‘Blond’ verrassende winnaar Nekka-wedstrijd
Nekka-jury gaat radicaal voor vernieuwing
foto ©
Een verrassende winnaar van de Nekka-wedstrijd mag duidelijk maken dat het ook in de Kleinkunst inmiddels 2022 is.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementIn de Antwerpse zaal ‘Monty’ werd afgelopen weekend het pleit beslecht van de Nekka-wedstrijd. Zes finalisten bleven over voor de hoofdprijs. Elektropoptrio ‘Blond’ kwam, zag en overwon.
Overleven
Uit 155 initiële inzendingen en na het overleven van preselecties en halve finales, was het afgelopen zaterdag aan de zes overgebleven groepen om finaal uit te maken wie er als winnaar het Nekka-podium van de Lotto Arena zou mogen bestijgen. Een erg divers gezelschap: de West-Vlaamse engelenstemmetjes van ‘Yentl’ naast de Cleymansiaanse charme van ‘IJsbrand’, de experimentele one-woman-show van ‘Evawicht’ naast de potige rock van ‘Zonen met Vaders’ en tot slot de keuze tussen de Novastar-echo’s van ‘Nieuwstadt’ en het ironische electro-concept van ‘Blond’. Pronostiekjes maken was dan ook moeilijk.
Als plichtwerk krijgen de bands een cover voor de kiezen van de betreurde Kris De Bruyne. Zijn dochter Hannah zetelt ook in de jury, naast onder andere Radio 1-programmator Evert Venema en songwriter Dirk Blanchart. Bij het eerbetoon aan De Bruyne mag buiten de lijntjes worden gekleurd.
‘Vilvoorde City’ wordt in de versie van Yentl ‘Rumbeke City’, waarbij het eindresultaat noch qua melodie, noch qua tekst in de buurt blijft van De Bruynes origineel. Evawicht rekt ‘Castelli di Cannero’ op tot een bevreemdende soundscape. IJsbrand bewijst met zijn cover – solo aan de piano – van ‘Prachtig nieuw lief’ welk inzicht hij heeft in het stilistisch idioom van het Nederlandstalige lied. Zonen met Vaders geven ‘Lydia D’IleD’’Yeu’ een testosteronboost. Blond doet iets met ‘Lieve Jacoba’ en Nieuwstadt pakt ‘’s Nachts ls het donker is’ aan, maar beklijven doen die coverversies niet.
Eén winnaar
In de coulissen dansen de muzikanten sportief mee tijdens elkaars sets, weet presentatrice Maud Vanhauwaert mee te geven, maar er kan uiteraard maar één winnaar zijn. Om de pil enigszins te verzachten, worden er ook een aantal flankerende prijzen uitgereikt.
Zonen met Vaders mogen de publieksprijs in ontvangst nemen. Een hart onder de riem voor deze band waarvan een groepslid vlak voor de finale op een Oostenrijkse intensieve zorg belandde en sowieso een terechte bekroning voor deze groep die zich doorheen de verschillende voorrondes ontpopte tot meest voldragen rockgroep van het hele peloton.
IJsbrand krijgt de prijs voor de beste cover. Vervolgens is het de beurt aan Blond: zij krijgen de ‘Poolijsprijs’ uitgereikt, een onderscheiding die recht geeft op twee dagen studiotijd en een optreden in Gent. Ook de ‘Stoempprijs’ van het muziekplatform Vi.be is voor hen. Dankzij deze prijs kan de groep enkele keren optreden in het Brusselse. Daarmee is het nog niet gedaan, want de dames nemen ook de hoofdprijs mee naar huis, voor IJsbrand en Evawicht.
Opvallende winnaar
Daarmee kent deze Nekka-wedstrijd een opvallende winnaar. De jury is resoluut gegaan voor een band die qua thematiek heel erg in het ‘nu’ staat. Vergis u immers niet, ondanks het hoge practical joke-gehalte van deze groep – de kostuumpjes, de onaffe bliepjes, de gestileerde performance – willen de dames van Blond het ook hebben over serieuze onderwerpen, zoals verkrachtingsdrugs of manipulatieve partners. Lekker woke kortom en met een meme-potentieel dat ook de StuBru’s van deze wereld zal interesseren. Een heftige keuze voor vernieuwing, nadat de Nekka-jury in voorgaande jaren misschien iets te vaak voor het klassieke ‘meisje-met-de-gitaar’ opteerde. Ook in de kleinkunst is het inmiddels 2022, dat mag duidelijk zijn.
Op hun gloriemoment in de Lotto Arena zullen de dames evenwel moeten wachten tot april 2023. De aanhoudende coronaperikelen hebben er helaas voor gezorgd dat ook dit jaar de Nekka-nacht niet kan plaatsvinden.
Michiel Leen (°1987) is zelfstandig journalist en redacteur voor verschillende publicaties, waaronder De Lage Landen, Deus Ex Machina, Verzin en verschillende vakbladen. Leen woont en werkt in Antwerpen.
De memoires van een Amsterdamse politierechercheur doen Michiel Leen denken aan Baantjer, maar ook aan Simenon.
Amerikakenners Roan Asselman en David Neyskens bespreken de actualiteit aan de overkant van de oceaan.