Open brief aan Michel Doomst

Gewezen splitsbroeder,

Gedurende ongeveer een decennium hebben wij samen met de collega’s, tijdens tientallen vergaderingen, geijverd voor de splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde, zonder enige compensatie en met respect voor de grondwettelijke indeling van de federale staat in gewesten, gemeenschappen en taalgebieden die grondwettelijk territoriaal begrensd zijn.
Op 6 juni 2003 hebben wij, samen met de collega’s van Halle-Vilvoorde, de aandacht het staatshoofd gevestigd op de blijvende indeling van onze gemeenten uit het Nederlands taalgebied in de tweetalige kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde en het gerechtelijke arrondissement Brussel.

Voor zover u het zou vergeten zijn breng ik u een aantal passages in herinnering:

 Aldus is het territorialiteitsbeginsel een wezenlijk onderdeel van onze staatsstructuur (blz.2, 4de alinea);

• Het behoud van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde is totaal in strijd met de grondwettelijke indeling van het land en derhalve met het federaal staatsbestel (blz.2, 6de alinea);
• Alleen de splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde met volledige eerbiediging van de grondwettelijke indeling kan hier een oplossing brengen (blz.4, 2de alinea);
• Het is dan ook niet meer dan logisch dat het arrondissement Halle-Vilvoorde, met 550.000 inwoners, een eigen rechtbank van Eerste Aanleg, Rechtbank van Koophandel en Arbeidsrechtbank zou hebben (blz.4, 7de alinea);
Voor zover dit document, dat u als burgemeester van Gooik, mede ondertekende, zoek zou geraakt zijn hou ik graag een exemplaar ter beschikking.

Uit uw toespraak van 25 april 2004 voor het Vlaams Nationaal Zangfeest, ik citeer:
‘… Wij willen dat Halle-Vilvoorde als onderdeel van het Nederlands taalgebied, op gelijke wijze wordt behandeld als de rest van het Nederlands taalgebied. Dit betekent de splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde en van het gerechtelijk arrondissement.’
‘ … Wij vragen aan alle Kamerleden en Senatoren over de partijgrenzen heen, vooral deze van de meerderheid, zoek geen excuses maar druk gewoon op de Vlaamse stemknop. Laat uw Vlaams hart en gezond verstand spreken en werp alle dubbelzinnige maskers af. De grondwet is duidelijk; Halle-Vilvoorde behoort tot het Nederlands taalgebied.’
Uit de brief van uw toenmalige voorzitter, Y. LETERME, aan de toenmalige minister-president van de Vlaamse regering, B. SOMERS, van 12 mei 2004 citeer ik het volgende (document in mijn bezit):
‘… van de uitvoering van het arrest naar het zogenaamd forum maakt bovendien duidelijk dat u wilt onderhandelen over de uitvoering van het arrest van het Arbitragehof;’
‘ … CD&V wil zich daartoe niet lenen. CD&V wil voluit blijven verder strijden voor de onverkorte uitvoering van de eisen van de Vlaamse burgemeesters en van de betoging van zondag laatst.’
‘ … in elk geval niet zal toetreden tot een Vlaamse regering zonder dat de splitsing van het arrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde is uitgevoerd;’
Uit het persbericht van de Staten generaal van de Conferentie van de Burgemeesters van 20 mei 2005 te Zemst mede door u goedgekeurd:
‘ de beslissing dat zij UNANIEM afstand van grondgebied, het toestaan van inschrijvingsrechten of van andere bijkomende voorrechten voor Franstalige inwoners of het toekennen van bevoegdheden aan de Franse Gemeenschap in Vlaanderen verwerpt;’

Uit de persmededeling van het Uitvoerend Comité van de Conferentie van de Burgemeesters van Halle-Vilvoorde van 14 januari 2008 door u goedgekeurd:
 Kunnen niet aanvaarden dat de splitsing van de kieskring het voorwerp uitmaakt van onderhandelingen; het niet toepassen van rechtsregels, die de overheid zelf uitgevaardigd heeft, belemmert de werking van zijn besturen en ondergraaft het vertrouwen van de burgers;
• Verwerpen uitdrukkelijk de eis van de Franstaligen tot compensaties voor de splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde en van het gerechtelijke arrondissement Brussel en eisen het onvoorwaardelijke respect voor de integriteit en de homogeniteit van het Vlaamse grondgebied;
• Indien de Franstaligen blijven weigeren de splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde en van het gerechtelijke arrondissement Brussel, zonder enige compensatie te aanvaarden, moeten zij er zich van bewust worden dat het Belgisch staatsverband, dat zij zo hoog in hun vaandel voeren, regelrecht op de klippen laten lopen en de fundamenten van het federale België zelf ondergraven.
Uit de persmededeling van het Uitvoerend Comité van de Conferentie van de Burgemeesters van Halle-Vilvoorde van 16 mei 2008 door u goedgekeurd:
• Het Uitvoerend Comité van de Burgemeesters van Halle-Vilvoorde opteert voor een democratisch gestemde zéér ruime autonomie (een confederaal bestuursmodel met alle
bevoegdheden en middelen naar de gewesten) en geleidelijke afbouw van de transfers vanuit Vlaanderen, om o.a. de vergrijzing, de sociale bescherming, een betere afstemming tussen gezin en arbeid te kunnen financieren, en echte solidariteit met onze zuiderburen; afgesproken, controleerbaar en resultaatgebonden.

Uit de webblog van Michel DOOMST van 23 mei 2008:
‘De opeenvolgende staatshervormingen hebben er voor gezorgd dat de huidige bevoegdheidsregels onvoldoende transparant en duidelijk zijn. De bevoegdheidsverdeling is te versnipperd, waardoor een efficiënt bestuur wordt verhinderd. Telkens gewesten of gemeenschappen een initiatief willen nemen, lopen ze vast op federale regels.’
De grote socio-economische en maatschappelijke uitdagingen waar we vandaag voor staan, zullen enkel een antwoord krijgen, wanneer we de moed hebben onze staatsstructuur grondig te hervormen door zoveel mogelijk basisbevoegdheden bij de deelstaten te leggen. Enkel wel omlijnde bevoegdheidsdomeinen blijven best op federaal niveau. Zo ontstaat een nieuwe politieke structuur die eenvoudig is en dicht bij de mensen staat. Federale loyauteit vereist dat de deelstaten elkaars grondgebied en taalstatuut onvoorwaardelijk aanvaarden en eerbiedigen. Deze loyauteit rechtvaardigt ook een financiële solidariteit via objectieve en omkeerbare overdrachten tussen de deelstaten. Alleen op die manier kan België een blijvende meerwaarde bieden voor zowel Vlaanderen, Wallonië als voor Brussel. Het confederale model zal op die manier zorgen voor een efficiënt bestuur dat midden de mensen staat. Het zwaartepunt ligt bij de deelstaten, de federale overheid beperkt zich tot een klein aantal bevoegdheden.’

Het is de enige uitweg, want de huidige situatie dreigt ons van crisis naar crisis te leiden, precies omdat het onmogelijk is twee verschillende (maar evenwaardige) democratieën in één beleid te vatten. Politieke keuzes worden daardoor onduidelijk. Onvrede over de afgedwongen halve oplossingen (de zogeheten “compromissen”) groeit en financiële onverantwoordelijkheid wordt de norm. De wortels van de institutionele problemen zitten zeer diep en hebben lang niet alleen betrekking op het taalvraagstuk. Zolang de kwaal niet bij de diepe wortels aangepakt wordt, zal de malaise blijven voortbestaan. Dan dreigt zelfs de nu nog bestaande mogelijkheid van een win-win oplossing verloren te gaan.
Laat ons daarom samen uitgaan van gezonde en heldere principes, zoals die in de meeste federale staten worden toegepast, zonder enige territoriale of taalkundige expansiedrang. Laat ons de chantagetaal achterwege laten en de hand durven uitsteken om van dit land een samenwerkingsverband van verantwoordelijke deelstaten te maken, ten bate van iedereen. Samen werken vanuit de eigen sterkte geeft de beste resultaten!

Deze politieke boodschap, die wij samen gedurende meer dan een decennium uitgedragen hebben, goedkeuring van de regeerverklaring DI RUPO de nek omgewrongen.

Inderdaad, met verloochening van uw handtekening heeft u uw goedkeuring gehecht aan, naast de drie reeds bestaand vetorechten (de grendelgrondwet, het belangenconflict en de alarmbelprocedure), aan nog 8 bijkomende vetorechten toegevoegd door grondwetswijzigingen of bijzondere wetten:
1. De splitsing van de kieskring (grondwetswijziging)
2. Het gerechtelijk arrondissement (grondwetswijziging)
3. Belangenconflicten (grondwetswijziging)
4. Constitutieve autonomie (grondwetswijziging)
5. Geschillenregeling in de zes faciliteitengemeenten (bijzondere wet)
6. Benoeming van de burgemeesters in de zes faciliteitengemeenten (bijzondere wet)
7. Hoofdstedelijke Gemeenschap Brussel (bijzondere wet)
8. Financiering van de Brusselse instellingen (bijzondere wet)

Dientengevolge kunnen deze grondwetswijzigingen en bijzonder wetten niet meer worden gewijzigd zonder de instemming van de Franstalige minderheid. Deze veto “democratie” maakt het mogelijk dat de voorrechten van de Franstalingen kunnen afgedwongen worden voor de Raad van State en voor het Grondwettelijk Hof monddood te maken
Ofwel is u vergeten wat u ondertekend en goedgekeurd hebt, wat ik ten zeerste betwijfel, ofwel heeft u er bewust afstand van gedaan en uw electorale belangen voorrang gegeven aan de uitvoering van hetgeen wij samen ondertekend en goedgekeurd hebben.

U heeft het mandaat van volksvertegenwoordiger misbruikt om tegen uw volk en tegen Vlaanderen te stemmen met “een dubbelzinnig masker en met een hart voor Vlaanderen” zoals u het zo beeldig verwoord hebt in uw toespraak tijdens het Vlaams Nationaal Zangfeest op 25 april 2004. Een klein detail: u was toen nog geen volksvertegenwoordiger.
Misschien is huichelen of huichelaar te sterk uitgedrukt, maar het komt toch aardig in de buurt bij de vaststelling dat u de opportuniteit van een mandaat verkiest boven het vasthouden en uitvoeren van de vrij overeengekomen en ondertekende afspraken en overeenkomsten.

Herinner u de toorn van de Profeet, gewezen splitsbroeder, en wees beducht voor zijn toorn.
‘Wee U, schriftgeleerden en Farizeeën, huichelaars, want gij gelijkt op witgekalkte graven, die van buiten weliswaar mooi schijnen, maar van binnen vol doodsbeenderen en allerlei onreinheid zijn’ (Mattheus 23: 1 – 39).

Uw recent stemgedrag in de Kamer van Volksvertegenwoordigers is een onuitwisbare smet op het blazoen en het gedachtegoed van de Conferentie van de Burgemeesters van Halle-Vilvoorde. Inderdaad, gewezen splitsbroeder, korte pootjes en een grote bek zijn uw handelsmerk. Op 10 juni 2007 en 13 juni 2010 heeft de kiezer dit duidelijk begrepen en het vertrouwen gegeven aan die partijen die opkomen voor meer Vlaanderen; de andere werden electoraal resoluut afgestraft. De kiezer heeft bovendien duidelijk onderstreept dat eerbied voor het gegeven woord de eerste levensvoorwaarde is voor de werking van de democratie; de burger/kiezer moet op het woord en verbintenissen van de mandatarissen kunnen vertrouwen.

Ik citeer hier graag uit “Anders Gelezen van Pjotr” van 31 juli 2012:
Een wereld van grote ego’s en brute macht, waarin partijbelangen de plaats innemen van het algemeen belang en individueel belang vooral de privileges van een zichzelf bedienende kaste moet in standhouden.
Met de ijdele hoop dat u eens het licht zult aanschouwen groet ik u meewarig.

Willy DE WAELE
Ere Burgemeester
Voorzitter gemeenteraad
Webblog: willydw.wordpres.com