Waarom willen ze ons de mond snoeren?

Vrije meningsuiting is een mensenrecht. Zonder vrije meningsuiting bestaat een democratie niet. Politiek is een strijd tussen belangen. In een democratie voeren we die strijd vreedzaam. Via vrije verkiezingen en met het vrije woord kunnen we zo de machthebbers belonen of vervangen. In België echter, mogen we wel gaan kiezen, maar we mogen vooral niets te zeggen hebben. De machthebbers willen namelijk niet dat het volk hen van de macht kan verdrijven.

Cordon sanitaire

Toen het Vlaams Blok als eerste partij een aantal nieuwe maatschappelijke problemen rond migratie, identiteit en criminaliteit aankaartte werden we eerst weggelachen. Wij zeiden wat vele mensen stilletjes dachten. Nergens konden ze dat uiten, nergens kwam die problematiek die de mensen dagelijks ervoeren, aan bod. Behalve in het stemhokje. Het politieke systeem reageerde tegen dergelijke revolte van de kiezer met een ondemocratisch cordon sanitaire. Ze sloten de VB-kiezer gewoon uit. Naar die kiezers wilden ze niet luisteren. Zij werden genegeerd. Zij werden vernederd en weggezet als onderontwikkelden. Zij werden verweten racisten te zijn omdat ze respect voor onze manier van leven wilden.

Dat pikten de mensen niet en ze gaven een massale stem aan het Vlaams Blok, de grootste partij in 2004. Toenmalig premier Guy Verhofstadt wijzigde de grondwet, voerde het ‘opiniedelict’ in, zocht en vond uiteindelijk enkele franskiljonse Gentse logerechters die het klusje klaarden. Wat ze niet in de stembus konden, deden ze via de rechtbank. Het Vlaams Blok, de grootste oppositiepartij, werd omwille van een mening verboden.

Pure manipulatie

Het is dan ook helemaal niet te verwonderen dat het Belgische systeem, opnieuw onder leiding van een zogenaamd liberale premier, zich opnieuw tot dezelfde autoritaire en totalitaire praktijken wendt. Opnieuw willen ze de grondwet wijzigen. Opnieuw willen ze wetten invoeren om meningen te verbieden. En opnieuw vinden ze politiek benoemde rechters die als beulen van het systeem het klusje wel eens klaren. Volgens de rechter in Mechelen die vier Voorposters tot celstraffen veroordeelde, is ‘Stop islamisering’ bijgevolg zogenaamd oproepen tot haat. Wie het geen prettig toekomstbeeld vindt dat de sharia hier ingevoerd zou worden, dat vrouwen besneden worden, dat homoseksuelen van gebouwen worden gegooid, dat de scheiding tussen kerk en staat verdwijnt… die roept zowaar op tot haat! Dat is de status van onze democratie geworden. Onder het mom van ‘haatspraak’ willen ze eigenlijk elke oppositie tegen hun multicultureel dogma verbieden.

Maar het gaat nog verder. De staatsmedia is in radio en televisie dominant. Daarnaast ontvangt de geschreven pers honderden miljoenen subsidie. We kunnen gerust van een regimepers spreken, zoals de berichtgeving tijdens corona aantoonde. Sociale media doorbraken dat monopolie op informatie. Burgers konden daardoor zelf informatie en hun mening delen. Dat kunnen ze niet laten gebeuren. Ze willen ook al gaan bepalen wat de waarheid is. Via allerhande regelgeving en wetgeving willen ze een strijd voeren tegen zogenaamd ‘nepnieuws’. Dat gaat helemaal niet over het bestrijden van overduidelijk misleidende informatie. Dat gaat er wel over slechts dat slechts één versie van de realiteit nog aan bod mag komen, de hunne. Factcheckers allerhande moeten het een zweem van objectiviteit geven. Maar dit is pure manipulatie.

Censuur

Facebook heeft maandenlang elk bericht dat het ontstaan van het coronavirus naar een lab in Wuhan leidde, gecensureerd. Daar zijn ze vorige week mee moeten stoppen, omdat de bewijzen steeds meer op tafel komen. Wat censureert Facebook zo nog allemaal? Wat mogen we niet weten volgens de oligarchen van Big Tech? Mensen kunnen heus wel voor zichzelf denken. Maar dat willen ze niet. Zij willen bepalen wat de mensen te zien krijgen, om zo te bepalen wat ze denken. De mensen geloven ze niet meer. De mainstream media verliest elke geloofwaardigheid. Heus niet door ‘nepnieuws’ op sociale media, maar omdat de media het verlengstuk zijn van de machtselite in dit land. En dat hebben de mensen door. In de USSR heette de staatskrant niet toevallig de Pravda, Russisch voor de waarheid. Iedereen las het. De oogsten waren zogezegd spectaculair. Maar de winkelrekken waren leeg.

De vrijheid is onze democratie is er niet zo maar gekomen en zal er ook niet zomaar blijven. Burgerlijke rechten en vrijheden moeten we beschermen tegen autoritarisme en totalitarisme. Regimes die niet van de macht mogen verdreven worden door hun burgers, wenden zich zonder uitzondering tot censuur en uiteindelijk tot staatsgeweld tegen hun bevolking. Dat is geen teken van macht, maar van onmacht. Hoe dichter de ineenstorting van het systeem, hoe brutaler zo’n regimes reageren.

Vlaams-nationale meerderheid

Het Vlaams Belang is in elke peiling de grootste partij. Er is een Vlaams-nationale meerderheid. Het wordt tijd dat het systeem dat niet langer probeert te negeren, maar luistert naar het volk. Ze kunnen ons opnieuw de mond willen snoeren via allerhande censuurwetten. Ze kunnen opnieuw proberen verbieden via politiek benoemde rechters. Maar de problemen verdwijnen daarmee niet. Het Vlaams Belang is een ventiel waarlangs mensen op een vreedzame en democratische manier hun politieke standpunten uiten en hun belangen verdedigen. De wil van een volk om vrij te zijn is niet tegen te houden door gelijk welke staatsrepressie.