JavaScript is required for this website to work.
post

Uitspraken tussen neus en lippen 16bis

Sprokkels uit de pers van mei (tweede helft)

Jan Van Peteghem28/5/2020Leestijd 4 minuten

uitspraken pers media realiteit

uitspraken pers media realiteit

foto © Unsplash / Utsav Srestha

Uitspraken in onze nationale pers van de laatste 15 dagen van mei. Sommige gaan zo aan de realiteit voorbij dat ze vragen doen rijzen.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Gewoontegetrouw maken we een overzichtje van terloopse uitspraken in onze nationale pers, ditmaal van de laatste 15 dagen van mei. Sommige uitspraken doen vragen rijzen, in de eerste plaats omdat de schrijver het verkiest om met een boog om de realiteit heen te gaan.

Onbedoelde humor

De Morgen publiceerde op 19 mei twee nieuwtjes over de coronaverspreiding. ‘Meer dan helft raakte waarschijnlijk besmet op het werk’. En in de alinea daarna luidt het: ‘De voorbije 24 uur zijn in ons land 232 nieuwe besmettingen met het coronavirus gemeld. Daarvan wonen er 176 in Vlaanderen’. De cijfertjes kloppen als een bus.

Ontregelende uitspraken

Dalilla Hermans liet in een column in De Standaard van 22 mei haar verontwaardiging de vrije baan over het hoofddoekenverbod achter de Antwerpse stadsloketten. Vrome islamisten staan in haar ogen nu voor ‘de keuze tussen zichzelf zijn of zichzelf strippen van hun identiteit’. Tja. Mensen wier wezenskern bestaat uit het dragen van het correcte hoofddeksel, hebben nog veel werk aan de winkel op de weg naar een volwaardig bestaan. Mevrouw Hermans’ uitspraak zou neerkomen op een hilarische uitschuiver, ware deze gedachtegang niet zo intriest.

En in De Morgen van het weekend van 23&24 mei liet Paul Magnette weten: ‘Misschien is het tijd voor een Nederlandstalige premier’. Vrij vertaald: Ik zoek iemand die bereid is om de belangen van Vlaanderen op te offeren aan zijn persoonlijk prestige. Kandidaten? Gwendolyn Rutten of Alexander De Croo zijn voor de hand liggende keuzes. Zijn we terug op weg naar de PVV: Pest Voor Vlaanderen? Dat zou alvast in het verlengde liggen van de mening van de nieuwbakken partijvoorzitter Egbert Lachaert: ‘Ik vind een naamsverandering een goed idee’ (Humo, derde week van mei). Maar ook Koen Geens staat allicht te trappelen. Bij hem is evenwel de kans minder groot dat het op een uitverkoop van onze welvaart neerkomt.

Enkele opvallende uitspraken in de Franstalige pers (in eigen vertaling)

La Dernière Heure liet op 20 mei weten dat voormalig minister en voorzitter van het Waals parlement José Happart door de correctionele rechtbank van Luik veroordeeld werd wegens corruptie. Betrokkene zelf maakte volgens de krant gewag van ‘een politiek proces’. De man moet het behoorlijk bruin gebakken hebben, want vooraleer een PS-kopstuk in Wallonië wordt berecht voor zelfverrijking… Maar geen nood, de (lichte) gevangenisstraf werd opgelegd met uitstel, en de (al even lichte) boete was voor de helft voorwaardelijk…

De ULB-socioloog Alain Eraly liet in Le Vif/L’Express van de derde week van mei weten: ‘De intellectuelen die in de pandemie een gelegenheid zien om de maatschappij in zijn geheel te herdenken (…) vertonen een gebrek aan realiteitszin. (…) De terugkeer van business as usual lijkt me het meest plausibele scenario’. Hij verwijst daarbij naar de financiële crisis van 2008-2009, die in de feiten evenmin veel heeft veranderd.

In hetzelfde weekblad komt ook ene Benoît Piedboeuf aan het woord. Hij is een onopvallend federaal parlementslid, maar kan wel rekenen en stelt dat de (vroegere) Zweedse coalitie 63 zetels telt, de groep linkse partijen exact evenveel. Het Vlaams Belang met zijn 18 zetels ‘kan de meerderheid naar de ene of de andere kant doen overhellen’. Zijn uitspraak dateert wel van vóór de recente peiling naar de Vlaamse kiesintenties.

De appel valt niet ver van de boom…

Het Laatste Nieuws, website van 18 mei: ‘Een van de zonen van Donald Trump stelt dat het coronavirus na 3 november, de dag waarop de Amerikanen hun stem uitbrengen voor de presidentsverkiezingen, ‘op magische wijze zal verdwijnen’. Deze Eric Trump (36), de middelste telg uit het presidentiële gezin, hekelde ‘(…) dat verkiezingsmassabijeenkomsten tot nader order zijn verboden en ziet daar de hand van de Democraten in.’

En zoon De Croo blijft maar de kranten halen met allerlei standpunten. Zo pleitte hij voor een herfederalisering van de gezondheidszorg. Zijn vader zou het niet beter kunnen uitleggen. Dat de curatieve geneeskunde ten zuiden van de taalgrens een stuk minder performant is en zijn voorstel zou leiden tot een nivellering naar beneden toe voor het hele land, doet niet ter zake — liberalen vinden goed bestuur blijkbaar niet belangrijk [1].

’s Mensen IQ zou voor ongeveer 50% bepaald worden door genetische factoren, zegt de wetenschap. Bovenstaande uitspraken doen vermoeden dat dit een onderschatting is.

Laureaten in de discipline Open Deuren Intrappen

Conner Rousseau, geciteerd in alle kranten zonder uitzondering: ‘De Vlaamse socialisten staan open voor een staatshervorming, het is geen doel op zich, maar wel een middel om het land efficiënt te besturen’. Gouden medaille.

Een laconieke burgemeester van Anderlecht (Fabrice Cumps, PS) — zowel in La Dernière Heure als in Sudinfo van 22 mei — nadat migrantenjongeren de lokale politie bij een interventie hadden gemolesteerd: ‘We weten dat dit geen eenvoudige gemeente is’. Zilveren medaille.

Bart Sturtewagen over de stilstand in de politiek (De Standaard, 19 mei): ‘Het is tijd voor de grote gebaren’. We nemen aan dat hij bedoelt: Er moet nóg meer geld van Vlaanderen naar de andere landsgedeelten getransfereerd worden. In zijn tekst nergens enige verwijzing naar het belang van een bestuurlijke reorganisatie van ons land. Bronzen medaille (volgende keer beter, Bart!).

En nu onze traditionele politiek incorrecte bijdrage

In Het Laatste Nieuws van 16 mei kreeg Minister De Block het woord. Sympathieke dame, recht door zee, geen twijfel mogelijk. In het gesprek liet ze vallen dat haar geboortedorp Merchtem laag gelegen is, waardoor het steeds moerassig gebied was. De schoolkinderen hadden de gewoonte om op stelten naar de klas te gaan. Niets voor haar, vertelde ze: ‘Ik heb geen dieptezicht’. Ze verduidelijkte zelf: ‘Dat zou wat geven’. Die laatste uitspraak heeft allicht iets te maken met de schaal van Richter.

In De Standaard der Letteren van 22 mei kwam de schrijver Stefan Brijs (die in Andalusië gaan wonen is) aan het woord. Die nam geen blad voor de mond wanneer hij het had over zijn nieuwe landgenoten: ‘Spanjaarden springen sowieso slordig om (…)’, ‘hebben geen greintje milieubewustzijn, zijn niet goed in langetermijndenken en doen nooit vandaag wat ze tot mañana kunnen uitstellen’. Een auteur is het toegestaan om die mentaliteit onverbloemd op de korrel te nemen. Mocht gelijk welke andere burger zoiets riskeren, de kritiek zou niet van de lucht zijn.

Er moet juist een grotere solidariteit aan de dag gelegd worden, luidt het politiek correcte adagium. Bedoeld wordt dan: Meer geld aan het zuiden overmaken zonder dat dit enige orde op zaken stelt. Landen die daar weigerachtig tegenover staan zijn ‘vrekken’, stelde Carolien De Gruyter op een andere plaats in diezelfde krant onder de kop: ‘Daar dient Europa voor’. In ons land dient ook Vlaanderen daarvoor. De enige opdracht van het noorden bestaat erin om voldoende geld op te hoesten zodat Wallonië en Brussel hun eigen rustige gangetje kunnen blijven gaan.

Een wijze afsluiter

De Tijd van 20 mei 2020 liet weten dat nergens ter wereld zoveel coronabesmettingen vastgesteld werden als in de VS, Rusland, Brazilië en Groot-Brittannië. ‘De grillige aanpak van hun naar populisme neigende leiders is daar niet vreemd aan.’

[1] Een groep oud-voorzitters van het Liberaal Vlaams Studentenverbond ziet de bui al hangen. In De Standaard van 27 mei spraken ze van ‘een electorale afgrond’

Jan Van Peteghem is ingenieur en emeritus-gasthoogleraar verbonden aan de Faculteit Ingenieurswetenschappen van de KU Leuven. Zijn beroepservaring en wetenschappelijk werk draaien grotendeels om de arbeidsomstandigheden en -voorwaarden, meer in het bijzonder de veiligheid en de gezondheid op het werk.

Commentaren en reacties