Valse vrouw: een nieuw mysterie van Sharon Bolton
Sharon Boltons sfeerbeschrijvingen doen denken aan het beste Scandinavische thrillerwerk. Dat bewijst ze nogmaals met ‘Valse vrouw’.
De Britse auteur Sharon Bolton woont met haar gezin in de omgeving van Oxford en schreef al verschillende thrillers en politieromans. Haar sterkte is sfeerbeschrijving, zo blijkt nog maar eens uit haar nieuwste politieroman Valse vrouw.
Bolton hecht deze keer veel belang aan een minutieuze beschrijving van de omgeving en het weer. Daarnaast weet ze feilloos het duistere mysterie te vermengen met de meer traditionele thriller.
Valse vrouw speelt zich af in het noorden van Engeland in december vlak voor Kerstmis. Het weer is winters guur. Buiten sneeuwt het en de wegen zijn glad. Wie niet buiten moet zijn, blijft bij zo’n weer beter binnen. De sfeer wordt daarna luguber.
Olive
Olive Anderson eet deze avond alleen in een sjiek restaurant. Wanneer een onbekende vrouw bij haar aan tafel komt zitten en tegen de ober zegt dat ze haar vrouw is, wordt Olive flink van haar stuk gebracht. Maar de onbekende wil praten en is dat niet precies waar Olive behoefte aan heeft op deze eenzame winteravond? Haar hart luchten bij iemand die haar niet kent?
Misschien had Olive moeten vragen met wie haar tafelgenote echt getrouwd was. Misschien was ze zo te weten gekomen dat deze ‘toevallige’ ontmoeting iets te maken had met haar echtgenoot
Ze durft haar vriendinnen niet de waarheid te vertellen. Zes maanden na het huwelijk met de man voor wie iedereen haar heeft gewaarschuwd, is haar leven een nachtmerrie.
Misschien had Olive moeten vragen met wie haar tafelgenote echt getrouwd was. Misschien was ze zo te weten gekomen dat deze ‘toevallige’ ontmoeting iets te maken had met haar echtgenoot. Er blijkt immers een verband te bestaan tussen een reeks verdwenen vrouwen en meneer Anderson, die groot aanzien geniet in het omliggende. Is het nu haar beurt?
Lexy
Na de maaltijd begeven beide vrouwen zich naar een gezamenlijke kamer. Pas dan verandert Olives leven in een nachtmerrie en verdwijnt ze schier van de aardbodem. Voor de lezer alvast een sterke start.
Afwisselend lees je dan korte hoofdstukjes over Olives toestand en wat langere stukken over haar verleden. Olive blijkt gaandeweg niet die vrouw te zijn, die ze beweert te zijn. Het boek is ingedeeld in drie grote delen die telkens over een andere vrouw gaan.
Hoewel deze politieroman heel vlot leest, blijft de spanning soms wat achter, maar vervelen doe je je als lezer zeker niet
Een ander verhaalplatform zijn de belevenissen van het politieduo brigadier Lexy en agent Garry, die door een toeval bij elkaar gezet zijn en verrassend goed met elkaar kunnen omgaan. Samen, en dat tegen hoger bevel in, doen ze heel wat vondsten die voldoende vaart aan het verhaal geven. Aan mysterie geen gebrek.
Ontknoping
Van de uiteindelijke ontknoping had ik wel wat meer verwacht. Hoewel deze politieroman heel vlot leest, blijft de spanning soms wat achter, maar vervelen doe je je als lezer zeker niet.
Maar het is geen boek geworden waarvoor je wakker blijft. Maar goed, het is niet aan iedereen gegeven om telkens weer een nieuw spannend boek af te leveren of om jezelf te overtreffen door een nog spannender boek te schrijven dan het voorgaande. Ik blijf haar in elk geval volgen.
Pieter Jan Verstraete (1956) is bibliothecaris in Kortrijk maar wijdt zich al zijn hele leven aan de geschiedschrijving van de Vlaamse Beweging. Hij is de biograaf van o.a. Hendrik J. Elias, Odiel Spruytte, Reimond Tollenaere, Leo Vindevogel en tientallen militanten uit de Vlaamse Beweging. Momenteel werkt hij aan een monumentale biografie van Staf De Clercq.
Een groep vrienden woont op een ruw eiland voor de kust van IJsland de begrafenis van een medestudente bij, maar al snel volgen er vreemde gebeurtenissen.
