Finland aan de Noordzee

– Finland heeft een begrotingstekort van 0,5 % van het bbp. (Vlaanderen heeft altijd een overschot gehad.)
– Finland heeft een overheidsschuld van 48,7 % van het bbp. (VL heeft sinds 1999 geen schuld maar een tegoed dat opgelopen is tot 194 miljard of 90 % van het Vlaams bbp)
– Finland is het enige Euroland met een AAA-rating (VL zou een AAA+ hebben; wat we niet eens zouden kunnen gebruiken want we moeten geen leningen aangaan.)
– in Finland bevatten de pensioenkassen van de overheid meer geld dan het land heeft ontleend. (VL zou het gecumuleerde tegoed kunnen gebruiken om zonder nog één euro bijdrage te innen, de pensioenen in de komende 20 jaren te betalen.)
– in Finland kromp de economie in 2009 met 8,5 %. In Vlaanderen met 2,3 %.
– in Finland gaat 66 % van de export buiten de eurozone. In Vlaanderen 42 %.
– Finland bedingt onderpanden als waarborg bij het geven van geld aan de Zuid-Europese landen en Ierland. Vlaanderen, meegesleurd op de Belgische Titanic, geeft vrolijk geld volgens de filosofie van minister Reynders: wie geeft laat zien dat hij geen tekort heeft.
– Niettegenstaande de gezonde financiële toestand heeft Finland dit voorjaar voor 2,7 miljard bezuinigingsmaatregelen doorgevoerd. Met meer belastingsverhogingen dan besparingen. O.a. op de inkomens van meer dan 100.000 euro per jaar en verhoging van de BTW naar 24 %. Dit is het hoogste BTW-percentage in de eurozone.

Over de Vlaamse miljarden kunnen wij alleen maar dromen want het was maar een veronderstelling. Realistisch maar niet echt. De transfers zijn wel doorgestroomd. Tussen 1990 en 2010 hebben de Vlamingen 260 miljard verloren. We hadden in 2010 geen tegoed van 194 miljard maar we waren medeschuldenaar van 341 miljard Belgische overheidsschuld. We hebben toen voorspeld dat deze schuld in de komende jaren met tientallen miljarden zou stijgen. We zijn nu aan 377 miljard. De voorspelling blijft geldig. De rest van het land is al jaren niet in staat om één euro bij te dragen in de rentelasten op deze schuld. In plaats van aansluiting te zoeken bij de noordelijke kant van Europa zal Vlaanderen met een molensteen om de hals meegesleurd worden in de diepe putten van Zuid-Europa. De verantwoordelijkheid van de Vlaamse politici en de sociale partners is verpletterend.