En de winnaar is … Theo Francken

6600 betogers tégen Theo Francken gisteren in Brussel, haalden zowat alle media. Meer dan 50.000 handtekeningen op twee weken tijd vóór diezelfde Francken, leverde nog geen letter op in schrijvende of audiovisuele pers.

‘Wij steunen Theo Francken.’ Onder die naam plaatste Armand Vervaeck, aardbevingsspecialist en – zoals dat vandaag heet – ‘N-VA-trol’ op de sociale media, op kerstavond een petitie online. Het doel: 50.000 handtekeningen halen. Dat doel is ondertussen ruim gehaald.

Theo Francken twitterde er zelf nog over. Op 8 januari waren er al ruim 48.000 handtekeningen. Afgelopen donderdag zou de vertrouwensstemming plaatsvinden in de Kamer over de ‘leugens’ en – bij uitbreiding – het uiteindelijk nooit gevraagde ontslag van de populaire staatssecretaris. Het extra duwtje van Francken heeft zeker mensen over de streep geholpen, want op 9 januari klokte de online petitie af op 50.000 handtekeningen. Op dit moment zijn er al meer dan 53.560 handtekeningen, and still counting.

Dat het zo’n vaart zou lopen, durfde Vervaeck zelf niet geloven. Hij had gerekend op een paar duizend ondertekenaars ‘omdat je met Twitter wel iets kan lanceren maar dat dit vaak snel stilvalt.’ Vervaeck wijt het succes aan het feit dat vele eerste ondertekenaars de petitie via de sociale media deelden. ‘Zelfs met een organisatie achter je zou het moeilijk zijn zoveel handtekeningen op zo’n korte tijd te verzamelen.’ ‘Het  is uiteindelijk dus veel veel groter geworden dan ik in mijn stoutste dromen had verwacht,’ vertelt hij vanuit Costa Rica aan Doorbraak.

Hoewel coalitiegenoot Patrick Dewael zich in zijn typische bevlogen stijl druk maakte om de stijl en het optreden van Francken, was de discussie afgelopen maandag al gaan liggen. Eens CD&V-voorzitter Wouter Beke liet verstaan dat hij en zijn partij het ontslag van de staatssecretaris niet wilden, zag het er al naar uit dat de eindejaarsstorm voor goed was gaan liggen. De online steun voor Theo Francken had er misschien niet direct mee te maken, maar het besef dat hoe of wat ook, de andere partijen de verliezer zouden zijn van een uitvergrote Francken-crisis, maakte dat Francken – en met hem de hele N-VA – als overwinnaar uit de discussie kwamen. Voor het debat in de Kamer nam Francken het nog sportief op met de uitspraak ‘Hoge bomen hebben diepe wortels’, een uitspraak die hij al dan niet bewust van wijlen Wilfried Martens leende.

53.500 en meer ondertekenaars is een groot succes. Het deed Vervaeck in de pen kruipen. Hij richtte een brief naar premier Michel op een moment dat zijn petitie de kaap van 52.000 handtekeningen had overschreven. Die werden verzameld op slechts 19 dagen tijd, schrijf hij, ‘wat in schril contrast staat tot de petitie die ijvert voor het ontslag van Francken (… die) haalde nog geen 34.000 handtekeningen na 97 dagen.’

Media

De – huidige, er volgen er allicht nog – kwestie-Francken mocht dan in de Wetstraat voorbij zijn, ondertussen trok extreemlinks door de Brusselse straten om opnieuw zijn ontslag te vragen. Dat een betoging met 6000 mensen media-aandacht krijg is niet onterecht, zeker niet als die betogers de populairste figuur van de Wetstraat viseren. Dat diezelfde media vakkundig zwijgen over de petitie die zo snel zo veel handtekeningen verzamelde, en dan nog wel in de kerst-en nieuwjaartijd, wanneer enkel kalkoenen belangrijker zijn dan komkommers, is verbazend. Na de hetze tegen Jihad Van Puymbroeck werd ‘rechts’ met de vinger gewezen: de VRT staat open voor alle meningen, en staat garant voor diversiteit; er is geen sprake van een moral highground. De keuze om de manifestatie tégen Francken ruim te belichten, en de petitie vóór te verzwijgen, doet die stelling wankelen.

Armand Vervaeck — initiatiefnemer van de online petitie — steekt zijn woede en frustratie niet onder stoelen of banken. Hij vindt het een regelrechte schande dat zijn succesvolle initiatief geen aandacht krijgt in de media. Ook zijn open brief naar premier Michel haalde geen kranten. ‘Dat verwacht je toch enkel in dictatoriale landen,’ vraagt Vervaeck zich af. ‘Op een moment dat bijvoorbeeld de gebroeders Dardenne en 250 opengrenzenbetogers in élk medium in Vlaanderen overvloedige aandacht krijgt werden wij doodgezwegen.’ Mocht een krant als Het Laatste Nieuws erover berichten, zou de petitie natuurlijk nóg meer handtekeningen halen, en daar schrikken de mediabonzen blijkbaar voor terug. Vervaeck besluit: ‘Dit is dus niet toevallig maar symptomatisch voor ons huidig medialandschap.’