Thilo Sarrazin naar uitgang partij begeleid

Het kon niet blijven duren. Oud-bestuurder van de Duitse Bundesbank Thilo Sarrazin heeft geen plaats meer in de sociaaldemocratische SPD, waar hij al decennia lid van is. Zo denkt tenminste het bestuur van zijn afdeling erover, daarin gesteund door de partijtop.

Met zijn opeenvolgende boeken Deutschland schafft zich ab, Europa braucht den Euro nicht, Der neue Tugendterror. Über die Grenzen der Meinungsfreiheit in Deutschland en zijn recente Feindliche Übernahme: Wie der Islam den Fortschritt behindert und die Gesellschaft bedroht heeft hij zich keer op keer buiten de bandbreedte van de politieke correctheid in Duitsland geplaatst. Elk boek, elk interview, elk opiniestuk, zorgde voor grote oplages, veel steunbetuigingen ter rechterzijde en veel kritiek en ophef ter linkerzijde. Na negen jaar commotie en discussie is de kous af voor de SPD. Sarrazin moet eruit.

Excommunicatie

Twee eerdere pogingen om hem vriendelijk naar de uitgang te begeleiden, zijn gestrand. Maar nu lijkt het de sociaaldemocratische partij menens. Na het verschijnen van zijn laatste boek, Feindliche Übernahme, werd een nieuwe tuchtprocedure opgezet. De interne partijarbitrage besliste hem voor goed uit de partij te zetten; excommuniceren is immers de zwaarste tuchtstraf binnen de partij. Het definitieve oordeel van de commissie werd afgelopen week overgemaakt aan het Berlijnse districtsbestuur Charlottenburg-Wilmersdorf. Daarin heet het:

‘Durch das Verhalten des Antraggegners ist schwerer Schaden für die SPD entstanden. Die Verbreitung antimuslimischer und kulturrassistischer ÄuBerungen durch den Antraggegner unter dem Mantel seiner allgemein bekannten SPD-Mitgliedschaft stellt die Glaubwürdigkeit der Partei und ihren Einsatz für ihre Werte und Grundauffassung in Frage und muB von ihr nicht hingenommen werden.’

Het oordeel van het tuchtcommissie heeft echter geen rechtskracht. Sarrazin wil in beroep gaan en koste wat het kost lid blijven van zijn partij. Desnoods richt hij zich tot het grondwettelijk hof van de Bondsrepubliek, stelt hij.

Partijsecretaris Lars Klingbeil vindt het echter tijd om afscheid te nemen. ‘Racistische ideeën hebben in de SPD geen plaats,’ verklaarde hij.

Dezelfde nagel

Of ‘racistische ideeën’ aan de basis liggen van zijn excommunicatie is maar de vraag. Dat hij de lijn van de partij systematisch in vraag stelde en de partijtop met de neus op de feiten duwde, deed te veel pijn. ‘De (rechts-radicale) AfD zou er niet zijn, mocht de SPD zich met haar thema’s bezighouden,’ zei Sarrazin twee weken terug aan het conservatieve maandblad Cicero. En vorige week verklaarde hij aan het links-liberale weekblad Die Zeit dat de SPD kiezers is verloren aan de AfD, omdat ze te laks is op het vlak van migratiepolitiek.

Sarrazin hekelt al een decennium de politiek correcte cultuurrelativistische mentaliteit van de SPD die de reële problemen van de arbeidersklasse — globalisering, vervreemding — niet erkent. Altijd opnieuw hamert hij op dezelfde nagel. Ondertussen wordt hij daar wél in gevolgd door de Deense sociaaldemocraten die hun koers bijstuurden. Net als de Deense sociaaldemocraten, verloren de Duitse het voorbije decennium zowat elke verkiezing. De partij scoorde nooit zo slecht sinds de Tweede Wereldoorlog. ‘Als de partij naar mij zou luisteren,’ stelt Sarrazin, ‘zou de SPD nog altijd een volkspartij zijn’.