Rechtse partijen in Vlaanderen willen geen rechts bestuur

Die Vlaamse centrumlinkse regering met N-VA, Vooruit en CD&V vormen liep dan toch niet zo vlot als verwacht. Het is afwachten of het Vlaams regeerakkoord de achterban zal overtuigen. Op de congressen vast wel, maar raakt het ook het hart van de kiezers en militanten? Dat zal nodig zijn voor de toekomst.

Modereren in debatten is leerrijk. Je komt al eens ergens, je kan er de sfeer opsnuiven en je hoort en merkt al eens iets. Zo viel het me op dat de N-VA-achterban echt wel sterk tegen de erfbelasting is. Om maar een voorbeeld te geven.

Dat deed pijn

Na de vorige lokale verkiezingen maakten de Vlaams Belangers een lijst met gemeenten waar er een meerderheid van N-VA en Vlaams Belang was. Ze duidden daarop aan waar N-VA met Vooruit, Open Vld of Groen het bestuur vormde.

Dat deed pijn tijdens debatten, want niet elke N-VA’er slaagde erin een verantwoording voor die keuze te geven waarmee de zaal overtuigd kon worden. Een zaal die lang niet altijd enkel met Vlaams Belangers gevuld was.

In de studio’s en bij journalisten, die hevig knikken als N-VA begint over de Chinese muur, kom je daarmee nog weg. Je surft mee op de overheersende opinie van die kringen. Maar is dat ook de overheersende opinie in de afdelingen van N-VA?

Morele deugdzaamheid

In de media spelen de N-VA-kopstukken het graag op de morele deugdzaamheid. Het is eens wat anders. Aan de basis maakt dat vaak weinig indruk.

Regeren met de groenen die ons (en Europa’s) hele energiebevoorrading in gevaar brachten, en pleiten voor (zo goed als) open grenzen, dat is geen probleem? Coalities vormen met Vooruit, de partij die op twee plaatsen een coalitie vormde met PVDA, is ook geen probleem?

Wie nooit in de Wetstraat komt, denkt daar wel eens anders over.

Strategische argumenten

Er zijn ook strategische argumenten. N-VA’ers maken zich wel eens zorgen over de kwaliteit van het politieke personeel van Vlaams Belang in enkele gemeenten. Ze blijvend marginaliseren kan een troef zijn. Maar eens Vlaams Belang bestuurt, wordt de partij ook aantrekkelijk voor een ‘advocaat met ambitie’.

Die kiest vandaag — berekend — eerder voor N-VA. En dat wil de partij zo houden, maar misschien is het net daarom dat er in sommige afdelingen zoveel sympathie is voor het besturen met Vlaams Belang. Ze hadden er ook kunnen zitten.

Tot nu toe lijkt het electoraal de juiste keuze van N-VA om Vlaams Belang af te houden. Sterker nog, beide partijen lijken er volgens de laatste peilingen mee te winnen. Al blijven het peilingen.

Lokale uitslag

Dat brengt ons bij de uitslag van de verkiezingen op 9 juni. Als er lokaal dezelfde uitslag komt, hebben N-VA en Vlaams Belang in 151 gemeenten een meerderheid. Ga je als rechtse partij een rechtse meerderheid afwijzen om toch maar…

Ja, om wat? Om toch mee te blijven in de overheersende opinie, de bubbel van de Wetstraat? Zal de Vlaamse regering vallen? Zal de federale regering…? Ach ja, die is er nu ook nog niet. En welk verschil die federale regering zal maken is ook niet echt duidelijk.

Verdeelde rechterzijde

De Vlaamse rechterzijde laat zich gewillig verdelen volgens de condities van de linkerzijde. Dat is ronduit dom. Ze lijken niet geïnteresseerd om samen verandering door te voeren. Een partij moet meer doen dan enkel als een goede huisvader besturen. Ook een volkspartij mag ergens voor staan. Waar is de tijd dat N-VA tegen de stroom in durfde te gaan?

Vlaams Belang moet natuurlijk ook nog stappen zetten. Werken ze genoeg aan contacten, aan relaties over de partijen heen? Ze moeten die Chinese muur ondergraven, en er niet een gracht naast graven. Een volkse partij is geen platte partij.

Zullen de Vlaamse rechtse partijen de rechtse stem bij de lokale verkiezingen omzetten in meer linkse besturen?