Van het communautair front geen nieuws

N-VA heeft bij de regeringsonderhandelingen afgesproken dat er vijf jaar lang niet over het communautaire gesproken zou worden. Maar betekent dat ook dat er helemaal geen communautaire problemen meer zijn? Is het allemaal peis en vree in het kleine koninkrijk?

Kyoto

Vorige week berichtten enkele kranten van Mediahuis over de blokkering van de afspraken over de verdeling van de afgesproken CO₂-reductie, inspanningen voor hernieuwbare energie en natuurlijk over de verdeling van de opbrengst van de ‘emissierechten’ (rechten die bedrijven moeten kopen om CO₂ te mogen uitstoten). Door politieke onenigheid staat bij de Nationale Bank ondertussen € 247 miljoen (betaald voor die rechten) geblokkeerd. Geld dat de regering(en) niet kunnen gebruiken voor een klimaatbeleid, wat de bedoeling was van het geld (De Standaard 24 augustus 2015).

Wat is het probleem? Wel je kan het omschrijven als typisch Belgisch: de verschillende regeringen vinden dat zij (meer) recht hebben op het geld dan de andere. De federale regering eist een deel van het geld op om beleid te voeren voor de windparken op zee. De Vlaamse regering vindt dat alleen de regio’s bevoegd zijn en dus recht hebben op het geld. De Waalse regering eist evenveel geld als de Vlaamse (De Standaard 24 augustus 2015). Die patstelling zorgt er ook voor dat België eerder gemaakte afspraken niet nakomt en dat het hele klimaatbeleid stokt.

Verplichte gemeenschapsdienst

In het federaal regeerakkoord staat ingeschreven dat de regering werk maakt van een verplichte gemeenschapsdienst voor langdurig werklozen. Probleem, de federale regering is niet bevoegd om die te organiseren, dat is wel de bevoegdheid van de gewesten. Kris Peeters (CD&V) heeft als federale minister van Werk zijn collega’s van de deelstaten aangeschreven met de vraag om hun voorstellen door te sturen; Peeters zal dan de arbeidswetgeving aanpassen waar nodig. Uiterst efficiënt allemaal. Peeters mocht tot nu toe nog geen antwoord ontvangen. In Brussel en Wallonië zit men niet te wachten op zijn verplichte gemeenschapsdienst en Vlaams minister van Werk Muyters (N-VA) liet via de pers weten dat Vlaanderen een goed werkend activeringsbeleid heeft en geen federale schoonmoeder nodig heeft. Waarschijnlijk zal dat onderdeeltje van het federale regeerakkoord verdwalen in het Belgische institutionele labyrint, tot het langzaam vergeten wordt.

Juristen

We schreven al eerder dat op elk kabinet juristen aan de slag zijn om in de Belgische institutionele doolhof op zoek te gaan naar de precieze bevoegdheden van het betreffende kabinet. Je krijgt in het parlement soms een inkijk in dat kluwen. Bijvoorbeeld na een vraag van Barbara Pas (Vlaams Belang) aan de minister van Mobiliteit Jacqueline Galant (MR). Pas ondervroeg de minister over de ‘grijze zones’ in de wetgeving die ontstaan zijn door de zesde staatshervroming, de minister had zelf in een Kamerdebat gezegd dat die er waren.

Volgens het antwoord van de minister rijzen er soms vragen bij de interpretatie van ‘de bijzondere wet’. ‘Als voorbeeld kan worden gewezen op de regionalisering van het vervoer van gevaarlijke goederen over de weg (ADR) en over de binnenvaart (ADN).’ Wetgeving voor ADN en ADR heeft vaak ook gevolgen op het vervoer van gevaarlijke stoffen per spoor, door de lucht en over zee en dat zijn nog altijd federale bevoegdheden. Zegt de minister in de Kamercommissie: ‘deze juridisch-technische aspecten zijn eigen aan de complexe bevoegdheidsverdelingen die ingevolge de zesde staatshervorming is ontstaan binnen het mobiliteitsdomein.’ Hoe wordt dat opgelost? ‘Er wordt nog steeds op zeer regelmatige tijdstippen overleg gepleegd over elk van de overgehevelde bevoegdheden. Voor elk van deze worden eventuele onduidelijkheden besproken en wordt er gezocht naar oplossingen.’ Hmm, jaja. Klinkt alweer bijzonder efficiënt.

Zorgverzekering

In Vlaanderen is er al tien jaar een verplichte zorgverzekering. Volgens Brussel Deze Week (27 Augustus 2015) betalen zo’n vijftigduizend Brusselaars (zeker niet allemaal Vlamingen of zelfs Nederlandstaligen) trouw jaarlijks hun premie aan de Vlaamse zorgverzekering. In Brussel kun je namelijk vrijwillig instappen.

Vlaanderen wil die zorgverzekering als basis gebruiken voor een soort Vlaamse sociale zekerheid. Maar om dat ook mogelijk te maken voor Vlaamse Brusselaars of Brusselse Vlamingen (dat schijnt namelijk niet hetzelfde te zijn) zal er eest een weg moeten gevonden worden door het institutionele labyrint.

Dat labyrint wordt nog moeilijker gemaakt door … de zesde staatshervorming: ‘tegemoetkoming voor hulp aan bejaarden’ wordt een gemeenschapsbevoegdheid, maar, in Brussel zal die niet door Vlaanderen of de Franstalige Gemeenschap uitgeoefend worden, wel door de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie (GGC).

In de Brusselse regering ontstond nu ook het plan om ook een zorgverzekering te beginnen, verplicht voor elke Brusselaar. Geheel toevallig had ook Wallonië dat eerder beslist. En met die Wallo-Brux en St. Emilie indachtig (de afspraak onder Franstaligen om het beleid van de GGC, zo goed als mogelijk af te stemmen op dat van het Waals Gewest/de Franstalige gemeenschap), voelt de kleine teen dat die op dezelfde manier zullen georganiseerd worden. Wat dan met de Brusselaars die al jaren trouw hun Vlaamse zorgverzekering betalen? Geloof ons vrij, het zal niet makkelijk zijn hierover te blijven zwijgen.

Nog?

En dan hebben we het niet over het-nooit-eindigende-verhaal van de niet-benoemde burgemeesters in de Vlaamse Rand, BMR, het stadion op Parking C, de naleving van de taalwetten in Brussel, de financiering van de Vlaamse school in Komen, de transfers (sociale zekerheid, bijzondere financieringswet, staatsschuld en begroting), de contingentering van de (Franstalige) artsen en er zal ongetwijfeld nog iets zijn dat we vergeten te vermelden.

Maar voor het overige draait alles goed, en ja er is nu eenmaal afgesproken dat er de volgende vijf jaar geen communautaire problemen zijn. Blijft de vraag wie daarbij wint. Is het een perverse manier om België te redden, of is het een verrottingsstrategie, als neveneffect bij een poging tot redding?

Wordt vervolgd.

Foto © Reporters