JavaScript is required for this website to work.
post

Wel-niet-wel-niet…

Waarom ik toch naar Kazachstan ga op de motor

Daan van der Keur2/7/2018Leestijd 3 minuten

foto ©

Deel twee: de voorbereidingen van de motorreis naar Kazachstan. Mijn voorkeursroute bleek onmogelijk, dus moest ik mijn heenreis verleggen.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Amper twee maanden voor mijn vertrek was ik nog druk bezig met het voorbereiden van een motorreis naar Engeland, Schotland en Ierland omdat ik Kazachstan na maandenlang wel-niet-wel-niet uit mijn hoofd had gezet. Het werd uiteindelijk toch wél Kazachstan omdat ik één maand voor vertrek op het internet een geniaal stroomloos koelingssysteem vond om mijn vitamine B12-ampullen (ik moet mezelf tweemaal per week injecteren) tussen de 18 en 25 graden Celsius in te bewaren.

Reizen en regels

Veel mensen – collega’s/vrienden/bekenden/etc. – begrijpen er niets van dat ik naar een land als Kazachstan ga. Diezelfde mensen kunnen dan ook in de meeste gevallen totaal niet met de onzekerheid van deze manier van reizen omgaan. Veel mensen hebben al megastress van hun jaarlijkse zomervakantie naar bijvoorbeeld Zuid-Frankrijk die van A tot Z gepland en volledig dicht gespijkerd is qua zekerheden. Ik denk dat de meeste mensen er niet eens meer bij stilstaan hoe weinig onzekerheden hun levens bevatten. Alles is geregeld van de wieg tot het graf. Iets dat je ook in de politiek terugziet. Regeltjes, regeltjes en nog eens regeltjes zodat de ambtenaren en politici zeker weten dat alle onzekerheden uit de weg geruimd zijn. Hoe dom en naïef kun je in hemelsnaam zijn?

Het liefst zou ik in 2019 tijdens mijn volgende verre motorreis elke week iemand anders (een politicus, een burger, een BN-er, etc.) mee achterop de motor nemen, gewoon om te laten zien dat deze wereld totaal anders in elkaar zit dan zij denken. Hoeveel mensen hebben alles wat ze weten over de uithoeken van Europa, Rusland, etc. uit de kranten en van tv en zijn zelf nog nooit in een land – waarover ze wel alles denken te weten – geweest? En als ze er al wel geweest zijn dan zijn ze vaak naar het land gereisd maar niet door het land heen gereisd.

De planning

Ik reis liever door een land met de motor dan naar een land met het vliegtuig. Dan hoor en zie je dingen die je nergens in de kranten leest of op tv ziet. Het meest verrassende aan mijn motorreis naar Kazachstan is dat ik in tegenstelling tot vroeger vrijwel geen visa meer nodig heb behalve voor Rusland. Dat scheelt mij honderden euro’s en is toch mooi meegenomen naast de lage hotel- en benzineprijzen.

De geplande route van mijn heenreis naar Kazachstan bleek een heel stuk lastiger dan ik gedacht had. De Krim oprijden vanuit Oekraïne bleek na het nodige speurwerk onmogelijk te zijn. Alleen Oekraïners met familieleden op de Krim kunnen met een ‘special permit’ vanuit Oekraïne naar de Krim reizen. Volgens de Oekraïense ambassade in Nederland moet ik ook zo’n ‘special permit’ kunnen krijgen maar daar heb ik domweg de tijd niet voor.

Vanuit Odessa via Mariupol naar Rostov-aan-de-Don leek in eerste instantie ongevaarlijk. Ook hier weer bleek na het nodige speurwerk dat het rebellengebied geen scherp afgebakend gebied is. Ja hoor, daar is nog steeds een oorlog aan de gang! Omdat ik al eens op mijn motor van het ene op het andere moment een oorlog binnen gereden ben die net was begonnen heb ik daar maar vanaf gezien. Het is domweg het risico niet waard.

Vinger gekruist

Zodoende heb ik de route dus bovenlangs het rebellengebied verlegd en wel via Kiev naar Charkov richting Rusland. Ik kan dan op de terugweg alsnog via de nieuwe brug naar de Krim rijden. Vanuit Rusland kan ik gek genoeg wel de Oekraïne in. Heerlijk toch al die onzekerheden! Dat is nou het ongelofelijk mooie aan deze manier van reizen. Donderdag 12 juli staat als vertrekdatum gepland. Toch als ik niet weer expres van mijn motor wordt gereden door een bestuurder van een wit busje. Ter info: witte busjes staan nummer 1 in de top 3 van verkeershufters.

Voor de ongeruste lezer: ik ben bijna volledig hersteld van dat uitermate krankzinnige motorongeluk dus dat was een geluk bij een ongeluk. Ik had namelijk met een beetje pech zomaar voor de rest van mijn leven invalide kunnen zijn als hij over mij heen gereden was. De bestuurder van het witte busje reed na het ongeluk overigens door. Ik had dan ook ongelofelijke mazzel dat hij werd klem gereden door een oplettende automobilist met heel veel lef! En nadat de politie was gearriveerd is de bestuurder gearresteerd en is zijn rijbewijs ingenomen. Toch een moment waarop zekerheden wél leuk zijn.

Fanatiek motorrijder en motorreiziger 'Think for yourself and don’t follow in other people’s footsteps', zei Soichiro Honda ooit. Leeft in reservetijd , in zijn 4de leven. Was ooit Medisch Analist en Motorjournalist Tegenwoordig Technisch Onderwijs Assistent en Autojournalist. Schrijven en fotograferen zijn brood en melk.

Meer van Daan van der Keur

Softwarebugs in medische apparatuur halen zelden tot nooit het nieuws. Toch kosten ze, net als in de luchtvaart, velen het leven.

Commentaren en reacties