Brood en spelen

De Romeinen wisten het al: met brood en spelen hou je het volk goedgemutst. Goedgemutst Vlaanderen trok afgelopen zondag en masse naar de kasseistraten en heuvels om naar het steekspel van de gladiatoren op tweewielers te kijken. Ze doorstonden de kou en de uren van wachten met, wegens het glasverbod langs het parcours, voornamelijk ingeblikte glazen boterhammen.

En met kijken op grote en kleine schermen naar hoe Biniam Girmaj voor de start een verjaardagstaart kreeg aangeboden. Of hoe Tadej Pogacar na afloop een pakje frietjes in de handen geduwd kreeg. Als deze renners het al uit het oog verloren waren, werden ze er bij deze aan herinnerd: dit is de Ronde van Vlaanderen. De koers van de regio waarvan de inwoner zich graag genoegzaam op de vette borst klopt en stelt: ‘Wij zijn bourgondiërs’.

Sportvrouw van 2023

De goedgemutste Vlaming kreeg spelen om duimen en vingers bij af te likken: de voorspelde strijd tussen de grote drie die in het voordeel van Pogacar uitviel. Jammer dat het Van Aert niet werd, maar Pogacar zette het zo mooi neer dat geen Vlaming zijn vrolijke muts inruilde voor een bokkenpruik. Bovendien deed Kopecky wel wat Van Aert niet kon: met glans winnen. Na amper een kwart van het jaar heeft ze zichzelf al bijna tot sportvrouw van 2023 gekroond.

Wie voor de sportprijzen aan het einde van het jaar ook incontournable zal zijn, is Knack Roeselare. Die volleybalden zich afgelopen week naar een 0-3 tegen het Italiaanse Modena in de finale van de CEV Cup. Dat is niet minder dan een stunt. Het geeft uiteraard een ideale uitgangspositie voor de beslissende terugmatch deze week. Aangezien Modena een topclub met wereldsterren is en de CEV Cup in het volleybal zoiets als de Europaleague in het voetbal, is de winst nog lang niet zeker. Het is toch een beetje alsof een Belgische ploeg de Europese beker wegkaapt na een finale tegen pakweg Manchester United. Een resultaat waar een Vlaming goedgemutst op zou klinken.

Team Blue

Het parcours van Knack Roeselare, Team Blue, is nu al geweldig. Wie durft zeggen dat de ploeg de trofee ‘sportploeg van het jaar’ niet verdient? Het zou voor het eerst sinds 1997 zijn dat een volleybalclub erin slaagt die prijs binnen te rijven. Een streepje geschiedenis dus.

Maar voor die kleine geschiedenis doen ze het nu niet. Ze doen het voor die beker zelf. Knack Roeselare als winnaar in de annalen van de Europese competitie. Wie al enkele decennia het volleybal volgt, weet dat Roeselare 21 jaar geleden al eens de voorloper van deze prijs binnenhaalde. Maar kenners zijn het erover eens dat het nu een zwaardere competitie is. Terecht staat op de site van Knackvolley dat deze finale een ‘afspraak met de geschiedenis’ is.

F.E.E.S.T.J.E

Voor zo’n belangrijke date volstaat de eigen Tomabelhal niet. Bekend met de Vlaamse volksaard, huurt Knack Roeselare de nabijgelegen Expohallen af. Daar kan de wedstrijd op groot scherm gevolgd worden. Knackvolley verkondigt: ‘De Tomabelhal en de daarnaast gelegen Expohallen zullen ontploffen, dat is nu al zeker. Wat de uitslag ook is: F.E.E.S.T.J.E.!!!’

Een topaffiche, veel sfeer, veel pintjes. Brood en spelen, dus. Ditmaal met blauwe muts.