Islamosocialisme bedreigt het Westen, te beginnen in Brussel

De levensloop van Darya Safai (N-VA) bracht haar van de cel in Iran naar een zetel in de Belgische Kamer van Volksvertegenwoordigers. Wat dat doet met een mens, schreef ze neer in Van de cel naar De Kamer. Maar het boek is vooral een waarschuwing, voor Iran, maar ook voor onze vrije samenleving.

Toen Darya Safai als vluchtelinge in Brussel kwam, schrok ze dat er ook hier vrouwen liepen met een hoofddoek. ‘Waarom zou je hier een hoofddoek dragen? Wat doe je dan in Europa?’ Voor haar is Europa verbonden met de waarden van vrijheid, gelijkheid, waarden die haaks staan op wat de islam uitdraagt. Ze begrijpt niet dat we die waarden niet sterker verdedigen.

Rood-zwarte coalitie

In haar boek waarschuwt ze voor de ‘rood-zwarte coalitie’, het ‘islamosocialisme’. Vooral de PVDA gaat volgens Safai veel te ver in toegevingen aan de extreme islam. Maar ook de Brusselse PS en Ecolo doen er aan mee. Safai verwees op de boekvoorstelling naar de uitspraak dat meisjes van 8 met een sluier geen probleem zijn. Het is het verhaal van Soumission van Michel Houellebecq in de praktijk in Brussel. Dat verklaart ook de standpunten over het conflict in Gaza van enkele politici.

‘Als je de hoofddoek aanvaardt, aanvaard je ook alle andere regels en verboden.’ (p.73) schrijft Safai. ‘De discriminatie van vrouwen is de hoeksteen van het islamisme en de hoofddoek is het symbool van die discriminatie.’ Ze begrijpt dan ook niet waarom progressieve feministen het dragen van de hoofddoek als vrije keuze verdedigen. Ze helpen zo mee aan de door islamisten gewenste ‘islamisering’. Safai is daar streng voor ‘Wie onder het mom van feminisme of de klassenstrijd partij kiest voor een islamitisch regime, speelt altijd met vuur.’

Islamofobie

Tolerantie en islamofobie zijn de woorden waarmee het islamosocialisme strijdt. ‘Als mensen mij islamofoob noemen, voel ik mij niet aangesproken. De islam is een angstaanjagende ideologie, met jihadisme en terreur als ingebakken ingrediënten. Als je daar angst voor hebt, is dat geen fobie, maar een logische reactie.’ (p.12)

Verder in het boek spreekt ze over islamisme en zelfs over het islamofascisme als regime in Iran. Maar hier zit ze bij N-VA aan de forse kant van de islamkritiek. Op de tijdlijn van Darya Safai op X/Twitter kan je perfect zien wat daar het gevolg van is. De rood-zwarte coalitie is er duidelijk actief, en niet om haar aan te moedigen.

Vlaams-Belangpraat

Naast islamofobie wordt Safai verweten dat haar discours Vlaams-Belangpraat is. Haar analyse ligt dicht bij die van Sam Van Rooy. Alsof het verboden is dat politici van N-VA en Vlaams Belang eenzelfde analyse van een probleem maken. Moet Darya Safai van mening veranderen omdat die dicht bij die van Sam Van Rooy ligt? In wat voor wereld zijn we dan aanbeland? Een wereld waar politici en media duidelijk graag aan meewerken. Ook dat maakt Safai in haar boek duidelijk.

Safai is als vluchtelinge hier terecht gekomen en wijst ons op de meerwaarde van onze vrije samenleving. Ze wijst erop dat die het verdedigen waard is. Ze wijst op de rood-zwarte coalitie, het islamosocialisme die de waarden van die vrije samenleving ondergraaft. ‘Onze tolerantie maakt ons gevoelig voor infiltratie.’