Race to the Bottom

Tien procent. Daarmee dreigen de Britten als Europa zich niet soepel opstelt tijdens de Brexitonderhandelingen. Dat wil zeggen, als de EU de deur van de Unie te veel sluit voor Britse producten. Op dit ogenblik bedraagt de vennootschapsbelasting in het VK 20%. Daarmee is het VK het op één na goedkoopste land, vóór Ierland dat amper 12,5% afroomt.

Als de Britten hun taksdumping omzetten in de praktijk, kunnen de andere EU-landen niet achterblijven. Anders prijzen ze zich uit de markt.

De dreiging past in het spierballengerol dat de eigenlijke onderhandelingen over de Brexit voorafgaat. De Britten zijn niet van plan die gesprekken te ondergaan. Zo zou de Fransman Michel Barnier – die samen met de Belg Didier Seeuws de onderhandelingen namens de EU zal voeren – gevraagd hebben dat die gesprekken in het Frans zouden verlopen. Niet dus. Wie in een vreemde taal aan tafel gaat, is al half verloren. Ook onze Vlaamse politici zouden dat in hun oren moeten knopen, voor ze nog eens met de Franstaligen rond de tafel gaan zitten. Om gezichtsverlies te vermijden kon Barnier het bericht alleen maar ontkennen. De dreiging met taksdumping past in hetzelfde plaatje en is trouwens niet nieuw. Amper een week na het Brexitreferendum kondigde toenmalig minister van financiën Osborne aan de vennootschapsbelasting op 15% te willen brengen.

Ook al zijn het maar geruchten, de Britse plannen zorgen in elk geval voor grote ongerustheid in de Europese kanselarijen. De voorbije jaren trachtte Europa de concurrentie op fiscaal vlak te verminderen en dan toont het VK zijn middelvinger. Als ze doorzetten is een fiscale race to the bottom onvermijdelijk. De Franse presidentskandidaat Alain Juppé kondigde al aan te zullen riposteren.

Vraag is of het VK het zich kan permitteren om de fiscale inkomsten uit bedrijven zomaar te halveren. De huidige Britse minister van financiën Phillip Hammond zou zijn collega’s al verzekerd hebben niet lager te willen zakken dan 17% – wat de regering-May hoe dan ook van plan was tegen 2020. Vorig jaar bracht de vennootschapsbelasting 44 miljard pond op. Als gevolg van de Brexit zouden de inkomsten gevoelig kunnen dalen, waardoor de begroting in de soep draait en de regering geld moet lenen. Een vennootschapstaks van 10% zou uiteraard heel wat bedrijven kunnen verleiden zich in het VK te vestigen, maar dat is pure speculatie. Het is er de Britse regering nu vooral om te doen om de bedrijven op Britse bodem te houden. Vooral de banken. Die dreigen door de Brexit hun zogenaamde Passporting Rights te verliezen, waarmee ze hun diensten in de EU aanbieden. Voor de talrijke banken in de City zou dat een ramp zijn. De bankiers zitten niet echt te wachten op een drastische verlaging van de vennootschapsbelasting. Zij zouden meer gebaat zijn mocht de regering de toeslag van 8% schrappen die de banken nu betalen bovenop de 20% vennootschapstaks. Bankiers en verzekeraars zijn goed voor een vijfde van de inkomsten uit de vennootschapsbelasting.

Het VK heeft er ook geen belang bij zich het bedenkelijke etiket van belastingparadijs op de hals te halen. In Panama weten ze intussen welke schadelijke gevolgen het kan hebben om als witwasmachine bekend te staan.

De Financial Times, het lijfblad van al wie geld heeft, vindt een massieve verlaging van de vennootschapsbelasting “een van de minst overtuigende ideeën voor na de Brexit”. Zelfs een verlaging tot 15% vindt de krant een schot in eigen doel.