Tsjeven, let op uw zaak! Einde van CD&V dreigt!
foto © Belga
CD&V lijkt voor een opsplitsing van de hele gezondheidszorg te kiezen. Maar de partij heeft een slecht palmares qua communautaire betrouwbaarheid.
Rondas’ Woord van de Foor
Topvrouw Margot Cloet van de zorgkoepel Zorgnet-Icuro slaat alarm: de totale regionalisering van geneeskunde, zorg en welzijn moet er nu eindelijk komen. Eerder al sprak specialist huisartsengeneeskunde Jan De Maeseneer in dezelfde zin. CD&V sloot zich daarbij aan. In het nadeel van deze partij speelt haar (on)geloofwaardigheid; wantrouwen lijkt gewettigd. Vooral ex-voorzitter, nu minister, Wouter Beke was de afgelopen tien jaar vooral bezig met de sabotage van N-VA: in 2011-2012 toen hij N-VA liet vallen om de dubbelzinnige zesde staatshervorming in elkaar te flansen; tijdens de regering Michel toen hij vanuit de coalitie oppositie voerde tegen regeringspartner N-VA; en tenslotte tijdens de regeringscrisis naar aanleiding van het Marrakeshpact over migratie, toen hij de kans meende te moeten grijpen om N-VA zware schade toe te brengen.
Beluister ook onze andere podcasts:
Categorieën |
---|
Tags |
---|
Jean-Pierre Rondas was tot 2011 radiomaker bij Klara (VRT) met de interviewprogramma’s Wereldbeeld en Rondas. Publiceerde 'Rondas’ Wereldbeeldenboek' (2006 en 2020). Als stichtend lid van de Gravensteengroep redigeerde hij 'Land op de tweesprong. Manifesten ter ontgrendeling van Vlaanderen' (2012). In 2014 verscheen 'De hulpelozen van de macht'. Publiceerde nieuwe geannoteerde edities van Filip De Pillecyns 'Tegen de muur' (2019) en 'Mensen achter de dijk' (2020). Maakte een keuze uit Mark Grammens' 'Journaal'-essays in 'Trouw moet blijken' (2022). Eigen essays verschenen in 'Een kwestie van bestaan. Vlaanderen in de wereld' (2020).
Na een in memoriam voor zijn leerling Luc De Vos, herdenkt J.P. Rondas zijn poësisleraar Paul Heirwegh die dit jaar overleed. Opdat verleden lessen niet verloren zouden gaan.
Vandaag is het precies een kwarteeuw geleden dat Merkel in een historisch opiniestuk afrekende met Helmut Kohl en zo de macht binnen de CDU greep.