Vergeten vragen van de voorbije week (203)
Melissa Depraetere.
foto © Belga Image
De media vieren hun favoriete lijstduwer, die meteen meer aandacht krijgt dan de meeste lijsttrekkers. Minder aandacht was er voor deze vragen.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementOok de voorbije week werden veel vragen gesteld – en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen werden. Zoals:
Waarom wil Canvas de verkiezingen beïnvloeden?
(Aan onze openbare omroep, waar ze vanaf deze week ‘Zij hen wij’ uitzenden – een programma gemaakt door regisseurs die zichzelf omschrijven als ‘activistisch’: ‘Het is geen toeval dat Zij hen wij uitkomt in de aanloop naar verkiezingen’, ‘We willen een alternatief bieden voor verrechtsing’. Oké, wordt deze reeks dan meegerekend met de uitzendtijd die progressieve partijen krijgen in aanloop naar de verkiezingen? Of moeten we openlijk activistische programmatie normaal vinden?)
Welke mannen vallen vrouwen lastig in Brussel?
(Aan straathoekwerker Jessica Vosters, die geïnterviewd wordt over straatintimidatie in Brussel en spreekt over ‘een westers probleem, dat samenhangt met hoe wij onze steden hebben ontworpen’. Het hele artikel staat vol zinnetjes die rond de hete brij dansen: ‘alleenstaande mannen domineren de wijk’, ‘mannen dreigden aan mijn moeder te vertellen dat ik nog buiten was’, ‘mannen op het Fontainaspark staarden de vrouwen de hele dag aan’… Hoe ‘westers’ waren die mannen?)
Vanaf wanneer mogen we over massa’s spreken?
(Aan politicoloog Carl Devos (UGent), die vindt dat het debat over migratie ‘enorm opgeklopt’ wordt: ‘Het klopt gewoon niet dat er hier massa’s mensen aan onze deur staan te kloppen om er ook bij te komen’. Dus er komen elk jaar opnieuw tienduizenden nieuwkomers bij – officieel, want daarbovenop zijn er nog vele tienduizenden illegaal en onder de radar – maar we mogen niet over ‘massa’s’ spreken? Waarom plakken professoren zoals Devos er nooit een concreet cijfer op: vanaf wanneer mogen Vlamingen vinden dat het welletjes is?)
Wat is juist de provocatie?
(Aan Union Royale Namur, die aan Vlaamse supporters vraagt om alle ‘vlaggen waarop de Vlaamse Leeuw staat afgebeeld’ thuis te laten om te ‘vermijden dat de thuissporters zich geprovoceerd zouden voelen’. Dat geldt dus ook voor de officiële vlag van de Vlaamse Gemeenschap, nochtans de hoofdsponsor van Namen en de rest van Wallonië. Zouden supporters van Namen trouwens mogen zwaaien met hun eigen wapenschild, dat er uitziet als een Vlaamse leeuw met een rode streep erdoor?)
Hoe zouden we dat geld strategischer kunnen investeren?
(Aan staatssecretaris voor Strategische Investeringen Thomas Dermine (PS), bij de herlancering van het project ‘Horizon 2030’ dat de Jubelparksite klaarstoomt voor de tweehonderdste verjaardag van België: ‘Momenteel ligt er een budget van 77 miljoen vast. Tijdens informele gesprekken met de bevoegde politici is een bedrag van 120 miljoen genoemd’. Astronomische bedragen, waar je de criticasters van de Canon van Vlaanderen (budget van minder dan een miljoen) nu eens nooit over hoort…)
Waar zijn de duurste stations gebouwd?
(Aan de Waalse journalist Vincent Peiffer, die klaagt dat Wallonië slechts 40 procent van de NMBS-investeringen krijgt: ‘Il y a dans ce pays des vrais voyageurs du rail (flamands) et des sous-voyageurs (francophones)’. We zouden nu de stations van Luik of Bergen kunnen vergelijken met Gent-Sint-Pieters, maar eigenlijk snappen we het wel. België is een constructie die uiteindelijk niemand gelukkig maakt.)
Hoeveel hersenkronkels waren hiervoor nodig?
(Aan Knack-chef Bert Bultinck, die ‘de gruwel van Netanyahu’ uitroept tot ‘een godsgeschenk voor Tom Van Grieken’. Hij slaagt er niet echt in om uit te leggen wat hij daar nu juist mee bedoelt. Onze theorie is dat Bultinck 2 opiniestukken wou schrijven: eentje tegen Israël en eentje tegen het VB – want dat zijn nu eenmaal de 2 opiniestukken die elke dag geschreven moeten worden. Finaal kon hij niet kiezen en heeft hij ze dus maar samengegooid.)
Wat is jullie partijstandpunt over deze vorm van fraude?
(Aan Vooruit-voorzitter (officieel toch) Melissa Depraetere, nu Antwerps topkandidaat Karim Bachar kritiek heeft op de ‘heksenjacht’ tegen sociale huurders die eigendommen hebben in het buitenland: ‘Soms gaat het maar om een klein appartementje in Marokko of Turkije’. Vreemd hoe het altijd Marokko of Turkije is, en niet Polen of Thailand ofzo. Kan Vooruit misschien wat minder vragen krijgen over hun personeelspolitiek, en wat meer over hun, nu ja, politiek?)
Hoeveel verdient u ook alweer per maand?
(Aan Kamerfractieleider Joris Vandenbroucke (Vooruit), die na een geannuleerde vliegtuigvlucht niet alleen de omboeking en de terugbetaling wil, maar ook een automatische schadevergoeding: ‘Vandenbroucke werd er recent mee geconfronteerd toen zijn vlucht werd geannuleerd’. Leuk om te weten dat parlementaire initiatieven voortkomen uit heel persoonlijke frustraties. Het loon van Vandenbroucke – een fractievoorzitter krijgt extra – zal rond de 8.000 euro netto per maand zitten – maar socialisten letten op de kleintjes. Nu ja, toch als het om privébedrijven gaat. U moet geen schadevergoeding verwachten als Bpost uw brieven en pakjes met veel vertraging bezorgt.)
Wat is uw persoonlijke belang hier?
(Aan professor Guy T’Sjoen die wordt opgevoerd om de Cass-studie weg te wuiven. Je kan net zo goed een slager laten reageren op onderzoek over de schadelijke effecten van charcuterie. Het uitgebreide werk van dokter Hilary Cass toont aan dat kinderen en jongeren verminkt worden zonder stevige wetenschappelijke basis. Voor T’Sjoen zijn die ’transities’ een raison d’être.)
Wie zal die burgerpanels ‘begeleiden’?
(Aan Gents burgemeester Mathias De Clercq (Open Vld), die de aanpak van zijn mobiliteitsschepen Filip Watteeuw (Groen) wil vervangen door burgerpanels: ‘Zet een representatief staal van de bevolking rond de tafel om samen een plan te maken en begeleid hen om tot het einde mee te denken’. Het einddoel (minder auto’s) staat niet ter discussie. Maar het venijn zit ook in die ‘begeleiding’, want het handje van gelote burgers moet altijd vastgehouden worden door ‘experts’ die ook allemaal dezelfde duidelijke mening (minder auto’s) hebben.)
Zou het tegenovergestelde standpunt gepubliceerd worden?
(Aan filosoof Arthur Hendrickx, die voorstelt om alleen vrouwen te laten stemmen want mannen stemmen te rechts. Vrouwen stemmen gemiddeld dan weer vaker voor extreem-links, maar welke Vlaamse krant zou ooit een opiniestuk plaatsen dat ervoor pleit om vrouwen democratisch uit te sluiten?)
Waar komt die weerzin toch vandaan?
(Aan recensent Ronald Meeus, die tv-personages beschrijft vol ‘onbenulligheid, privilege en pretentie’ en er schalks aan toevoegt: ‘Nee, dit speelt zich niet af op de maandelijkse bijeenkomst van uw lokale VOKA-afdeling’. Zou er iets onbenulliger, geprivilegieerder én pretentieuzer zijn dan een De Morgen-journalist die zelfs in een tv-bespreking wil benadrukken hoezeer hij werkgevers veracht, omdat zij werkgevers zijn?)
Wat voor kapsel had Rita Hayworth?
(Aan onderzoekster Sophie Withaeckx, die ‘krulschaamte’ uitlegt: ‘Het witte schoonheidsideaal maakt het moeilijk om van jezelf te houden’. Want ook modegrillen moeten geracialiseerd worden. Krulhaar was vaak genoeg populair in onze cultuur. De Venus van Botticelli. Aristocrates in het Frankrijk van net voor de Revolutie en Victoriaanse dames in Londen een eeuw later. Shirley Temple. In de jaren ’80 kon je amper buitenkomen zonder gigantische krullen. Maar nu zouden blanke kappers niet meer om kunnen met krullen? Kan het misschien dat modes komen en gaan, maar dat niet alles terug te leiden is tot rassenstrijd?)
Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.
Categorieën |
---|
Dominique Laridon (1978) zat eerst gewoon op Twitter, maar 140 tekens bleken toch iets te beperkt. Je hebt dan ook wat meer woorden nodig als je kanttekeningen wil plaatsen bij het publieke debat, licht wil laten schijnen op de manoeuvres binnen de binnenlandse politiek of uitgebreid wil treuren om de ondergang van het Avondland. Dominique heeft ergens in een lade een diploma politieke wetenschappen liggen, maar dat hoeft u niet ter sprake te brengen - het ligt gevoelig.
Voor deze rubriek weer een tijd onder water duikt: enkele vragen die zelfs in de laatste rechte lijn naar de verkiezingen hardnekkig worden ‘vergeten’.
‘Afgrond’ verhaalt de waargebeurde verhouding tussen Venetia Stanley en de veel oudere Britse premier Henry Asquith, die leidde tot een kabinetscrisis.