Grote rechtse partij voor meer links beleid?
Bart De Wever.
foto © Belga Image
Hoe rechts en hoe ‘V’ is die grote rechtse partij? Maar vooral, is ze de garantie voor een rechtser beleid? Bart De Wever heeft nog denkwerk.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementBart De Wever pleit voor een hergroepering van rechts in de Vlaamse politiek? Maar wat is vandaag ‘rechts’? Hoe ‘V’ is zo een partij? En leidt dat naar een rechts beleid als het Vlaams Belang op voorhand wordt uitgesloten, zelfs als stok achter de deur?
Analyse?
Volgens de een is het een laatste trucje van een politicus op zijn retour. Een poging om het onheil af te wenden. Volgens een ander wil hij aanzetten tot politieke overloperij. Genre verandering van PVV naar VLD in 1992, ten tijde van Verhofstadt. Nog een ander ziet het als een geniale zet van De Wever om te pleiten voor een krachtenbundeling op rechts. Een nodige hertekening van het partijlandschap.
Eén ding moet je De Wever nageven. Tussen alle giftige perscommentaren door durft niemand zijn analyse echt tegenspreken. De toekomst voorspellen is altijd gokken. Maar het lijkt duidelijk dat je volgens de huidige krachtverdeling al met vier moet zijn om zonder PVDA of Vlaams Belang een Vlaamse regering te vormen. Dat is geen aanlokkelijk perspectief. Hoe meer partijen, hoe minder duidelijk beleid en hoe meer politiek theater.
Maar de analyse is één. Wat doe je daar aan is de volgende vraag. Herverkaveling voor de verkiezingen, is dat realistisch?
Welk rechts?
Die politieke fragmentatie, ook op rechts, heeft een reden. De politieke overtuigingen zijn gefragmenteerd. De vraag is of je die nog kan samenbrengen in één rechtse partij. Want niet iedereen op rechts is conservatief. Niet elke conservatief is economisch rechts. Niet iedereen die economisch rechts is, is rechts-identitair of voor strengere migratieregels. Zeg niet zo maar ‘rechts’ tegen rechts. Rechts is zeer divers geworden. Politieke opinies zijn zeer divers geworden.
Wat je dan eigenlijk doet is de diversiteit niet binnen de regering, maar binnen één partij samenbrengen. Een partij waar conservatieven zich storen aan partijleden die koketteren op de Pride en pleiten voor gendermaatregelen. Of waar sociaal-conservatieven gruwen van de liberale meritocratie. En ga zo maar door. Het zijn spreidstanden die vandaag al binnen N-VA bestaan. Dat wordt alleen maar erger in de ‘Open N-VA’. Ook dat geeft politiek theater.
Hoe V, is dat project?
En dan blijft nog een vraag. De grote electorale doorbraak van de N-VA kwam er met de Vlaamse verkiezingen in 2009 en vooral de federale in 2010. De kern van hun boodschap was toen dat goed beleid in Vlaanderen/België niet mogelijk is tenzij er een structurele ingrepen komen in de staatsorganisatie. Het communautaire verhaal is geen politiek-ideologisch gevecht, maar draait om het sociaal-economische beleid. In België is geen goed beleid meer mogelijk én bij de kiezers groeit de overtuiging dat ze geen impact meer hebben op het beleid.
Dé vraag is: als er zo een grote rechtse partij komt of die analyse ook daar het leidmotief zal zijn. Laat ons eerlijk zijn, je krijgt vandaag al het gevoel dat dit bij de N-VA op de achtergrond is geraakt. Zeker toen de N-VA in 2014 een federale regering vormde en het communautaire in ‘de koelkast’ verdween. Hoe zit dat dan met het sociaal-economische dat gevangen zit in het communautaire? Is dat nog de basisanalyse?
Levensvatbaar?
De vraag is of het communautaire ‘een vleugel’ van de Grote Rechtse Partij zal zijn, die zich als rechtse partij meer als centrum-machtspartij zal uitbouwen. Maar zijn CD&V en Open Vld net niet ten onder gegaan aan dat ‘regeren is belangrijker dan een overtuiging’. Die valkuil ligt open voor N-VA, al dan niet verruimd.
Vraag blijft wat die Grote Rechtse Partij dan zal doen met haar basis van 40 procent ‘incontournable’. Besturen met links, of toch maar met Vlaams Belang? Die Grote Rechtse Partij blijft gevangen tussen afstand houden van het Vlaams Belang om toch centrumkiezers te lokken én strategisch kunnen zeggen naar andere partijen toe dat een alliantie met Vlaams Belang tot de mogelijkheden behoort. Anders weet iedereen dat de verkiezingsoverwinning van groot rechts toch een links beleid zal opleveren. Want waar sta je met je vele stemmen als je coalitiepartner weet dat je geen alternatieve coalitiepartner hebt?
Categorieën |
---|
Pieter Bauwens is sinds 2010 hoofdredacteur van Doorbraak. Journalistiek heeft hij oog voor communautaire politiek, Vlaamse beweging, vervolgde christenen en religie.
Politici die zelf niet weten waar ze voor staan: ze kunnen mooi vertellen, maar regeren gaat moeilijk.
Schrijfster Henriëtte Roland Holst groeide op als notarisdochter en werd onder invloed van Herman Gorter marxiste. Ze evolueerde van sociaal-democrate tot overtuigd communiste.