Indien geen gevoel voor humor, gelieve zich te onthouden

Het Aalsters carnaval is weer voorbij, nadat we afgelopen week professor Herman Van Goethem op televisie doodserieus hoorden mompelen: ‘ik hou mijn hart vast voor wat er kan gebeuren’.

Natuurlijk is er niets gebeurd, behalve dat de wind de optocht met een uur vertraagde. Wat hadden ze dan gedacht? Een lynchpartij? Een nieuwe pogrom?

Neen, de voil Janetten  deden gewoon wat ze elk jaar doen: zich amuseren met bodemhumor. En uiteraard werden de fameuze poppen ook dit jaar gerecycleerd. En natuurlijk wilde men een statement maken tegen de politiek-correcte betutteling. Het tegendeel zou pas verontrustend geweest zijn.

‘Het valt niet uit te leggen’ werd hier en daar gemompeld. Wel, het hoéft misschien ook niet uitgelegd te worden. Dat Sophie Wilmès het nodig vond om Aalst in naam van de wereldgemeenschap te kapittelen, valt ook moeilijk uit te leggen, gezien haar achtergrond: de huidige Belgische premier behoorde tot de rabiate francofonie in Sint-Genesius-Rode, waar het wegpesten van Vlamingen onzindelijke vormen aannam.

Het begint bij sommige opiniemakers toch te dagen dat, ook al leven we in een geglobaliseerde wereld, humor per definitie niét globaal is maar particulier. Wat in Aalst grappig is, zal dat allicht niet zijn in Tel-Aviv of in Mekka. Gelukkig maar. Satire is er voor de liefhebbers, en moslims hoeven Charlie Hebdo  niet te lezen. Als de vrijheid van mening zich beperkt tot brave meningen, zal er hier iemand dood vallen van verveling.

Ondertussen is de weldenkende planetaire opinie toch weeral druk doende het carnaval aan de schandpaal te spijkeren. Ach, waarom heeft die burgemeester D’Haese ook met zoveel trots heel de wereldpers ontvangen? Hij wist toch waarom CNN en BBC daar stonden?

In de limiet zit er niets anders op dan volgend jaar Aalst tijdens het carnavalsweekend uit te roepen tot verboden gebied voor alle niet-Ajuinen, behoudens familie, vrienden en kennissen, en persoonlijke genodigden. Geen TV-ploegen, geen pottenkijkers. Dan hoeft de Joodse gemeenschap geen aanstoot te nemen, wij gaan ook bij hen niet binnen kijken.

Een oase van vrijheid in een woestijn van politiek-correct gezemel. Een no-go-zone voor kwezels, zuurpruimen en andere klaugmieren. Ik krijg alweer fantasieën om dat idee uit te breiden tot een vrije Vlaamse republiek.

Stop ermee Sanctorum, het is niet eens maandag.