Heerlijk eerlijke moslim
'Sid, wat is cultuurverraad?'
Volgens Sid Lukkassen heeft het paradigma van John Rawls afgedaan.
foto © Café Weltschmerz
Een moslim zei in een vox pop eerlijk dat de invoer van de sharia een kwestie van demografie is. Ondertussen plegen politici cultuurverraad.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementEen Kamerlid vroeg mij: ‘Sid, wat is cultuurverraad?’
Ik zei – een samenleving tot stand laten komen waarin dit soort interviews de realiteit blootleggen.
Het is een interview met een moslim die deelneemt aan een demonstratie in Canada. De moslim betoogt dat het invoeren van sharia-wetgeving een kwestie van demografie is. ‘Wij moslims maken veel baby’s, jullie niet. Islam wordt binnen enkele jaren de grootste religie op aarde en dat zullen we ook hier voelen.’ De interviewer wil vervolgens weten wat er dan met homoseksuelen zal gebeuren, en de moslim antwoordt eerlijk dat zij, in overeenstemming met sharia-wetgeving, ter dood zullen worden gebracht. ‘Want de islam accepteert geen homoseksualiteit.’
De interviewer vraagt zich af of de beste man wel de memo van Justin Trudeau heeft ontvangen: Diversity is our strength… Voorts komt het gesprek op Israël. ‘Als die staat volgens u een bezettingsmacht is in het Midden-Oosten, dan zijn wij Canadezen dat ook. Wij wonen immers op land in Canada dat eens van de Indianen was.’
De moslim antwoordt dat Amerikanen en Canadezen inderdaad leven op een ‘bezet land’ dat vroeger toebehoorde aan de Indianen. Maar de Europeanen waren te machtig en kwamen met te veel, en werden zodoende de baas. ‘Hetzelfde kan en zal nu hier gebeuren, met de moslims.’
Interviewer: ‘Maar als wij met ons leven hier een land bezet houden, zouden we dan niet moeten vertrekken?’ Moslim: ‘Als de Indianen daar sterk genoeg voor waren, dan zouden ze ons vertrek inderdaad in gang kunnen zetten. Maar zij hebben daar de macht niet voor.’
Cultuurverraad in Nederland
Dit biedt voldoende stof om adequaat te begrijpen wat we moeten verstaan onder ‘cultuurverraad’. Nu volgt een vergelijking met Nederlandse kiezers. Het is nauwelijks voorstelbaar dat een gemiddelde VVD-stemmer het verhaal van die moslim ziet als een wenselijke samenleving. Maar! Als VVD-politici er met actief beleid tegen ingaan – tegen die demografische ontwikkeling en cultuurverandering – dan krijgen ze de Linkse Kerk op hun dak en dat levert slechte pers op.
De VVD is intussen net als het CDA een ‘bestuurderspartij’ – daar hoort een respectabel imago bij en innige, soepele banden met de pers. Dus maken politici een compromis: ze proberen voortaan de narigheid in hun eigen leven zoveel mogelijk uit de weg te gaan en publiekelijk niet te veel te roeren in de “hete brij van de zelfkant van de samenleving”. Er stilzwijgend van uitgaande dat de kiezers die gevoelig zijn voor deze thema’s, toch al zijn vertrokken naar meer ‘populistische’ concurrenten.
Onderscheid
Dit brengt ons op het onderscheid tussen kiezers. De PVV-kiezer heeft niet meer de maatschappelijke mobiliteit om deze veranderingen te ontwijken. Hij of zij zit letterlijk klem in een omgeving die steeds meer vervreemdt. Dan volgt de FvD-kiezer: die heeft nog de mogelijkheid om dit veranderingsproces uit de weg te gaan maar voorziet de lange-termijn gevolgen en ziet die als onwenselijk. Tot slot de VVD-kiezer. Die heeft de mogelijkheden om deze veranderingen te ontwijken en is optimistisch ingesteld. Daarom gokt hij erop dat hij ook in de toekomst de middelen zal hebben om de veranderingen voor hemzelf en zijn kinderen blijvend uit de weg te gaan. Kortom: de PVV-kiezer identificeert zich met de verliezers van de globalisering en de VVD’er uitdrukkelijk niet.
Wellicht kunnen we dit overzetten naar Vlaamse kiezers maar mogelijk klopt het dan niet meer. PVV is dan Vlaams Belang en FvD is N-VA, maar nu is er het probleem dat VVD Open Vld is. Want hier komt de figuur van Herman de Croo in beeld die openlijk hoopt dat de demografische veranderingen gestaag doorgaan zodat de N-VA niet meer de burgemeester van Antwerpen mag leveren. Dus op die uitspraak loopt de vergelijking spaak. Het is overigens wel een gouden gift, die uitspraak van De Croo: als hij een politieke analyse op de demografie mag baseren dan mogen wij het uiteraard ook. Dit benadrukte ik in het Europarlement, toen ik daar kwam speechen over dit onderwerp.
Poep in je hoofd
Het vraaggesprek met de moslim legt ook bloot dat we alle universitaire docenten – of zeg maar 99 procent (Maarten Boudry mag nog wel blijven) – beter direct ontslaan. Want zij baseren hun studieboeken op John Rawls en dat soort ideeën van een vreedzame consensus tussen verschillende culturen binnen één land. Dat moet vervangen worden door realistische lectuur, zoals Machiavelli, Ibn Khaldûn enzovoorts. Ortega y Gasset, Von Clausewitz en Schmitt – het helpt allemaal véél beter om de aanbrekende wereldorde te begrijpen. Vanuit deze literatuur verbaast het totaal niet hoe die moslim denkt en hoe hij zich uit. Dat is gewoon het onder ogen zien van macht en demografie, en hoe dat in de realiteit werkt. Ik vermoed echter dat die docenten niet uit zichzelf zullen vertrekken of het curriculum op eigen beweging zullen aanpassen: men zal hen een handje moeten helpen.
De studenten van nu zullen waarschijnlijk bleek wegtrekken als zij deze moslim horen spreken: ze krijgen poep in hun hersenen gegoten en worden vervolgens bestuurskundigen. Met ‘poep’ bedoel ik allerlei modellen die passen bij het gemoedelijke Europa van de jaren tachtig, toen de Koude Oorlog voor een overzichtelijke wereldorde zorgde. Maar die vandaag – nu we leven in een multipolaire Clash of Civilisations – nergens meer op slaan. Of nu ja, ze slaan als een tang op een varken.
Multiculturele altaar
Trekken we wat de moslim in de video zegt consequent door, dan zullen homo’s worden geofferd op het multiculturele altaar. De D66-leider Rob Jetten heeft zich al aangepast: hij zei in zijn Kerkdijklezing en in de officieel gepubliceerde versie van die speech twee verschillende dingen. In de ene dat hij en zijn vriend helaas werden lastiggevallen door mensen van buitenlandse afkomst. De tweede versie van het verhaal was anders: ‘Jammer dat homogeweld zo vaak wordt geprojecteerd op om mensen met een migratieachtergrond.’ Ook reisde Jetten naar Iran met twee vrouwen (die voor de gelegenheid een hoofddoek droegen) en een man. Zou hij daar óók voor zijn geaardheid zijn uitgekomen? Somehow I doubt it – dan druk ik me mild uit. Wél twitterde hij dat hij ‘verliefd werd op het land’.
De bekende advocaat Gerard Spong is ook een interessante casus. Er staat in de herinnering dat er in de vroege jaren 2000 een moslim een boek publiceerde met daarin de oproep om homoseksuelen van kerktorens te werpen. Spong maakte zich daar destijds kwaad over. Maar later (kwam er iemand met een geldzak langs?) stond hij vooraan in de rij om de vervolging van Geert Wilders (PVV) te bespoedigen.
Eind goed al goed: de multiculturele heilstaat gaat er komen, dat is gewoon een demografisch proces. Dat gaat alleen geen heilstaat zijn. Sommigen zijn al hard op weg zich aan te passen. Of de aanpassing ook het gewenste resultaat zal opleveren, is nog zeer de vraag.
Categorieën |
---|
Sid Lukkassen (1987) studeerde geschiedenis en filosofie. Hij is onafhankelijk denker, vrijwillig bestuurslid van de Vlaamse Club Brussel en inspirator van De Nieuwe Zuil. Hij schreef onder andere 'Avondland en identiteit' en 'Levenslust en Doodsdrift'. Hij promoveerde op 'De Democratie en haar Media'.
‘Delirium’ brengt de roerige periode rond de moord op Theo van Gogh weer tot leven. Het boek is echt de moeite waard!
‘Afgrond’ verhaalt de waargebeurde verhouding tussen Venetia Stanley en de veel oudere Britse premier Henry Asquith, die leidde tot een kabinetscrisis.