Sociale fraude door overheidsinstelling Franstalige gemeenschap

André Flahaut (PS) heeft een blog. En daar laat hij zich helemaal gaan in de verdediging van de praktijk van ONE (Office de la Naissance et de l’Enfance), zeg maar de Kind & Gezin van de Franstalige gemeenschap (de zogenaamde Fédération Wallonie Bruxelles). Flahaut toont zich in zijn blog-ongerust over de reactie van ‘de Antwerpse nationaliste Yoleen Van Camp in de commissie volksgezondheid’ en hij voegt eraan toe: ‘On ne peut réduire la santé publique à une question de profit communautaire’.

Waarover gaat de discussie? Het zal u misschien niet verbazen, maar het Waalse ONE interpreteert haar taak iets… ruimer dan het Vlaamse Kind & Gezin. In Vlaanderen kunnen kansarme zwangere vrouwen, voor wie de €3 (verlaagd)remgeld een probleem is bij de gynaecoloog, gratis naar Kind & Gezin op prenatale consultatie. Bij ONE kunnen alle zwangere vrouwen terecht voor een reeks gratis prenatale consultaties. ONE maakt daar zelfs actief reclame voor in de ziekenhuizen en op haar website. De zwangere Brusselse- en Waalse vrouw betaalt niets voor haar bezoeken aan de gynaecoloog, ONE betaalt het remgeld en stuurt de rest van de factuur naar het RIZIV. Volgens Yoleen Van Camp is dat laatste onwettig. ‘Leest u artikel 22, 11° van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen van 14 juli 1994 en artikel 2 van de verordening van 28 juli 2003 die invulling geeft aan die wet uit ’94, waarin wordt gesteld dat in geen geval RIZIV terugbetalingen gevorderd kunnen worden voor instellingen van openbaar nut. Het ONE valt daaronder, als organisatie van “le Gouvernement de la Communauté française”.’

Cijfers

Yoleen Van Camp had eerder de minister van volksgezondheid, Maggie De Block (Open VLD), over de hele zaak ondervraagt. In het verslag van de commissie volksgezondheid (p17) geeft de minister een duidelijk beeld van het verschil in werking tussen Kind & Gezin en ONE: ‘In Vlaanderen richt Kind en Gezin zich vooral op kwetsbare zwangeren. In 2011 vonden 358 consultaties plaats. ONE richt zich dan weer tot de volledige populatie. ONE organiseert die consultaties op twee verschillende manieren. Ten eerste gebeurt dat in centra van ONE zelf, waar ruim 7 500 consultaties werden georganiseerd. Dat is veel meer dan in Vlaanderen. Ten tweede worden er ook prenatale consultaties in het ziekenhuis aangeboden. In het ziekenhuis zijn er jaarlijks ruim 90 000 consultaties.’ Even samenvatten: 358 prenatale consultaties in Vlaanderen bij Kind & Gezin, bijna 100.000 prenatale consultaties bij ONE. Gratis consultaties, voor de patiënt toch.

Een tweede groot verschil; Kind & gezin werkt met artsen in loondienst, dus er worden geen RIZIV-prestaties aangerekend, dat is namelijk wettelijk verboden. Bij ONE worden de gynaecologen betaald ‘volgens het RIZIV-tarief, dat wordt doorgerekend’(minister De Block in de commissie). Volgens Van Camp hangt aan de praktijk van ONE een prijskaartje van 1,3 miljoen per jaar voor het RIZIV. Het is goed mogelijk dat deze manier van werken al bestaat sinds 1980, toen de gemeenschappen verantwoordelijk werden voor de preventie.

Grondig onderzoek

Minister van volksgezondheid De Block heeft haar diensten om een grondig onderzoek bevolen (onder andere naar de vraag of die praktijk wettelijk wel kan en mag), dat zal tijd nemen, zolang het onderzoek loopt wil ze er niet op de resultaten vooruitlopen. Van Camp doet dat alvast wel. ‘ONE organiseert de postnatale zorg perfect zoals dat wettelijk geregeld is, zoals ook Kind & Gezin dat doet. Dus ze weten hoe het moet. Toch hebben ze het voor de prenatale zorg anders georganiseerd. Ze overtreden moedwillig de wet. Dit is een duidelijk geval van sociale fraude op grote schaal door een overheidsinstelling.’ De vraag is hoe het komt dat zoiets niet eerder ontdekt is? ‘Ik stel me de vraag waarom het RIZIV nooit heeft ingegrepen, ze moeten dat toch gezien hebben? Alleszins is het een gevolg van de verbrokkeling van de bevoegdheden door de staatshervorming. Het onderzoek van de minister zal lang duren omdat ze door een kluwen van bevoegheidsverdelingen moet.’

Commentaar

Met andere woorden, dit verhaal is een duidelijk symptoom van de Belgische ziekte. Een al te ingewikkelde staatsstructuur zorgt voor misbruiken. In dit geval, een systeem van overconsuptie in de gezondheidszorg, georganiseerd door een overheidsinstelling in één deelstaat. De factuur wordt doorgestuurd naar het federale niveau. Maar optreden lukt niet onmiddellijk, er moet eerst een studie gemaakt worden wie de nodige bevoegdheid heeft om op te treden. Dat alles wordt door Flahaut verdedigd op zijn blog met de volzin ‘On ne peut réduire la santé publique à une question de profit communautaire.’ Ah neen.

Het is ook een perfecte illustratie van Wallonië als de PS-staat. Flahaut vat dat als volgt samen: ‘Les soins de santé, notamment le suivi des femmes enceintes et en particulier les plus précarisées d’entre elles, doivent pouvoir rester accessibles à tous les citoyens.’ (De gezondheidszorg, zeker het opvolgen van zwangere vrouwen en in het bijzonder zij die de meeste zorg nodig hebben, moet toegankelijk blijven voor alle burgers).Wat het ONE eigenlijk doet, is zorg, bedoeld voor wie die niet kan betalen, aan iedereen geven, ook wie dat heel goed zelf kan betalen. Dat noem je dan sociaal beleid. Om dat mogelijk te maken moet, zoals het socialisten past, iemand anders wel de rekening betalen.

Het antwoord daarop van Yoleen Van Camp willen we u niet onthouden: ‘jonge gezinnen die geen financiële problemen hebben betalen €12 per consultatie bij de gynaecoloog en het RIZIV legt €9 op. Voor moeders uit kansarme gezinnen bedraagt het remgeld echter €3 en legt het RIZIV €18 op. Merk op dat dus voor de kansarmen in Vlaanderen daarom Kind & Gezin bestaat voor de jonge gezinnen die die €3 niet aankunnen, zodat zij kosteloos op consultatie kunnen (er is geen remgeld want die artsen werken in loondienst bij Kind & Gezin en worden niet vergoed per prestatie, want dat is bij wet verboden. Kind & Gezin draagt die volledige kost voor kansarmen, terwijl het ONE een schamele €3 duit in het zakje doet en het RIZIV laat opdraaien voor de overige €18, terwijl het wettelijk verboden is en – erger nog – ook gezinnen die het zich wél kunnen veroorloven gratis op consultatie laat gaan. Wat is dan nog het nut van remgeld en hoe wilt u dan nog een herverdeling van de middelen van rijkeren naar armeren bewerkstelligen, mr. Flahaut?’

Foto © One.be