JavaScript is required for this website to work.
post

Vergeten vragen van de voorbije week — aflevering 4

Dominique Laridon16/7/2018Leestijd 3 minuten
Staatssecretaris Zuhal Demir mag niet supporteren voor de Red Flames, wegens ’te
wit’.

Staatssecretaris Zuhal Demir mag niet supporteren voor de Red Flames, wegens ’te wit’.

foto © Reporters

In Aflevering 4 van deze zomerrubriek onder meer Mia Doornaert, Fons Duchateau, Jean-Claude Juncker en kutmarokkaantjes.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Ook de vorige week zijn er veel vragen gesteld — en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:

‘Waar waren jullie toen Jos Geysels als baas van Boek.be de VB-uitgeverij Egmont weghield van de Boekenbeurs?’

(Aan alle culturo’s die zich opeens zorgen maken over ‘de partijpolitisering van de Letteren’, omdat de N-VA Mia barones Doornaert naar voor schuift als voorzitster van het Vlaams Fonds van de Letteren. Haar voorganger Jos Geysels was niet alleen een gewezen partijvoorzitter: hij voerde ook als boekenbaas nog partijpolitieke oorlogjes.)

‘Wat denken jullie: volgende legislatuur liever oppositie?’

(Aan die arme N-VA’ers die nu verplicht zijn om een begroting te verdedigen met precies dezelfde trucs en precies dezelfde leugens, zelfs voor een groot deel samengesteld door dezelfde mensen als destijds de paarse sprookjesboeken. Er is geen verandering. België kán niet veranderen.)

‘Voor wanneer is de volgende invasie?’

(Aan het Israëlische leger, dat duidelijk begonnen is aan de lange aanloop naar een nieuwe grondoorlog in Gaza. Het lijkt nog slechts een kwestie van tijd vooraleer de Israëlische strijdkrachten de Gazastrook weer zullen binnentrekken, mogelijk nog deze zomer.)

‘Kunnen jullie Gaza dan niet bevoorraden?’

(Aan de Arabische Republiek Egypte, die net als Israël een grens met Gaza controleert. Vreemd genoeg gaat het nooit over Egypte als er in de pers geschreven wordt over het afgrendelen van de Gazastrook. Als dit ‘de grootste openluchtgevangenis ter wereld’ is, dan is Egypte nochtans één van de twee cipiers)

‘Zou dat misschien ook aan de allochtone meisjes kunnen liggen?’

(Aan De Standaard-journaliste Marjan Justaert, die zuinig opmerkte dat de Red Flames toch wel een zeer ‘witte’ ploeg zijn, nadat Zuhal Demir verteld had dat ze in het voetbal toch vooral supporterde voor de Belgische damesploeg. Bovenstaande vraag wordt in het algemeen trouwens veel te weinig gesteld.)

‘Dus het zijn geen kutmarokkaantjes, maar een soort van Robin Hoods die een eigen sociale strijd voeren?’

(Aan KU Leuven-doctorandus Jop Van der Auwera, die o.a. onderzoek deed naar allochtone pestkoppen in scholen met een autochtone meerderheid en concludeerde dat zij ‘via pestgedrag de gepercipieerde machtsongelijkheid proberen weg te werken‘. Nu begint die ‘het is de schuld van de maatschappij’ dus al op school.)

‘Wat vinden jullie van de rechtse rakkertjes die op 1 mei zo graag antisocalistische boodschappen verspreiden? Bewonderen jullie hun gedrag?’

(Aan iedereen die zich geroepen voelden om naar aanleiding van 11 juli wat af te geven op flaminganten. Weinig dingen zijn zo kinderachtig als per se het feestje van een ander willen vergallen.)

‘Dat is eigenlijk toch maar normaal?’

(Aan alle Vlaamse politici die kinderlijk blij waren omdat de Brusselse burgemeester enkele woorden in het Nederlands tot hen wou richten, terwijl de gestelde lichamen van Vlaanderen al jaren verzamelen blazen in het Brusselse stadhuis om samen 11 juli te vieren. Een kinderhand is snel gevuld.)

‘Zou het kunnen dat u een gebrek aan fantasie hebt?’

(Aan de Antwerpse N-VA-schepen Fons Duchateau, die verkondigde dat de acceptatie van de boerkini in Vlaamse zwembaden gelijkstond aan ‘het ergste dat onze maatschappij kan overkomen‘, terwijl de islamisering daar natuurlijk niet zal stoppen.)

‘Waar blijft al jullie verontwaardiging deze keer?’

(Aan alle journalisten die schande schrijven als in Italië de Lega aan de macht komt of in Oostenrijk de FPÖ mee gaat besturen, maar zedig zwijgen als er in Tsjechië een regering wordt gevormd met steun van onvervalste communisten – nog geen 30 jaar na het einde van de communistische dictatuur.)

‘Wat bedreigt onze veiligheid het meest: Trump die vraagt dat de Europese partners meer investeren in Defensie of de NAVO die van Georgië een lidstaat wil maken?’

(Aan alle konijnen die staren naar de lichtbak genaamd Donald Trump, zonder zich af te vragen of het wel een goed idee is om nog een buurland van Rusland toe te voegen aan de NAVO, zonder oog te hebben voor de Russische gevoeligheden of het machtsevenwicht dat zo belangrijk is voor vrede.)

‘Wie was er nu de meest labiele leider op de NAVO-top?’

(Aan de Europese regeringsleiders die een stomdronken Commissievoorzitter letterlijk recht moesten houden in de nabijheid van Donald Trump, een notoir geheelonthouder op het gebied van alcohol.)

‘Gaat u Jean-Claude uitnodigen op uw afscheidsfeestje?’

(Aan Marianne Thyssen, een ascetische dame van stand, die haar carriere moest afsluiten in dienst van het waggelende drankorgel Jean-Claude Juncker.)

Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.

Dominique Laridon (1978) zat eerst gewoon op Twitter, maar 140 tekens bleken toch iets te beperkt. Je hebt dan ook wat meer woorden nodig als je kanttekeningen wil plaatsen bij het publieke debat, licht wil laten schijnen op de manoeuvres binnen de binnenlandse politiek of uitgebreid wil treuren om de ondergang van het Avondland. Dominique heeft ergens in een lade een diploma politieke wetenschappen liggen, maar dat hoeft u niet ter sprake te brengen - het ligt gevoelig. 

Commentaren en reacties