He is back!

‘I’ll be back!’ Het zijn de woorden Arnold Schwarzenegger in zijn hoogdagen. Ze slaan nu op Londens burgemeester, Boris Johnson. Ooit, in 2007, merkte dezelfde Schwarzenegger, toen nog gouverneur van Californië, op over Johnson, toen nog parlementslid, ‘die vent stuntelt maar’. Vijf jaar later steunde, inmiddels weer gouverneur af, Arnold Schwarzenegger, Boris Johnson volop en zag in hem een toekomstig premier en gaf daarbij de blonde Etonian het advies mee om terug parlementslid te worden.

Op 6 augustus 2014 strompelde Johnson, als vanouds, wat onhandig het podium op in de Londense Bloomberg kantoren. Hij zou er de pers toespreken over de Europese Unie, een instelling waar hij niet geheel tegen gekant is. Daardoor kwam de vraag dat wie de Unie wil hervormen of verlaten actief moet zijn in het parlement. En toen verraste hij vriend en vijand met een aankondiging dat hij in 2015 terug zou opkomen als parlementslid, meteen verzekerend zijn termijn als burgemeester van de Britse hoofdstad uit te zitten tot 2016. Wanneer een journalist vroeg of hij het leiderschap van de partij, Conservative Party, zou willen opnemen, antwoordde hij: ‘Euh, nee! Wat ik zei was … en ik wil niet overschakelen op wezelmodus, je weet wel … euh … wat ik zei was …’ Uiteindelijk stotterde hij wat over het partijcongres en proestte plots uit dat hij het over Europa wilde hebben. Daarover meldde hij dat Groot-Brittannië een heuse ‘boom’ zou kennen indien het de EU verliet. Ook pleitte hij voor een op Amerikaanse leest geschoeid immigratiesysteem. Johnson doet hiermee meteen aan een duidelijke profilering door het over twee stokpaardjes van de opkomende UKIP te hebben. Ondertussen blijkt dat Johnson een flink aandeel kiezers – een op vijf – van de eurosceptische partij zou kunnen verleiden, mocht hij de partijleider van de Tories zijn. Bovendien slaagt de Londense burgemeester er ook in om Labourkiezers te overtuigen. Het feit dat hij nu in de stoel zit van ‘Red Ken’ Livingstone, de voormalige uiterst linkse burgemeester van de hoofdstad, zegt op zich al genoeg. Maar weegt dit allemaal op tegenover zijn imago van de upperclass stuntelaar die, meer dan politiek goed voor hem is, zich regelmatig moet verontschuldigen voor de een of andere foute uitspraak?

De aankondiging van zijn kandidaatstelling kwam op de tweede vakantiedag van de Britse premier, David Cameron, die daarmee een mogelijk gevaarlijke uitdager voor zijn leiderschap ziet opdoemen. Officieel twitterde hij dat hij het geweldig nieuws vond en dat hij altijd heeft gezegd dat hij zijn sterspelers op het veld wilde.

Foto: (c) Reporters