Johan Vanhecke: ‘Meer dan tijd om over Hendrik Conscience te schrijven’

Met ‘Voor moedertaal en vaderland‘  hoopt Johan Vanhecke  de figuur van Hendrik Conscience terug tot leven te brengen, zijn rol als grondlegger van de Vlaamse romanliteratuur te belichten en zijn aandeel in het op gang brengen van de Vlaamse Beweging te verduidelijken.

Geen vooroordelen

Van oordelen en vooroordelen over Conscience heeft Vanhecke zich niets aangetrokken.
Wie zich afvraagt of deze biografie wel zinvol is, raad ik aan te beginnen bij de laatste hoofdstukken. Want het is niet moeilijk om nu schamper te doen over Conscience, maar Vanheckes beschrijvingen van de nationale hulde voor de schrijver naar aanleiding van zijn honderdste boekdeel geven een indrukwekkend beeld van zijn populariteit. Waar hij die dagen kwam, werd hij spontaan omringd door mensen die zijn naam scandeerden en hem bloemen aanboden. In Brussel prijkte zijn foto in alle vitrines. Op de Grote Markt stonden vier verlichte zuilen met zijn portret. Een stoet van meer dan 300 verenigingen ging hem begroeten bij zijn huis en aan de Brusselse Beurs waren de titels van zijn 71 boeken aangebracht. Een plechtig diner werd georganiseerd in de Gothische zaal van het stadhuis, terwijl buiten op de Grote Markt een volksfeest aan de gang was.

En toen Conscience in 1883 stierf was de volkstoeloop in Brussel zo enorm, dat het leger de rust moest handhaven. Twee dagen schoven mensen aan om hem een laatste groet te brengen. Toen de kist naar het station werd gebracht voor een laatste rit naar Antwerpen waar hij begraven zou worden, zagen de straten zwart van het volk. Er waren toen even veel mensen naar Brussel gekomen als bij de viering van 50 jaar België, drie jaar eerder. Geen enkel andere Belgische schrijver is ooit zo populair geweest als Conscience. Alleen al door dit in herinnering te brengen, is Vanheckes werk baanbrekend.

Tot ver buiten België bekend

Dat zijn weinig gekende feiten, die toch veel vertellen over het enorme statuut die de schrijver aan het einde van leven verworven had. Het werk van Conscience werd ook ontelbare malen verwerkt tot toneelstukken. Criticasters van Conscience weten meestal ook niet dat zijn werk niet alleen in het Frans en Engels is vertaald, maar ook in vele andere talen en dat hij tot ver buiten België bekend was. De Franse schrijver Alexandre Dumas vond ‘De Loteling’ zo goed dat hij er ‘als eerbetoon’ een paar hoofdstukken van plagieerde en zijn hoofdpersonage ‘Conscience’ noemde.

Meer dan redenen genoeg dus voor een boeiend gesprek met de auteur Johan Vanhecke.

Te koop in de online boekhandel van Doorbraak