Tom Van Grieken: ‘Omvolking en superdiversiteit zijn hetzelfde’

‘Vlaanderen en Brussel zijn de afgelopen 30 jaar superdivers geworden.’ Dat is de aanvang van een groot artikel dat Het Laatste Nieuws publiceerde woensdag. Aan de hand van die cijfers publiceerde de krant ook een module waarbij iedereen voor zijn of haar gemeente de demografische samenstelling kan opzoeken. De cijfers zijn ontluisterend.

Voor geheel Vlaanderen is het aandeel van niet-autochtone inwoners op 30 jaar tijd van 6,5% naar 25% gegroeid: een spectaculaire demografische transitie. ‘Wat echter bijna even ontluisterend is, is de cognitieve dissonantie bij links en de reguliere media, die juichend de term superdiversiteit hanteren, maar hysterisch gillen als men het woord omvolking hoort. Nochtans zijn het één en hetzelfde fenomeen.’ Dat schrijft Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken in dit opiniestuk.

Of je het nu superdiversiteit of omvolking noemt, het gaat snel. In 2020 had 25 procent van de inwoners van het Vlaamse Gewest een niet-Belgische herkomst. In 1990 was dat nog maar 6,5 procent. Dat blijkt uit onderzoek van Atelier Romain, hogeschool Odisee en KU Leuven dat Het Laatste Nieuws in kaart bracht. In de grotere steden is dat fenomeen nog meer uitgelicht. Op de kaart kleuren tal van onze steden felrood, wat wil zeggen dat de allochtone afkomstcijfers er al boven de 50% zijn. En die cijfers zijn allicht nog een onderschatting, want tal van categorieën worden niet meegeteld – ook al is er veelal wel sprake van buitenlandse afkomst.

Geen complot: wel de realiteit

Toch mag je van de reguliere media of linkse partijen niet spreken over ‘omvolking’. Dat zou een extreemrechtse complottheorie zijn. Laten we het voor eens en voor altijd duidelijk en ondubbelzinnig maken. Er is geen samenzwering van een verborgen groep. Er is geen doelbewust plan om de Europeanen te vervangen. Er is geen geheime afspraak. Haast niemand gelooft dat, al duwt men partijen zoals het Vlaams Belang graag en hard in dat hoekje. Een sofistische stroman-techniek.

Er was of is ook geen complot nodig. De massamigratie heeft open en bloot plaatsgevonden en vindt nog steeds plaats. En dat al een lange tijd, sinds de jaren ’60 en ’70. Socioloog Mark Elchardus beschreef nog recent haarfijn in ‘Reset’ hoe toenmalige regeringen via achterpoortjes en slinkse regelgeving grote groepen werkkrachten uit Noord-Afrika en Turkije importeerden, aangespoord door tal van werkgeversorganisaties die goedkope arbeid zochten. Later zagen we linkse regeringen – allicht met enig electoraal voordeel in het achterhoofd – de meest flexibele gezinsherenigingwetten invoeren. We verduurden de regularisatierondes van illegalen door de paarsgroene premier Guy Verhofstadt (Open Vld). We kregen de Snel-Belgwet opgedrongen. In 2012 ondergingen we het arrest Hirsi Jamaa van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens die pushbacks verhindert en zo illegale migratie de facto heeft gelegaliseerd… En ga zo maar door.

Een belangrijk feit dat hier wel bij moet aangestipt worden: dit is allemaal gebeurd zonder enige inspraak van de bevolking. Integendeel, alle bevragingen hieromtrent wijzen erop dat de Vlaming felle voorstander is van minder immigratie en multiculturalisme afwijst.

Is omvolking super?

Wat is dan het verschil tussen superdiversiteit en omvolking? Simpel… Er is geen verschil. De eerste term klinkt positief, en de tweede iets minder. ‘Super’, dat wil iedereen zijn, maar wie wil er nu vervangen worden? Hoe dan ook behelzen de twee termen exact hetzelfde fenomeen: een extreem doorgedreven multiculturalisme waarin de autochtone cultuur één van de vele minderheidsgroepen wordt die je in dit land kan vinden.

En in bovenstaande alinea is een belangrijk gegeven vervat: cultuur. Cultuur, taal, religie, gebruiken en tradities… zijn natuurlijk de samenstellende bouwstenen van een volk. En ‘volk’ is op zijn beurt dan weer een semantisch onderdeel van het woord ‘omvolking’. Het impliceert dus dat er niet enkel een loutere demografische shift plaatsvindt, maar ook één inzake cultuur, taal enzoverder. Het ene volk dat dus wordt vervangen door een ander, of andere. Een fenomeen dat zich al meermaals heeft voorgedaan – ook in onze streken trouwens. Vlamingen zijn zo voornamelijk afkomstig van de Germaanse Franken. Onze streken werden echter oorspronkelijk bewoond door Kelten tot en met de late Oudheid.

In ieder geval: de demografische evoluties gaan helaas hand in hand met etnoculturele. De snelheid en kwantiteit van de massamigratie heeft de integratie hopeloos doen mislukken. Eén op vier kleuters in Vlaanderen spreekt al geen Nederlands meer thuis. In steden als Antwerpen en Gent is dat 1 op 3. We weten dat dit ook bijdraagt aan het onderwijsprobleem. Eén op zeven kleuters in Vlaamse scholen kampt met taalachterstand. En door PISA-onderzoek weten we dat wie geen Nederlands thuis spreekt, meer kans heeft om te moeten blijven zitten.

Tribalisme en segregatie zijn ook beduidend stevig aan het groeien. Dat wil zeggen: de banden met het herkomstland worden sterk aangehouden en verstevigd. Buitenlandse mogendheden zoals Ankara en Rabat zetten daar ook op in. Voor deze staten is een grote Europese diaspora onder hun controle een machtsinstrument én kiesvee. Nergens in Europa waren er zo veel stemmen voor Recep Erdogan als in België. Via de Diyanet-structuur – het Turkse ministerie voor Religieuze Zaken – wordt de religieuze controle bestendigd en worden er spionage-opdrachten uitgevoerd. En wat die religieuze zaken betreft, loopt het evenzeer helemaal mis qua integratie. Volgens onderzoeker Ruud Koopmans is de helft van de Belgische moslims fundamentalist.

En wie zijn wij tenslotte om te ontkennen dat bepaalde groepen of inwoners tot een ander volk behoren als zijzelf zich als dusdanig identificeren? Als Marokkanen, Turken, of Algerijnen zeggen dat ze Marokkanen, Turken of Algerijnen zijn – dan zal dat wel, toch?

Dit tribalisme is ook dagelijks merkbaar aan de buitenlandse conflicten die worden geïmporteerd naar onze streken. Denk aan Afghaanse betogingen in Brussel en pro-jihadistische manifestaties, over Iraanse massaprotesten tot regelrechte pogroms zoals deze tegen Turkse dissidenten zoals in Beringen in 2016.

Slecht nieuws voor iedereen

En links mag dat alles dan wel bejubelen en het ‘feest van de superdiversiteit’ vieren – in werkelijkheid zijn deze evoluties slecht nieuws. Slecht nieuws voor iedereen. Een gesegregeerde, tribale samenleving heeft doorgaans minder sociale cohesie en beschadigt het onderling vertrouwen. Dat weten we uit tal van onderzoeken. Sociale cohesie en vertrouwen zijn evenwel cruciaal voor sociale controle en organische veiligheid enerzijds en sociale zekerheid anderzijds. We willen solidair zijn, maar graag met mensen die we kennen.

En in tegenstelling tot wat bepaalde linkse groepen en activisten beweren is onze welvaart en welzijn het resultaat van een aantal instituten die we nu eenmaal tot dit punt van generatie op generatie hebben opgebouwd en beschermd: ons onderwijs, onze Nederlandse taal, onze welvaartstaat, onze vrijheid van onderzoek en meningsuiting, onze economie en infrastructuur… Gegevens die heel sterk zijn ingebed in onze cultuurgemeenschap, en helemaal niet in landen als Marokko, Burundi of Azerbeidzjan.

Dat wil dus ook zeggen dat vervreemding, segregatie of omvolking allochtone Vlamingen treft. Sterker nog, vervreemding treft in eerste instantie allochtone middens en vermindert er drastisch kansengelijkheid. Het is dus net in het belang van allochtoon Vlaanderen om het tribalisme en de segregatie te laten vallen, het Nederlands als moedertaal te omarmen en te participeren in onze Vlaamse cultuurgemeenschap.

Vijf voor twaalf, maar niet te laat

En dat is mogelijk. Niets is onomkeerbaar. Met de mensen die hier zijn, gaan we het moeten doen en maken we het Vlaanderen van morgen. Dat Vlaanderen van morgen maken we evenwel niet met wie hier is om te profiteren, om moslimfundamentalisme te verkopen of om criminele feiten te plegen. Met al de rest gaan we aan de slag.

Dat zal inspanningen vergen van alle zijdes. Om dat werk te verrichten moeten we eerst en vooral naar een migratiestop. De kraan moet dicht vooraleer we kunnen dweilen. Een migratiestop is een set van maatregelen waaronder maximale asielopvang in eigen regio en een verstrenging van gezinshereniging. En dat doen we ook door de integratieverbintenissen niet langer vrijblijvend te houden. Taal- en inburgeringssproeven moeten bindend worden als het gaat over het verkrijgen van onze nationaliteit. En wie burger wil worden bij ons moet hier ook al 10 jaar onafgebroken wonen, werken en tot slot een loyaliteitsverklaring afleggen.

Want enkel in een Vlaams Vlaanderen kunnen we de welvaart, welzijn en veiligheid beschermen die we van generatie tot generatie hebben opgebouwd tot wat we nu kennen en koesteren. En dat is goed voor elke Vlaming, van welke kleur dan ook.