JavaScript is required for this website to work.
post

Forum

Frans onderzoek: doorsnee-moskeeën verkondigen anti-Westerse waarden

Ook zogenaamd ‘gematigde’ moskeeën verspreiden al te radicaal gedachtengoed, blijkt uit Frans onderzoek.

De auteur is analist internationale politiek.

31/8/2024Leestijd 2 minuten

moskee interieur

moskee interieur

foto © Unsplash

Ook zogenaamd ‘gematigde’ moskeeën verspreiden al te radicaal gedachtengoed, blijkt uit Frans onderzoek.

Sinds enige tijd ben ik in contact met kritische moslims en ex-moslims in het Brusselse die het gevaar inzien van de islam zoals die sinds jaren ook in West-Europa wordt gepredikt en toegepast. Het is een opluchting om open en rustig over alle aspecten van de islam van gedachten te kunnen wisselen zonder voor islamofoob (of erger) te worden uitgemaakt.

Een centraal element dat in onze gesprekken geregeld terugkomt, is dat ook in ‘gematigde moskeeën’ dingen worden verteld die haaks staan op de fundamentele waarden van onze westerse samenleving.  Helaas heeft de burger nog altijd weinig weet van de boodschap die in deze moskeeën wordt verkondigd.

Minder agressief

Moslims krijgen daar van imams dingen te horen die in wezen niet veel verschillen van wat er in de ‘radicale’ moskeeën wordt gepropageerd, moskeeën die vaker in het nieuws komen vanwege agressieve uitspraken. In de gematigde moskeeën is enkel de taal minder agressief en wordt er niet opgeroepen tot geweld.

Wanneer ik mijn (ex)moslimcontacten vroeg naar wat moslims nu precies te horen krijgen in zulke moskeeën, antwoordden ze ietwat verbaasd: ‘Maar dat weet toch iedereen?’. Ik leg dan uit dat dat niet zo is, dat zij dat misschien denken, maar dat de doorsnee-burger geen benul heeft van wat er daar wordt verteld. Dat die denkt dat de diensten vergelijkbaar zijn met die in katholieke en protestantse kerken.

Boodschap

De kern van de boodschap die moslims in elke moskee meekrijgen is dezelfde. De koran en de Hadith moet je volgen en mag je niet in twijfel trekken. Allah heeft de vrouw ondergeschikt gemaakt aan de man; meisjes en vrouwen moeten zich zedig gedragen en kleden, hoofddoek incluis. Terwijl de Koran de hoofddoek niet voorschrijft en ook mannen verplicht zich zedig tegenover vrouwen op te stellen, iets waarover men in de praktijk nooit wat hoort.

Voor bepaalde misdaden bestaan lijfstraffen inclusief het afhakken van handen; de islamitische wetgeving moet worden gevolgd, ook wanneer die in strijd is met de wet van het land waar men woont; moslims moeten streven naar een samenleving waarin de islam het laatste woord heeft; christendom en jodendom zijn minderwaardige godsdiensten waarop men moet neerkijken. Maar de lijst is langer.

Onderzoek

Gelukkig bestaat er sinds kort meer betrouwbare informatie over de boodschap die in doorsnee-moskeeën wordt verkondigd. Een Franse onderzoeksjournalist heeft drie jaar lang incognito onderzoek verricht in zeventig Franse moskeeën. Zijn bevindingen heeft hij neergeschreven in het boekAu cœur de l’islam de France. Trois ans d’infiltration dans 70 mosquées’… Uit veiligheidsoverwegingen onder het pseudoniem Etienne Delarcher.

Tijdens zijn onderzoek deed hij zich voor als de recent bekeerde moslim ‘Djibril’ die de moskee bezocht om de islam waarover hij nog zoveel vragen had “beter te begrijpen.” Doelbewust heeft hij daarbij radicale moskeeën vermeden.

Alles wat ik van mijn Brusselse islamcontacten informeel al hoorde passeert in zijn boek de revue. Ook beschrijft hij de islamitische boeken die in bibliotheken of boekhandels van moskeeën te vinden zijn. Ze bespreken bijvoorbeeld polygamie en kindhuwelijken positief en veroordelen muziek en dansen als ‘haram’.

Delarchers indrukwekkende en hoogst informatieve onderzoek verdient lezers. Veel lezers. Hopelijk komt er snel een Nederlandse vertaling. Ook gelijkaardig onderzoek in andere Europese landen zou toe te juichen zijn.  Dan komt er voor eens en altijd een niet langer te loochenen bewijs van de grootschalige propaganda van waarden die niet in onze samenleving thuis horen.

De auteur is analist internationale politiek.

Commentaren en reacties