Politiek correcte besnijdenis
West-Vlaams PVDA-lijsttrekker Nathalie Eggermont (hier op een PVDA-congres in 2015) relativeert vrouwenbesnijdenis.
foto ©
Vrouwenbesnijdenis. Als het van de PVDA afhangt, moet het kunnen. Want vergelijkbaar met een schoonheidsideaal voor een westers meisje…
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementMoet alles gerelativeerd kunnen worden? Wat wij in onze cultuur belangrijk vinden moet dat principieel op gelijke voet geplaatst worden met wat daar elders over wordt gedacht? Moeten we van een volstrekte gelijkwaardigheid tussen culturen uitgaan en ons hoeden voor elk superioriteitsgevoel van onze kant?
Dat lijkt in ieder geval de West-Vlaamse lijsttrekster van de PVDA te denken. Nathalie Eggermont is spoedarts en vertelt in een interview hoe ze geconfronteerd wordt met Somalische meisjes ‘die naar hier komen om hun besnijdenis in correcte medische omstandigheden te laten uitvoeren in plaats van met een scheermesje.’
Besnijdenis als kuisheidsideaal
Het is al merkwaardig dat ze het heeft over ‘besnijdenis’, alsof deze verschrikkelijke ingreep te vergelijken is met wat bij mannen gebeurt. Bij vrouwen gaat het over iets wat niet anders beschreven zou mogen worden als verminking, waarbij de clitoris weggesneden wordt. De ingreep is nooit een vrije keuze van een vrouw. Hij wordt onder sociale en religieuze druk uitgevoerd op jonge meisjes en heeft alles te maken met het bewust ontzeggen van seksueel genot aan vrouwen.
Maar zo ziet Eggermont dat niet. Ze heeft er een heel aparte omschrijving voor: vrouwelijke genitale verminking is niets anders dan ‘een cultureel kuisheidsideaal’. En dat is niet verschillend, vindt de arts, van de schoonheidsidealen die in onze westerse wereld aan jonge meisjes worden opgedrongen. Die gaan soms naar ‘de plastische chirurg om een correctie van hun binnenste schaamlippen op basis van wat ze zien op internet en in de porno-industrie.’ En dat is genoeg voor Eggermont om die esthetische interventie, waarvan men mag denken wat men wil, gelijk te schakelen met de genitale mutilatie van Somalische meisjes. Neen, die wil ze niet veroordelen. Het is beter dat wíj ‘in de spiegel kijken’ vindt ze.
Kanko
Hoe bol moet de spiegel van Eggermont wel zijn dat die ervoor zorgt dat ze begrip opbrengt voor deze aan vrouwen opgelegde verschrikkelijke verminking ?
Assita Kanko, die zelf slachtoffer was van deze barbaarse praktijk en al die al jaren aanklaagt, zegt dat ze ziek wordt van de uitspraken van Eggermont. Ze zou zich diep moeten schamen, vindt Kanko.
Die woorden maakten blijkbaar geen indruk op Eggermont. Die lijkt zo overtuigd van haar eigen grote moreel gelijk dat ze niet luistert naar wat vrouwen te zeggen hebben die zelf genitale mutilatie hebben ondergaan. Dat ze de schaamte voorbij is, lijkt Eggermont niet te deren…
Sharia
Wie kandidaat is voor verkiezingen, moet op haar woorden letten. Want misschien heeft Nathalie Eggermont binnenkort een politiek mandaat. Gaat zij dan vanuit een cultuurrelativistische overtuiging pleiten voor het aanvaarden van de sharia bijvoorbeeld?En begrip opbrengen voor lijfstraffen zoals die in andere culturen worden toegepast, in het Islamitisch kalifaat ? Want die mogen dan al wreed zijn, maar ook hier moeten we in ‘de spiegel’ durven kijken. Is de onmenselijkheid van ons gevangeniswezen dan zoveel beter dan een amputatie zoals de sharia die voorschrijft ?
Dat soort scheve redeneringen komt vaker voor bij extreemlinks. Nu in Frankrijk bijvoorbeeld, waar het geweld van de casseurswel veroordeeld wordt maar meteen gelinkt wordt aan de verschrikkingen van het systeem. Of kritiek op het onmenselijk systeem in Venezuela, dat goedgepraat wordt door een vergelijking met een kapitalistisch land waar het al even slecht gaat. Het doet onaangenaam terugdenken aan westerse communisten die de stalinistische dictatuur toch nog altijd beter vonden dan het ongelijkheid in Amerika.
#MeToo
Van de PVDA kan men toch hopen dat ze de gelijkheid tussen mannen en vrouwen hoog in het rode vaandel draagt. En dat een jonge arts als Nathalie Eggermont feministisch genoeg is om elke onderdrukking van vrouwen af te wijzen. Hoe is het dan te verklaren dat ze de weerzinwekkende praktijk van genitale mutilatie niet ondubbelzinnig afwijst? Is er voor Somalische vrouwen geen plaats in de MeToo-rangen?
Eggermont is niet teruggefloten door hogere partij-instanties. Blijkbaar heeft die dus ook al evenmin problemen met genitale mutilatie van vrouwen? Het cultuurrelativisme is bij de PVDA blijkbaar tot verblindend dogma verheven. Die kwalijke evolutie moet men vooral niet relativeren. Want een partij die een verminking op religieuze basis goedpraat, is niet alleen voor vrouwen een publiek gevaar, maar voor de hele bevolking onbetrouwbaar.
Categorieën |
---|
Luckas Vander Taelen (1958) werkte als tv-regisseur, en was voor Groen schepen, Vlaams en Europees Parlementslid en senator.
Uittredend minister Bernard Clerfayt doet een boekje open over hoe de Brusselse regering met geld omgaat.
‘De papieren krant bestaat nog, maar je voelt aan alles dat dat niet zo lang meer gaat duren’, meent Jonathan Hendrickx.