Olivier Chastel: verzoener wordt MR-voorzitter
Liberaal stemmenkampioen en liefhebber van Vlaamse bouviers wordt nieuwe MR-voorzitter.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementOlivier Chastel, net geen vijftig, van opleiding apotheker (ULB), heeft er al een aardige carrière op zitten. De uit Luik afkomstige Chastel leerde de politiek van binnenuit kennen in Charleroi, waar hij al sinds 1993 voor de liberale Mouvement Réformateur (MR) zitting heeft in de gemeenteraad. In 2006 werd hij, namens zijn partij, even eerste schepen. Charleroi werd toen een half jaar lang bestuurd door drie partijen: naast de MR het cdH en uiteraard de PS, de grootste fractie. De PS, decennialang in het bezit van een absolute meerderheid, had toen in de verkiezingen zware averij opgelopen door de corruptiepraktijken van de Charleroise kliek rond Waals minister-president Jean-Claude Van Cauwenberghe. Na zes maanden hielden de liberalen het in Charleroi voor bekeken. Olivier Chastel verklaarde toen ‘Nous avons, pendant six mois, et avec loyauté, endossé les charges d’un passé dont nous n’étions pas responsables, mais trop c’est trop’ (‘Zes maanden lang hebben we ons loyaal over de uit het verleden stammende problemen ontfermd, waarvoor we niet verantwoordelijk waren, maar het wordt nu echt te veel’). Met de steun van Didier Reynders vond Chastel dat de PS duidelijker afstand moest nemen van haar mandatarissen die de stad zoveel schade hadden berokkend.
Niet dat deze nog jeugdig ogende politicus zich vaak op een onvertogen woord laat betrappen. Zijn imago van sympathieke, nadrukkelijk-keurige family man en zijn onmiskenbare charme verklaren een beetje de electorale successen die hij aan elkaar rijgt: bij de parlementsverkiezingen van 2007 haalt de MR in Henegouwen bijna 200.000 stemmen, Chastel geniet de voorkeur van ruim 67.000 kiezers, naar Waalse normen is dat heel wat. Het wordt de op één na beste score voor de MR in de Kamer, na die van Didier Reynders.
Contact met Vlaanderen
Die stemmen komen niet uit de lucht gevallen, want Chastel weet zich te profileren als kamerlid, als gemeenschapsminister voor cultuur en media van de Franstalige Gemeenschap, als staatssecretaris voor Europese zaken, ten slotte drie jaar lang als Minister van Begroting en Administratieve Vereenvoudiging in de regering Di Rupo. In zijn schaarse vrije tijd houdt Chastel zich bezig met de kweek van Vlaamse koehonden (een wollig soort viervoeter, in het Frans: Bouvier des Flandres). Het zou wel eens zijn enige dan nog indirecte contact met Vlaanderen kunnen zijn. Dat wij hem nauwelijks kennen komt doordat zijn carrière zich exclusief in Franstalig België afspeelt. Als minister van Begroting kwam hij in Vlaanderen nauwelijks in beeld, omdat het CD&V’er Koen Geens was die het financieel beleid van Di Rupo I voor het grote -Vlaamse- publiek toelichtte. Wat er ook van zij, Chastel kent wellicht minder Nederlands dan Kris Peeters Frans.
Verzoener maar toch eerder een Michel-boy
Bij de recentste regeringsvorming viel Chastel uit de boot, wat wel opviel, want hij was stilaan een politiek zwaargewicht geworden. De MR was om de redenen die we allemaal kennen royaal bedeeld met ministerportefeuilles en moest zelfs aan mindere goden van liberalen huize regeringstaken toevertrouwen. Dat Chastel plaatsneemt op de voorzittersstoel die Charles Michel nu heeft verlaten, is dan ook niet helemaal onverwacht. Olivier Chastel is benoemd, zijn verkiezing in december is nauwelijks meer dan een formaliteit, al zegt hij dat hij graag één of meer tegenkandidaten tegenover zich zou zien.
De nieuwe voorzitter slaat een brug tussen zijn geboortestad Luik en Henegouwen, waar hij zijn carrière uitbouwde. Dat is niet zonder belang gezien de onderhuidse rivaliteit tussen beide subregio’s. En nu we het toch over rivaliteit hebben: het gunstige verkiezingsresultaat voor de MR op 25 mei heeft er toe bijgedragen dat de spanning tussen de zogeheten ‘clans’ – die van Michel en die van Reynders – is afgenomen. Die spanning was hoog opgelopen na de zware klappen die Didier Reynders als partijvoorzitter moest incasseren na de parlementsverkiezingen van 2009. Chastel wordt tot de ‘clan-Michel’ gerekend maar heeft zich in het gerommel tussen beide ‘clans’ nogal op de vlakte gehouden.
Olivier Chastel reed tot op heden een foutloos parcours, maar net omdat hij nu meer macht verwerft, wordt dat toch moeilijker, zeker nu het voor de MR in Franstalig België nu één tegen allen is, en de PS en de vakbonden hun offensief voorbereiden.
Foto’s: (c) Reporters
Bouvier des … Flandres, de lievelingshond van Olivier Chastel (bij ons is deze hondensoort bekend als de Vlaamse koehond).
Paul Muys is Antwerpenaar, Germanist, oud-leraar, oud TV-journalist, oud communicatieman: heel oud kortom. Schrijft op Doorbraak over Frankrijk en af en toe over China en Japan. Besnuffelt en beoordeelt af en toe een boek.
Shinzo Abe had grote plannen voor Japan, maar ook grote problemen: vergrijzing, nucleaire energie, immigratie, dreigende Chinese dominantie.
Jack London was een veelschrijver én avonturier. Zijn omzwervingen overtuigden hem van de noodzaak van een socialistische samenleving, een idee dat hij verwerkte in zijn boeken.