Wat Sarah Claerhout gemeen heeft met de Zuid-Koreaanse president
Politici in de ban van goeroes.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementTegenstanders van president Park Geun-hye komen op straat om hun ongenoegen te uiten. Een vriendin zou haar beleid te zeer sturen. Het incident doet denken aan beschuldigingen van beïnvloeding door ‘goeroe’ Balu op de Gentse Sarah Claerhout.
Seoel is in rep en roer. De Zuid-Koreanen willen via demonstraties, opgefleurd met lichtjes en protestbordjes, het ontslag afdwingen van het eerste vrouwelijke staatshoofd ooit. Tot zover is het rustig gebleven. De waterkannonen zwijgen. Op politiek vlak is er wel wat veranderd. Park heeft haar personeelschef ontslagen en aanvaardde het ontslag van vier medewerkers. De hoofdeis van de demonstranten is echter niet ingewilligd. De presidente blijft op post en dit ondanks haar abominabele resultaten in de populariteitspolls.
Die lage cijfers en protesten zijn het gevolg van een smeuïg belangenconflict. Onlangs brachten Zuid-Koreaanse media immers uit dat Park sterk onderhevig is aan beïnvloeding van buitenaf. Niet vanwege een lobbygroep of een werkgeversorganisatie, maar door een vriendin. En niet zomaar eentje.
Sekte
Het betreft ene Choi Soon-sil. Haar figuur is niet onbesproken aangezien ze de dochter is van Parks mentor en voormalig cultleider Choi Tae-min. Hij leidde de pseudo-christelijke sekte ‘Kerk van het Eeuwige Leven’.
Park Seun-hye zou haar raad hebben gevraagd bij “sommige documenten”. Hiervoor bood de presidente al openlijk haar excuses aan. Maar er gaan geruchten dat deze vage omschrijving het topje van de ijsberg is. Volgens de New York Times is zelfs de garderobe van Park onveilig voor Choi Soon-sil. Het is deze vermeende blootstelling aan een niet-verkozen en dubieuze persoon die de demonstraties aanwakkerde.
Wat er ook van zij, het zou niet de eerste keer zijn dat leiders argwanend bekeken worden vanwege hun persoonlijke contacten. Het wijst op een hiaat in het onderzoek naar machtsbeïnvloeding. Duidelijke waarneembare elementen zoals belangengroepen of pers worden herhaaldelijk genoemd als factoren die wegen op beleid. Persoonlijke vriendschappen zijn daarentegen minder bestudeerd.
Bezeten Hillary
Uiteraard zijn er bekende historische voorgangers. De meest spraakmakende is ongetwijfeld Raspoetin – een persoon waarmee Choi Soon-sil al meermaals vergeleken is. Zijn inbreng in het 19de-eeuwse tsaristisch beleid te Rusland is berucht. Door het vertrouwen van de Romanovs stukje bij beetje te winnen zou hij een ongeziene macht verworven hebben.
Dichter bij onze tijd zien we gelijkaardige kritiek aan het adres van Amerikaans president George W. Bush. Hij zou buitenmatig beïnvloed zijn door vicepresident Dick Cheney. De invasie van Irak in 2003 zou volgens sommigen volledig op het conto van Cheney te schrijven zijn.
Vele van deze claims zijn moeilijk staafbaar. Begin er maar aan: bewijzen dat een beslissing niet de jouwe is, maar die van een ander. Daarenboven staan we gans de tijd onder invloed van allerlei zaken, gaande van het weer tot sportuitslagen, wat het moeilijk maakt om een specifieke persoon als oorzaak aan te duiden. Niettegenstaande staat het voor sommige Trump-kiezers vast dat Hillary bezeten is door de duivel …
De Gentse Raspoetin
Na het absurde geval-Claerhout in Gent kwamen gelijkaardige geruchten bovendrijven. Haar ontslag als Gents CD&V-voorzitter en federaal parlementslid kwam er na ontevredenheid met de ‘macht van Brussel’ op lokaal beleid. Dat beweert ze althans zelf.
Volgens een anonieme bron zou ze immers beïnvloed worden door professor Balagangadhara Rao, bijgenaamd Balu, werkzaam bij de UGent. Zij was ooit assistente van de academicus. ‘Blijkbaar is Balu een soort goeroe voor haar’, klonk het bij CD&V in De Tijd.
In 2013 werd Sarah Claerhout beticht van het afluisteren van een interne vergadering in de Universiteit Gent. Tijdens deze bijeenkomst werd een gerechtelijke klacht van Balu, haar baas, tegen de universiteit behandeld. Eén van de bestuursleden merkte op dat Claerhouts gsm nog in de kamer lag. Zo ontdekte men dat de dictafoonfunctie actief was. Claerhout bekende maar kreeg geen sanctie. Dit voorval illustreert Claerhouts trouw aan de professor die geleid heeft tot zijn blijvende invloed.
Nogmaals: er is geen bewijs voor deze beschuldiging. Balu is vooralsnog niet de Raspoetin van de Gentse christendemocraten. Van het Koreaanse schiereiland tot de Arteveldestad geeft het in elk geval een smeuïge toets aan het politiek nieuws. Politici in de ban van goeroes: dat is voer voor televisieseries en spannende thrillers. Hallo, Erik Van Looy?
Foto: (c) Reporters
Tex Van berlaer is freelance journalist voor o.a. Knack, Mondiaal nieuws en Periodista político.
Parlementariërs van de PNV stemmen voor het budget. Voor critici van Catalonië bewijzen ze dat nationalisme en pragmatisme samengaan.
Evolueren we naar een politiek model zoals in een communistische eenpartijstaat? Ontdek het in ‘Ondernemen in Achterland 1.0’.