De kaartenmaker, een veelbelovend debuut van Anette Hemming

De kaartenmaker, een detective van Anette Hemming, speelt zich af in de buitenwijken van de Noorse hoofdstad Oslo. Het boek is het debuut van een 33-jarige auteur, die zelf opgroeide in een stadje dichtbij Oslo. Wat als je weet waar en wanneer je vermoord zal worden? Kan je iets doen tegen die duistere toekomst? Je leest het in dit boek. 

Lisbet Lind, een jonge moeder van twee, ziet ’s ochtends wanneer ze wil ontbijten een met potlood getekende kaart voor haar keukenraam hangen. Het papier lijkt wel op een schatkaart. Als ze het blad beter bekijkt, blijkt het om een plattegrond van haar huis te gaan, met een rood kruis precies op de plek waar ze op dat moment in de keuken staat. Dat kruis is met bloed getekend. Op de achterkant van de tekening staat een al even bloederige ‘L’. Met een onaangenaam voorgevoel stopt Lisbet de kaart in een lade, maar ze spreekt er met niemand over. De dag nadien wordt Lisbet op precies die aangegeven plek in haar keuken vermoord.

Persvik

Kort daarna krijgt haar gewezen echtgenoot Henrik ook zo’n bekruiste kaart toegezonden. De politie staat voor een raadsel. Waarom wordt een vrouw vermoord die geen vlieg kwaad doet? Lange tijd komt er geen schot in de zaak, totdat hoofdinspecteur John Persvik op de zaak wordt gezet.

Door Anette Hemming wordt hij, een gewezen beroepsmilitair, als volgt opgevoerd: ‘De leeftijd was dan misschien zichtbaar in zijn gezicht, maar het lichaam was lang en recht door natuurlijke kracht en gestel, als een hybride van een beul en een voetsoldaat. Hij was de enige die een uniform droeg. Was zowel iets ouder als iets groter, en met een ietwat rechtere rug, dan de anderen in de ruimte. Zijn gezicht was hard en autoritair, met een aura van ervaring en onberispelijke aanwezigheid in zijn koele, lichtblauwe ogen. Zijn kortgeknipte haar was ongewoon licht. Het blonde haar was bijna gelijk aan het haar dat al wit was geworden.’

Pestgedrag

Om de zaak op te lossen, beschikt Persvik over veel maar grotendeels onbekwame en ongeïnteresseerde ondergeschikten. Een voortdurende bron van ergernis. Tijdens het onderzoek blijkt het schoolverleden van de bij de moord betrokken personages een grote rol te spelen. Allen, zowel slachtoffers als verdachten, bezochten dezelfde school waar pestgedrag de dagelijkse kost was. Ook een ander actueel onderwerp, ‘stalking’, vormt een vaste leidraad doorheen het boek. Langzaam krijgt Persvik, bijgestaan door zijn bekwame assistente Oda, een betere kijk op de zaak. Zo worden de dodelijke bedoelingen van de kaartenmaker langzamerhand duidelijk.

Deze eerste detective van Hemming bestaat uit 86 korte hoofdstukjes, waarin afwisselend aandacht wordt geschonken aan een van de hoofdfiguren. Telkens wordt ook teruggeblikt naar het jaar 1999, cruciaal in het verhaal. Aan het einde van het boek, komen alle raadsels netjes samen, en volgt de ontluiking. Maar voor het zover is, moet de lezer zich nog doorheen diverse actiescènes worstelen: achtervolgingen, ontvoering, vechtpartijen en bedreigingen. Het is een sfeerrijk, veelbelovend en mooi dreigend geschreven debuut. Ook vertaalster Neeltje Wiersma verdient een pluim, want zij weet de dreigende Noorse ‘Scandi’-sfeer op schitterende wijze over te brengen. We zullen nog wel van Anette Hemming horen.