De schuld: de laatste detective van Sebastian Bergman?

Een man, gedreven door haat, vermoordt in Stockholm een oudere vrouw. Bij het lijk laat hij de boodschap achter: ‘Los dit op, Sebastian Bergman’. Andere moorden volgen. Deze moord is de start van een verbeten zoektocht naar de dader, die om de ene of andere reden wraak wil nemen op de psycholoog en profiler Sebastian Bergman.

De opeenvolgende slachtoffers blijken allemaal een band met de psycholoog te hebben. De reden waarom de seriemoordenaar Sebastian uitdaagt, blijft tijdens het grootste deel van deze spannende en afsluitende detective van de Bergman-kronieken, onduidelijk. De schuld is opnieuw een weergaloos spannende politieroman.

Moordzaken

Sebastian zelf kampt met een schuldgevoel. Hij weet dat hij in het verleden een hele reeks mensen redenen genoeg gaf om een gloeiende hekel aan hem te hebben. Maar wie haat hem zodanig om daarvoor te moorden?

Naarmate de tijd vordert, groeien de frustraties bij het team Moordzaken van de Nationale Zweedse Recherche. Het team wordt geleid door Vanja Lithner, dochter van Sebastian, en verkeert in een bestaanscrisis sinds een van de collega’s ontmaskerd werd als seriemoordenaar (zie vorig verhaal, deel 7 De oogst).

De hoofdcommissaris heeft Vanja duidelijk gemaakt dat het bestaan van haar afdeling afhangt van een snelle afhandeling van deze nieuwe moordreeks. Maar daar ziet het er niet naar uit. Bovendien hebben de recente gebeurtenissen ertoe geleid dat Sebastian persona non grata geworden is bij de recherche. Officieel werkt hij niet meer voor de politie. Dat leidt ertoe dat het werk voor Vanja er niet eenvoudiger op wordt.

Karaktermens

Als personage hebben beide auteurs — Hjorth Rosenfeldt is een samentrekking van Michael Hjorth en Hans Rosenfeldt — Sebastian Bergman als een geweldig personage neergezet. Een pure karaktermens. Zijn negatieve eigenschappen vallen in het niet.

Het auteursduo zet het hoofdpersonage neer als een irritant, veelal niet empathisch iemand, en toch weet je hem als lezer enorm te waarderen. Bergman is een personage met charisma waarvan je bijna alles tolereert.

Hij is zonder meer briljant in zijn werk, en ondanks al zijn tekortkomingen is hij toch een familieman. Dat lijkt haast een tegenstelling te zijn, maar wie de hele serie van thans acht delen gelezen heeft zal het wel begrijpen.

Trauma’s uit het verleden

In dit laatste deel wordt een moordzaak opgelost waarin Sebastian Bergman tot het uiterste moet gaan en geconfronteerd wordt met trauma’s uit zijn verleden. Daarnaast — en dat is bijna even belangrijk — worden er in het voorliggende boekdeel zaken uit zijn privéleven uitgebracht, die menig lezer zullen ontroeren.

De onmacht tegen een schier ongrijpbare moordenaar, de verbazing, de diepgang en een reeks onverwachte plotwendingen maken van dit boek een spannende en bovenal gevoelige detective. Je kunt het verhaal best afzonderlijk lezen maar om een vlotte lectuur te garanderen, lees je beter vooraf de twee voorgaande boeken. Dat maakt dit laatste deel des te spannender.

En nu het vakantie is, waarom niet meteen de hele reeks van een tot en met acht lezen? Vervelen zul je je niet. De Bergmankronieken behoren zonder meer tot de top van de Scandinavische thrillers. Het einde van deel acht laat ruimte genoeg over voor een eventueel vervolgdeel. Of het er ooit van komt? Voorlopig reppen de auteurs er met geen woord over.