‘Menselijke migratie’ als zakenmodel

De asiel- en migratiewetgeving is een symbool van de naïviteit waarin de Europese, zelfs Westerse politiek vastloopt. Daardoor konden die mensenrechten het zakenmodel van de georganiseerde misdaad worden.

De paus zei het deze zomer nog in Lissabon. Wat Europa kenmerkt is de democratie en het respect voor de mensenrechten. Hij heeft gelijk. Maar het is doorgeslagen. Vandaag lijkt het alsof alles moet uitgedrukt worden in mensenrechten, van hygiënische producten, tot sociale zekerheid, drie maaltijden per dag, alles is een mensenrecht. Maar als alles een mensenrecht is, daalt het draagvlak voor de echte basismensenrechten.

Het einde van de defensie

Dat doorslaan van de naïviteit zie je op verschillende fronten. Europa is het continent van de zachte macht. We bouwen al jaren onze legers af en onze wapenindustrie bekijken we als pestlijders. ‘Er komt geen oorlog meer in Europa’.

Tot die er is en zelfs dan lijken er nog te geloven in het einde van de geschiedenis. Neen, Europa verandert de wereld door waardenexport via ontwikkelingshulp. Die gaat gepaard met pleidooien of voorwaarden voor abortus en gendergelijkheid en een verbod op homofobie. Blijkbaar is dat de kern van de Europese waarden.

Het einde van de grenzen

Ook van migratie hebben we, geleid door uitdeinende mensenrechten, een puinhoop gemaakt. Dat Europese politici in hun bubbel nog altijd vasthouden aan die waanzinnige visie op migratie bleek hier gisteren nog maar eens. In het Europees Parlement wordt een Europees strenger terugkeerbeleid tegengehouden. Het is het sluitstuk van het beleid waarbij iedereen verliest.

Vandaag is ons migratiebeleid de oorzaak van de doden op de Middellandse Zee. Want het organiseert een wedloop om, hoe dan ook, in Europa te komen. Want onze wetgeving is zo: eens voet op Europese bodem ben je beschermd. Dus hebben migranten en hun families er belang bij grote sommen te investeren en hun leven te riskeren. Mensenrechten zijn op die manier het zakenmodel van de mensensmokkel.

Het einde van terugkeerbeleid

Eens de asielaanvraag is afgewezen zijn er genoeg regels en mechanismes die ervoor zorgen dat je ongehinderd kan verdwijnen. Na een uitwijzingsbevel verdwijnen de migranten in de illegaliteit. Daar zijn ze gegeerd bij huisjesmelkers, zwartwerk-circuits of het misdaadmilieu. Als je er in die tijd in slaagt om kinderen te krijgen, weet je dat je hier nooit meer weg zal moeten. Want kinderen opsluiten doen ze hier niet. Net als actief illegalen opsporen. Mensenrechten zijn het zakenmodel van de georganiseerde misdaad.

En wat als zo iemand die hier illegaal is toch vast komt te zitten. Als al zeker is welke nationaliteit die heeft, zegt zo’n land vaak dat ze die niet terug willen. En anders staat er altijd wel een advocaat klaar om nog een of andere procedure aan te spannen. Terloops zegt die ook dat je moet blijven en dan rekenen op regularisatie. Mensenrechten zijn ook het zakenmodel van sommige advocaten, zelfs met goede bedoelingen.

Het einde van de illegalen

En zo komen we ondertussen op naar schatting 150.000 illegalen in dit land. Mensen die omwille van hun mensenrechten hier in onwaardige omstandigheden moeten leven om het geweten van links te sussen. Dat illegale migranten in hun uitbuiting een haat ontwikkelen naar het Westen en onze manier van leven, verwondert u dat?

Pas op. We staan pas aan het begin van de ellende. De bevolking in Afrika stijgt snel. Ook de economische toestand verbetert er snel in sommige regio’s. Dat wil zeggen dat er meer mensen de mensensmokkelaars kunnen betalen. Zet dat naast de instabiele situatie in de Sub-Sahara, met onmachtige overheden en een groeiende terrorismedreiging van jihadistische groepen. Dan besef je dat de grote migratiestromen uit Afrika nog op gang moeten komen.

Nieuw asielrecht

Mensenrechten betekenen niet dat iedereen in nood in Europa moet geholpen worden. Dat iedereen het recht heeft om naar Europa te komen. Neen. Dat wil zeggen dat we een systeem opzetten waarbij we iedereen asiel geven die daar recht op heeft, zonder een wedloop naar illegaal verblijf te organiseren.

En als we legale arbeidsmigratie willen, dan niet als resultaat van een dodelijke afvalrace naar Europese bodem. Maar door bekwame werknemers in hun thuisland een contract en legaal verblijf aan te bieden. Al dan niet tijdelijk. Misschien helpt dat ook als motivatie om je zo goed mogelijk te scholen.

Hoe lang?

Hoeveel illegalen moeten nog in armoede en uitbuiting radicaliseren eer we inzien dat ze uitgebuit worden voor onze superieure mensenrechten? Hoeveel migranten moeten er in de Middellandse Zee nog verdrinken eer we inzien dat ze sterven voor onze mensenrechten? We moeten terugkeren naar de kern van de mensenrechten, de evaluatie van hun ontsporing maken, en onze migratieregels aanpassen.