Vergeten vragen van de voorbije week (116)

Ook de voorbije week werden veel vragen gesteld – en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:

Wanneer is culturele achtergrond relevant?

(Aan die media die berichten over enerzijds coronaovertredingen bij een ‘joods feest’ en anderzijds over rellen gestart door ‘jongeren’. De ene gemeenschap is duidelijk de andere niet.)

Wat is het cultureel absorptievermogen van een samenleving?
(Aan econoom Stijn Bruers, die de Europese grenzen wil openen voor anderhalf miljard (!) migranten: ‘Je moet ze geleidelijk aan toelaten en het basisprincipe moet zijn dat iedereen die niet achter de tralies zit de vrijheid heeft om overal te wonen, werken en winkelen’. In een interview van 3 bladzijden alleen economische theorie, niet één vraag over cultureel onbehagen, vervreemding, integratieproblemen,…)

Waar hebben wij zo’n perfecte politica aan verdiend?
(Aan Catherine Vuylsteke, die in Knack een hagiografisch portet schetst van Tinne Van der Straeten. Meer dan 15 000 tekens, maar geen onvertogen woord. De ene bron nog lovender dan de andere. Blijkbaar is Van der Straeten een politica zonder vijanden en zonder fouten. Of Knack is een beetje verblind door idolatrie, dat kan ook.)

Wat staat er op de achterkant van die ‘posters’? 
(Aan de Belgische regering, die in elke krant een volledige bladzijde heeft gekocht als een tricolore ‘poster’ die mensen aan hun raam moeten hangen. Wie dat doet, ziet vanuit zijn huis alleen de ommezijde van de krantenpagina. Lezers van Het Nieuwsblad kijken dan bijvoorbeeld naar een artikel met titel ‘Terwijl België nog werkt aan strategie, richt Duitsland al vaccinatiecentra in’. Zo illustreert zowel de voor- als de achterkant dat de regering De Croo compleet verkeerde prioriteiten heeft.)

Hoeveel generaals heeft dit Mexicaanse leger nog nodig?
(Aan VRT-baas Frederik Delaplace, die een nieuwe directiefunctie uitgevonden heeft ‘om meer de klemtoon te leggen op de rol van de VRT in de samenleving’. Slechts een minderheid van de VRT-medewerkers maakt effectief programma’s: een nog groter aantal is chef, coördinator, hoofdredacteur of directeur. Delaplace is niet de frisse hervormer die de openbare omroep nochtans dringend nodig heeft. Gewoon een gladde generalissimo die het Mexicaanse leger nog wat disfunctioneler zal maken. En die nieuwe ‘directeur publieke opdracht’? Een VUB-prof die meteen duchtig werd toegejuicht door de meest linkse journalisten…)

Waar zijn jullie zo bang voor?
(Aan de RTBF, die beslist heeft om een documentaire over de collaboratie in Franstalig België maar half uit te zenden. Sowieso waren er maar 2 uitzendingen voorzien voor ‘Les enfants de la collaboration’ (‘Kinderen van de collaboratie’ telde 7 afleveringen). De RTBF heeft dus beslist om de 2de uitzending – waarin de experts aan bod komen – alleen aan te bieden op een onlineplatform. Hoe vaak zou er gesproken zijn over een historische doofpot, als de VRT zo had gehandeld?)

Wat zou kunst zijn zonder schatrijke ondernemers?
(Aan filosofe Marlies De Munck en socioloog Pascal Gielen, die de verkoop van de Boerentoren alarmerend vinden: ‘Straks zullen we nog dankbaar moeten zijn om initiatieven van schatrijke ondernemers als Fernand Huts’. Wel, ja, dat zou moeten. Zoals we ook dankbaar zijn om de initiatieven van suikermagnaat Henry Tate (Londen), oliebaron J. Paul Getty (Los Angeles), grootindustrieel Heinrich Thyssen-Bornemisza (Madrid) en mijn-miljardair Solomon Guggenheim (New York, Bilbao, Venetië, Berlijn, Abu Dhabi, …), …)

Hoeveel advertenties voor luxeproducten staan er in jullie krant?
(Aan Inge Ghijs, die in het editoriaal (!) van De Standaard een preek afsteekt tegen de Vlamingen die BPost overbelasten: ‘We willen iets, en wel nu meteen. Alsof we het verleerd zijn geduld te oefenen en het bevredigende gevoel van het inlossen van een lange verwachting niet meer appreciëren’. AVV-VVK is lang geleden, maar De Standaard wordt meer dan ooit volgeschreven door pastoors.)

Wat is er mis met Vlaamse roots? 
(Aan Ludivine Dedonder, die in HLN ontkent dat ze Vlaamse roots heeft. Een beetje zoals een Sanchez Spaanse voorouders zou afwijzen, of een Smith die geen Ankelsaksische wortels wil. Onze minister van Defensie werd trouwens geboren in Doornik, een hele stad met Vlaamse roots. Al willen ze dat ook niet meer geweten hebben.)

Hoe succesvol waren de kolchozen?
(Aan Ecolo-minister Alain Maron, die met het Brussels Gewest landbouwgrond wou aankopen in Vlaams-Brabant: ‘We willen een voedselgordel aanleggen rond Brussel om zo de korte keten en biolandbouw te bevorderen’ . De groenen zwaaien altijd met ‘de lessen van de jaren ’30’, maar zijn blijkbaar vergeten dat de collectivisatie van de Sovjet-landbouw in de jaren ’30 voor hongersnoden heeft gezorgd.)

Wat als het straks weer oorlog wordt? 
(Aan admiraal Michel Hofman, die een ‘cultuurverandering‘ wil in het leger: ‘Uiteraard is er discipline nodig, maar het menselijke moet de bovenhand krijgen. Tegen een jongere van vandaag spreekt je niet meer zoals tegen een jongere in 1980’. Versta: ze gaan nog meer eieren leggen onder de jonge rekruten.)

Hoeveel Vlaamse collaborateurs waren gewoon ‘opportunistisch’? 
(Aan David Van Reybrouck, die de ‘vader des vaderlands’ van Indonesië geen collaborateur wil noemen: ‘Soekarno was wel héél opportunistisch. Hij dacht, Japan wint de oorlog en dat zal tot meer zelfstandigheid voor Indonesië leiden. Hij liet zich voor de kar van de propagandamachine spannen’. Zo riep Soekarno zijn landgenoten onder meer op tot vrijwillige arbeid in dienst van de Japanse oorlogsmachine. Volgens de definitie van Van Reybrouck moeten we voortaan ook mild zijn voor veel Vlaamse ‘opportunisten’.)

Hoe succesvol was het vorige politieke proces tegen het VB? 
(Aan Hannelore Goeman (sp.a), die sancties wil opleggen aan parlementsleden die ‘fake news’ verspreiden: ‘Zelf kan Goeman alleen voorbeelden voor de geest halen van Vlaams Belangers’. Goeman maakt hier iets té expliciet wat de strijd tegen ‘fake news’ écht is: de vervolging van alles wat (radicaal) rechts is. De vorige keer dat de politiek geprobeerd heeft om het VB te vervolgen, haalde die partij haar hoogste score ooit. Misschien is dat nu opnieuw de bedoeling?)

Wat is er gebeurd met ‘verboden te verbieden’? 
(Aan de nieuwe censors, die de namen ‘Sam Bettens’ en ‘Sarah Bettens’ niet meer in één zin willen horen: ‘De ‘deadname’ of geboortenaam van een transgender persoon is taboe’. Nadat een generatie geprobeerd heeft om alle taboes te slechten, zijn er nu hun (klein)kinderen die proberen om nog veel meer taboes te installeren. Het sfeertje is verstikkender dan ooit.)

Hoe vaak gaat die Ouderencommissaris migratieproblemen aankaarten?
(Aan de pleitbezorgers van een ‘Ouderenrechtencommissaris’, een nieuwe overheidsinstelling die de ‘belangen van de ouderen’ moet verdedigen. Oudere Vlamingen zijn iets rechtser en liggen dus meer wakker van thema’s zoals vervreemding, veiligheid, erfbelasting, normen, waarden,… Toch durven wij er iets om te verwedden dat die Ouderencommissaris – als die er onvermijdelijk ooit komt – vooral zal praten over gratis bussen, ambtenarenpensioenen, klimaat en andere linkse thema’s. Zo gaat het nu eenmaal altijd met die commissarissen.)

Moeten onze oren er nu ook aan geloven? 
(Aan John Crombez, die zich moeit met de afspeellijsten: ‘Als alle radiozenders de zendtijd van Belgische muziek verdubbelen tijdens de komende maanden, dan kan een paar miljoen euro aan rechten bestemd worden voor lokaal talent’. Jambon heeft reeds alle besparingen op cultuur teruggedraaid – en er nog bakken extra geld bovenop gesmeten. Maar misschien moeten we toch maar een paar miljoen extra ophoesten om de ether te vrijwaren. Geloof ons, wij hebben de band van John Crombez al horen spelen.)

Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.