordt al afgeruimd.  Maar neen. We houden vol.

Europa

De verklaring voor de spectaculaire daling in de jeugdwerkloosheid is een Europees programma. Het Brussels Gewest mocht als werkloosheids-‘hellhole’ deelnemen aan het ‘jongerengarantie-project’. Dat geeft jongeren die werkloos worden recht op een opleiding en een stage of een baan. En ook na die stage worden ze intensief gevolgd door een arbeidsbemiddelaar. In 2016 kregen Wallonië en Brussel voor dat programma 42 miljoen euro uit het Europees Sociaal fonds. Het hele project kost tussen 2014 en 2018 6,2 miljard euro. Volgens Jan Gatz goed besteed geld.

Volgt een grafiek om het verschil met Antwerpen ook nog een grafisch te tonen. De lezer houdt van duidelijkheid. Daaronder nog een verdere uitleg over hoe het allemaal werkt. En hoe moeilijk het is die Brusselse jongeren in Vlaanderen aan de slag te krijgen wegens het taalprobleem. Shaireen Aftab van de VDAB mag even komen zeggen dat ze ook graag die Europese middelen zouden hebben, maar in Vlaanderen ligt de jeugdwerkloosheid onder 25% en dus kwam de regio niet in aanmerking.

Cijfers

Ondertussen bij het einde van het artikel. De ontbijttafel is afgeruimd op mijn onderdelen na. En ik heb de sport nog niet gelezen… Toch zet ik door voor de laatste twee paragrafen. Gelukkig.

Want wat blijkt? Brussel en Antwerpen tellen hun jeugdwerklozen anders. De VDAB telt jongeren die in een intensief opleidingstraject zitten mee als werklozen, Actiris doet dat in Brussel niet. Met andere woorden, die cijfers zijn niet te vergelijken.

Laatste paragraaf. De problemen in grootsteden Antwerpen en Brussel zijn te vergelijken. Ook Antwerpen kampt met jongeren die ze moeilijk naar de arbeidsmarkt kan begeleiden. En… we citeren de laatste zin voor wie niet tot het einde leest. ‘Mogelijk zijn er in Brussel wel meer jongeren die geen werk hebben en evenmin een opleiding volgen, maar zich niet als werkloze inschrijven. Die blijven onder de radar en dat vertekent de cijfers.’ Het pleit voor de journalistieke eerlijkheid dat dit vermeld wordt. Maar hoort het dat de laatste twee paragrafen het hele artikel in een ander perspectief plaatsen? Is het journalistiek correct dat de laatste zin van je artikel de titel en het gehele artikel eigenlijk naar de prullenmand verwijst. Moest dit niet bij de inleiding mee? Wetende dat niet elke lezer tot het einde leest?

Conclusie

Cijfers zijn de gewillige hoeren van politici en journalisten, elk standje voeren ze gewillig uit.

De enige conclusie die mogelijk is: de jeugdwerkloosheid in Brussel daalt. Dat op zich is goed nieuws. Waarom is die vergelijking met Antwerpen, die op het einde nergens blijkt op te slaan, eigenlijk nodig?

Met andere woorden, de geciteerde en afgebeelde cijfers zijn fake news. Op het einde van het artikel blijkt dat de kans groot is dat de jeugdwerkeloosheid in Brussel nog altijd hoger ligt dan in Antwerpen. Maar daarvoor moet u álles lezen én die conclusie moet u als lezer zelf trekken.

Dat ze in Antwerpen niet altijd blij zijn met De Standaard… Ik zou het durven beginnen geloven.