N-VA maant lokale mandatarissen aan tot kalmte

Terwijl de kritiek op het beleid van de regering-Wilmès toeneemt, duwt N-VA op de rem. Een brief van N-VA nationaal aan lokale mandatarissen vraagt om de kritiek op het beleid inzake woonzorgcentra (WZC) te milderen.

Politieke zenuwachtigheid

Na de lof van de eerste weken voor de politici van de regering-Wilmès is er kritiek gekomen. Eerst vanuit Franstalig België op minister Maggie De Block (Open Vld). Dat werd communautair geduid. Maar dat minister Philippe De Backer zijn partijgenoot De Block te hulp moest snellen, was een poging om de meubelen te redden.

Ondertussen neemt de kritiek ook in Vlaanderen toe. Carl Devos in De Morgen (7 april 2020) en Tom Verhofstadt op Doorbraak (9 april 2020) zijn maar enkele voorbeelden van de steeds luidere kritiek. Kritiek op wat de regering doet en deed,van de testen over de mondmaskers tot de WZC. Kritiek die ook bij de bevolking en in de Twitterbubbel opleeft.

Oppositie

Een goede situatie voor de partijen die de regering niet steunen, zou je denken. Hoewel, als de oppositie ook komt van regeringspartijen zoals MR, dan wordt oppositie voeren moeilijk.

N-VA zit in de ongemakkelijke spreidstand waarin ze de regering niet, maar de volmachten wél steunt. Ze zou dus de druk kunnen opvoeren. Maar dat doet ze niet. Bewust niet. Eén van de redenen is natuurlijk dat ook de Vlaamse regering een belabberde indruk nalaat. Terwijl die net het verschil zou moeten maken.

Woonzorgcentra

De situatie van de woonzorgcentra, die zo goed als aan hun lot zijn overgelaten, wordt de Vlaamse regering aangewreven. De ideale afleider van de federale fouten. En dus remt N-VA met de oppositie. Bang om de federale oppositie op het Vlaamse niveau als een boemerang in het gezicht terug te krijgen.

Nochtans neemt de ontevredenheid en boosheid in de N-VA-achterban toe. Over de federale foute beslissingen, over de belabberde indruk die de Vlaamse regering maakt én over de positie van de partij. Tijd om in te grijpen, dachten ze bij N-VA.

N-VA-cel Lokaal Beleid

Die ontevredenheid probeert de cel Lokaal Beleid van N-VA nu te smoren via een brief naar alle N-VA-burgemeesters, eerste schepenen, schepenen bevoegd voor woonzorgcentra en aan de fractieleiders van gemeenteraadsfracties in de oppositie.

In die brief wordt de situatie in de woonzorgcentra ‘delicate materie’ genoemd. Ondanks de terechte aandacht voor de cijfers van minister Beke, ‘vragen we jullie om voorzichtig te zijn in jullie communicatie en reacties’. Spaar Beke en de regering dus, vraagt N-VA nationaal.

N-VA brengt daarvoor ‘enkele belangrijke punten betreffende de woonzorgcentra onder jullie aandacht’. ‘Niet alle bewoners van WZC met COVID-19 moeten of kunnen naar ziekenhuizen gebracht worden. Bewoners met symptomen kunnen vaak apart verzorgd worden (in cohorten). Er zijn mensen die te fragiel zijn voor transport naar een ziekenhuis. Er zijn ook mensen die er zelf voor kiezen om in een vertrouwde omgeving afscheid te nemen. Soms is het dus verkiesbaar dat mensen in het woonzorgcentrum blijven.’

De brief gaat verder: ‘We adviseren jullie om bij onzekerheid, zowel inhoudelijk als communicatief, zeker ook contact op te nemen met de cel Lokaal Beleid of met de partijwoordvoerders.’ Een duidelijke poging om de communicatie te stroomlijnen.

Achterban

De vraag is of die brief zal helpen. Ten eerste staan die lokale mandatarissen onder groeiende druk. Zeker als ze verantwoordelijkheid dragen voor WZC die in de problemen zitten. Zij mogen het lokaal uitleggen, ook al hebben ze zelf amper middelen om de problemen te verhelpen.

Daarnaast groeit de ontevredenheid bij de achterban. Die neemt de partij in snelheid. De vijfde macht, een groep die zich op Twitter heeft verenigd en waarvan de sympathisanten niet zo ver staan van N-VA, post al een tijdje tweets waarin het federale beleid en de bochten daarin op de korrel genomen worden. Die worden gedeeld en geliket door volgers waarvan sommigen dicht bij N-VA staan of die affiniteit in hun profiel zetten.

De vraag is of de brief die N-VA-achterban rustig kan houden. Of is de geest uit de fles? Wat probeert N-VA hier in hemelsnaam mee te bereiken? Bij N-VA’ers is er boosheid over de brief te horen. ‘Ze snappen daar niet dat Open Vld alle pionnen, zoals Devroey, inschakelt om de zwarte piet naar Vlaanderen door te schuiven en De Block en de regering te redden. En Jan Jambon laat begaan! In plaats van De Block af te maken… er is materiaal genoeg.’

De eenheid van N-VA is maar oppervlakkig. De meningsverschillen blijven wel nog onder de oppervlakte. Maar de ontevredenheid groeit door de onduidelijke richting van de partij. ‘Tijd dat de tsjeverij van N-VA eindigt’.