Vergeten vragen van de voorbije week (77)
foto © Image Source /REPORTERS
Zalig Kerstfeest en vrede op aarde aan alle mensen van goede wil. Vraag is of onze journalisten van goede wille zijn.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementOok de voorbije week werden veel vragen gesteld – en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:
Hoe beroemd was Panamarenko echt?
(Aan onze Franstalige landgenoten, die amper aandacht hadden voor het overlijden van kunstenaar Henri Van Herwegen. Op maandag 16 december sierde Panamarenko élke Vlaamse voorpagina en welgeteld één Franstalige front (die van La Libre Belgique). Wereldberoemd, maar alleen in Vlaanderen.)
Waar kan ik die beeld- en geluidsopnames van het ‘Pukkelpop-incident’ vinden?
(Aan Knack-journalist Simon Demeulemeester, die bewijzen heeft over het incident op Pukkelpop ‘waar minderjarige meisjes werden belaagd, zoals uit beeld- en geluidsopnames blijkt’. Het is een bijzinnetje in een artikel over Dries Van Langenhove, maar het is wel nieuws. Die beeld- en geluidsopnames zijn namelijk nooit eerder opgedoken. Daardoor hangt er flink wat mythologie rond die nacht op Pukkelpop. Is Anuna De Wever daar echt fysiek belaagd? Droegen de aanvallers een leeuwenvlag? Waarom publiceert Knack al die opnames niet, zodat eindelijk een en ander opgehelderd wordt?)
Wordt dit de standaard in de multiculturele maatschappij?
(Aan de burgemeester van Sint-Jans-Molenbeek, die de jaarwisseling voorbereidt: ‘Losstaande voorwerpen die in brand gestoken kunnen worden, zoals vuilnisbakken en -containers, worden verwijderd’. In sommige gemeenten worden de straten copieus aangekleed voor Kerst, in het multiculturele Brussel worden de straten gestript voor nieuwjaar. Maar het is wel een verrijking, hoor.)
Hoe vet en vadsig is de Vlaamse Overheid?
(Aan het Agentschap Overheidspersoneel, dat 20 dagen extra zorgverlof toekent aan transgender ambtenaren: ‘Omdat afspraken met psychologen en logopedisten dikwijls alleen kunnen vastgelegd worden tijdens werk, is daar wel degelijk nood aan’. Blijkbaar is er bij de Vlaamse Overheid nog marge om met verlofdagen te smijten. Nog erger: er zijn daar ambtenaren die zich voltijds lijken toe te leggen op dit soort progressieve pamperpolitiek. Vlaanderen is een gezonde rechtse gouw met een Vlaamse Overheid die probeert om de meest linkse ter wereld te zijn. Ook nu de minister-president Jan Jambon heet.)
Wanneer is een klimaattop geslaagd?
(Aan alle media die de 25ste klimaattop van de Verenigde Naties verticaal geklasseerd hebben als een ‘maat voor niets’. Welke maatstaf gebruiken journalisten eigenlijk? Je krijgt het gevoel dat journalisten vooral teleurgesteld zijn als er geen nieuwe grote ambitie geformuleerd wordt. Als er niet gegoocheld wordt met percentages. Als er geen theatrale climax is, met een pathetische toespraak en tranen van geluk. Een klimaattop mag alleen een groene hoogmis zijn. En dan doet het er niet toe wat haalbaar of betaalbaar is.)
Wie zit er nog zoal in een cel omwille van separatisme?
(Aan het Europees Parlement, dat de Sacharovprijs heeft overhandigd aan de dochter van Ilham Tohti. Die Oeigoerse geleerde zit in China een levenslange gevangenisstraf uit op beschuldiging van separatisme. Het Europese Parlement huldigt de martelaren van verre buitenlanden, maar laat nog altijd Catalaanse activisten – eveneens opgesloten op beschuldiging van separatisme – rotten in een Spaanse cel.)
Hoeveel kost de staatsschuld ons allemaal elk jaar?
(Aan Louis Tobback, die de Belgische staatsschuld weglacht: ‘Zolang onze schuld geen buitenlandse schuld is, zoals bij de Grieken, is ze alleen een probleem voor Belgische beleggers. De Couckes, Frères en Hutsen riskeren hun geld niet terug te krijgen, maar sta me toe dat niet zo’n drama te vinden’. Ongeveer de helft van de Belgische staatsschuld is al in buitenlandse handen. De rentelasten nemen elk jaar een belangrijke hap uit de federale begroting en zijn een belangrijke reden waarom de belastingdruk zo hoog is in dit land. De staatsschuld drukt elke dag op het land en ál zijn burgers. Maar in België gaat Louis Tobback door voor een wijs staatsman.)
Wat doet de VRT nog in Brussel?
(Aan de openbare omroep, die nog steeds op zoek is naar een ontwerp voor een nieuw gebouw aan de Reyerslaan. De VRT heeft ondertussen ontdekt dat aannemers 10% meer aanrekenen voor werken in Brussel. Je kan je ook afvragen wat de Vlaamse Radio en Televisie nog doet in een stad die al lang niet meer Vlaams is? De VRT-gebouwen zijn moeilijk bereikbaar, er is toch geen enkele samenwerking met de RTBF en de meerwaarde van een locatie in Brussel is onduidelijk. Waarom bouwt de VRT geen nieuwe toekomst uit in bijvoorbeeld de Vlaamse Rand rond Brussel?)
Hoeveel Vlamingen plegen zelfmoord?
(Aan de Amerikaanse auteur Malcolm Gladwell, die strengere wapenwetten wil in zijn land: ‘Jaarlijks plegen er in de VS 40.000 mensen zelfmoord. In vergelijking met Europese landen is dat enorm. De reden is niet dat Amerikanen depressiever zijn dan Europeanen, wel dat het voor hen veel makkelijker is om dat te doen met een handwapen’. In Vlaanderen zijn we met iets meer dan 6 miljoen en elk jaar plegen meer dan 1000 mensen zelfmoord: verhoudingsgewijs liggen de suïcidecijfers dus hoger dan in de VS, waar meer dan 300 miljoen mensen wonen. En dat ondanks stringente wapenwetten. Gladwell beweert ook dat je bij immigranten de laagste misdaadcijfers ziet. Wacht tot hij onze gevangenissen ziet!)
Waarom zouden kiezers niet rechts kunnen zijn?
(Aan de linkse historicus Vincent Scheltiens, die niet gelooft dat de Britse kiezers denken wat ze stemmen: ‘Is er iemand die meent dat 43,6 procent kiezers voor het sociaaleconomische programma van de Tory’s kozen? Nee’. Dit is een constante in de analyses van rechtse verkiezingsoverwinningen: de kiezers zijn altijd misleid, gemanipuleerd, gefrustreerd of verkeerd begrepen – in ieder geval kan er nooit écht een democratisch draagvlak zijn voor rechtse ideeën. We wensen al deze commentatoren voor het nieuwe jaar een beetje meer verbeelding.)
Wie begint er steeds weer over Islamitische Staat?
(Aan activist Yassine Boubout, die klaagt dat allochtone Vlamingen telkens over dezelfde thema’s geïnterviewd worden: ‘Waarom zou strafpleiter Abderrahim Lahlali niet eens in Terzake kunnen zitten over een wetsvoorstel dat niets met IS-strijders te maken heeft, maar gewoon als juridisch expert?’. Wel, omdat meester Lahlali zelf voor die terreurzaaiers gekozen heeft. Hij heeft zijn bedje gespreid, nu moet hij erin liggen ook. Overigens zal Yassine Boubout later in hetzelfde interview over IS-collaborateurs beginnen. Ze kunnen er gewoon niet over zwijgen.)
Wat is er nog heilig en onschuldig?
(Aan kledingwinkel ZEB, die een pas-evenement organiseert voor 6-jarigen: ‘Say yes to the dress voor communicantjes’. Voor de gelukkigen die het niet kennen: in Say yes to the dress wordt een belangrijk sacrament gereduceerd wordt tot de mooiste, meest extravagante en vaak ook duurste jurk. Doorgaans het huwelijk, nu dus ook de eerste communie. Wie doet zijn kind op de leeftijd van 6, 7 jaar zoiets aan? We wensen alle kleine communicantjes het allerbeste, maar zou het toch niet mogelijk zijn om bepaalde ouders de communie te weigeren?)
Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.
Dominique Laridon (1978) zat eerst gewoon op Twitter, maar 140 tekens bleken toch iets te beperkt. Je hebt dan ook wat meer woorden nodig als je kanttekeningen wil plaatsen bij het publieke debat, licht wil laten schijnen op de manoeuvres binnen de binnenlandse politiek of uitgebreid wil treuren om de ondergang van het Avondland. Dominique heeft ergens in een lade een diploma politieke wetenschappen liggen, maar dat hoeft u niet ter sprake te brengen - het ligt gevoelig.
Voor deze rubriek weer een tijd onder water duikt: enkele vragen die zelfs in de laatste rechte lijn naar de verkiezingen hardnekkig worden ‘vergeten’.
Professor Dirk Rochtus leidt zoals elk jaar een reis naar Duitsland. Deze kaar naar het onbekende Silezië.