JavaScript is required for this website to work.
post

Haatliteratuur op boogscheut Muntplein in Brussel

Erik Bruyland31/3/2016Leestijd 3 minuten

‘Tussen ongelovigen leven is een perversiteit; we moeten ze haten en niet met hen sympathiseren.’

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Je vindt na de aanslagen en massale huiszoekingen dit soort haatpamfletten op vijfhonderd meter van het Brusselse Beursplein waar mensen rouwen, elkaar troosten en kaarsjes branden.

Als het waar is, dat achter elke zelfmoordenaar met bommengordel een organisatie schuilt van minstens twintig man; dat integratie van de moslimgemeenschap een prioriteit moet zijn, zodat ze zichzelf eerst als Belg beschouwen en pas dan als moslim; als het juist is dat we niet alle moslims -of zelfs de islam – als gevaarlijk moeten beschouwen, dat godsdienstvrijheid en vrije meningsuiting waarden zijn die we moeten koesteren, wat doen we dan met haatliteratuur die nog altijd, na de terreuraanslagen in Zaventem en in de Brusselse metro, vrij beschikbaar ligt in salafistische boekhandels op een boogscheut van het Beursplein?

Hoeft het te verbazen dat jongeren de politie met stenen bekogelen terwijl Salah Abdeslam in Molenbeek wordt opgepakt, als in het pamflet ‘Conseil à celui qui réside dans un pays non-musulman’ (door Sjeik mohamed Ali Ferjous, professor islamitische wetenschappen aan de Universiteit van Algiers) te lezen staat dat ‘wonen en leven in een land van ongelovigen een van de ergste perversiteiten is’; dat ‘het verboden is met de ongelovigen verwant te zijn’; dat ‘de moslim niet met ongelovigen mag samenwerken’ en dat ‘hij ze in zijn binnenste moet verfoeien (détester dans son for intérieur)’; dat ‘hij niet met ongelovigen mag sympathiseren’ en ‘niet met hen in overeenstemming mag zijn, innerlijk, noch uiterlijk (ne pas être en accord avec eux intérieurement ou extérieurement)’.  Het zijn regelrechte oproepen tot communitarisme en apartheid!

‘Wie in een land van ongelovigen woont, heeft de plicht om te emigreren naar een moslimland (l’immigration des pays de mécréants vers les pays d’islam est une obligation).’ In de huidige context lijkt het een oproep aan jonge moslims om Syriëstrijder te worden! Zeker wanneer zulk haatzaaiend pamflet geplaatst wordt tegen de achtergrond van de resultaten van een enquête die het Berlijnse Centrum voor Sociale Wetenschap (WZB-Wissenschaftszentrum Berlin für Sozialforschung) vorig jaar optekende, na de aanslagen tegen Charlie Hebdo, uit een staal van 600 Franstalige en 600 Nederlandstalige Belgen die zichzelf moslim noemen.

Hieruit blijkt dat Belgische moslims bij de meest fundamentalistische en xenofobe van zes onderzochte Europese landen horen. De helft van de Belgische moslims is fundamentalist, concludeerde WZB. Ruim 66% pleit voor een terugkeer naar de wortels van het geloof (salafisme); 82% vindt dat moslims zich aan een strikte interpretatie van de Koran moeten houden (fundamentalisme) en voor 70% moet de islamitische wet (sharia) primeren op de Belgische wet.

Ik pikte het pamflet met ‘richtlijnen voor moslims in een land van ongelovigen’ op in een salafitische boekhandel nabij het Rouppe-plein. In enkele lukraak geselecteerde boekjes staan nog meer adviezen die onstabiele, gefrustreerde jongeren alleen nog meer in verwarring kunnen brengen. ‘Questions /Réponses sur des sujets importants’ (van Sjeik Abd ar-Rahmân ibn Nâsir) leert dat elke moderne interpretatie van de Koran (immers het woord van Allah) een ‘afwijking’ is (’toute innovation est un égarement et tout égarement mène au feu’); ook hier wordt uitgehaald tegen de afwijkingen van de ongelovigen, hun waarden en hun wetenschappen die allen strijdig zijn met de wil van Allah.

L’Islam et la dignité de la femme’ (door Dr. Abdu-Razaq Ibn Abdul Moushin Al Badr) geeft waarschuwingen om zich niet te laten ‘besmetten’ door slechte opvattingen uit de westerse samenleving (souiller par les idées de l’Occident); geen vermenging (mixité) en ja, zelfs adviseert Dr. Abdu-Razaq wanneer je als gelovige moslim je vrouw mag slaan! Het is maar een greep uit de literatuur die in Brusselse gemeenten circuleert.

Ik hoorde filosoof Etienne Vermeersch, medeauteur van de ‘Nieuwkomersverklaring met integratieplicht’ van staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken (N-VA), op de radio zeggen dat hij ervan uitgaat dat ‘degenen die hier geboren zijn deze principes onderkennen.’ De professor is een wijs man en zal het wellicht met een vleugje sarcasme bedoeld hebben.

Toen ik de uitbater van de bewuste boekhandel vroeg waarom moslims uit Molenbeek en Brussel niet massaal demonsteren tegen terreuraanslagen en daardoor extreemrechts in de kaart spelen, repliceerde hij dat ‘dit strijdig is met de voorschriften van de Profeet.’ En hij stopte mij twee andere pamfletten in de hand: ‘Daesh: jihad sur le chemin de satan’ en ‘Un guide simple pour comprendre le terrorisme’. Deze zijn inderdaad van een heel andere teneur en veroordelen duidelijk de criminele daden van Islamitische Staat, die ‘afvallige Kharijiten’ zijn (zoals de eerste opposanten tegen de leer van de Profeet). Niettemin, wegen deze twee pamfletten niet op tegen de massa haatliteratuur die compleet haaks staat op de plichten die Theo Francken terecht in de Nieuwkomersverklaring uitdraagt.

Het tekent de dubbelzinnigheid van de salafisten: ze pretenderen geweldloos en vredelievend te zijn, maar door hun afkeer van niet-moslims en het optrekken van muren, kunnen verwarde jongeren, arm of rijk, snel omslaan in propagandisten en actoren van blinde haat en terreur.

De auteur is oud-journalist van Trends.    

Doorbraak publiceert graag en regelmatig artikels die door externe auteurs worden aangebracht. Deze auteurs schrijven uiteraard in eigen naam en onder eigen verantwoordelijkheid.

Commentaren en reacties