Wij zingen Vlaanderen vrij
De Vlaamse beweging heeft nog één overkoepelende jaarlijkse meeting: het Vlaams-Nationaal Zangfeest. Daar is de hele Vlaamse beweging, van links tot rechts. In 2015 op 8 maart in de Lotto-Arena om Vlaamse cultuur en politiek te verbinden.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementWie er al was, weet hoe zo’n Zangfeest in elkaar steekt: samenzang, een politieke boodschap, wat dans en beweging en muziek. Vlaamse muziekcultuur. Het is voor de organisatoren dan ook makkelijk en moeilijk. Makkelijk, want de verwachtingen van het publiek zijn bekend, moeilijk om toch te blijven vernieuwen en niet altijd hetzelfde te blijven zingen, dat zou, volgens regisseur Paul Cordy, leiden tot verarming. ‘We willen ook minder bekende liederen zingen. Er is zo een groot aanbod, zowel in de oudere liederen als in nieuwe liederen.’ Zo staan er steevast ook enkele ‘kleinkunstliedjes’ op het programma om samen te zingen. ‘Soms lukt dat goed, soms valt het eens tegen om zo’n lied samen te zingen. Dan voeren we dat af en zoeken een ander.’ Dit jaar wordt een wel heel jong lied gezongen ‘Moedertaal’ van Raymond Van het Groenewoud, vorig jaar nog een radiohit. Daarnaast ook de al traditionele Jan De Wilde en ook in de herdenking van de Eerste Wereldoorlog de bewerking van een lied van Bob Dylan ‘Oorlogsgeleerden’. Brede Nederlandstalige cultuur dus.
De ‘klassieke’ liederen worden tijdens het Zangfeest vaak in thema’s aangeboden. Zo zijn er herdenkingen, in 2015 Emiel Hullebroeck en Jef Tinel, of 200 jaar Verenigd Koninkrijk de Nederlanden (met het oude volkslied van toen en Franse ratten een vandaag gezongen lied in betogingen, maar oorspronkelijk tegen Napoleon), ook de recent overleden Lode Dieltiens wordt herdacht. Daarnaast is er de jongste jaren ook een programma voor kinderen, komt dit jaar Mieke optreden,…
Traditioneel is er ook een politiek luik aan het Vlaams-Nationaal Zangfeest. Dat valt dit jaar onder het thema ‘Wij zingen Vlaanderen vrij’. Volgens Erik Stoffelen, voorzitter van het organiserende Algemeen Nederlands Zangverbond een bewust gekozen titel. ‘De “Wij” slaat op het samenwerken, bruggen bouwen en krachten bundelen van flaminganten tot wie ijvert voor onafhankelijkheid. Samen zingen verenigt ons. “Vlaanderen” is ons referentiekader, een onafhankelijk Vlaanderen ons einddoel. En bij de “vrij” halen we de banden aan met Schotland en Catalonië.’ Erik Stoffelen erkent dat het niet makkelijk zal zijn om een boodschap te brengen voor de brede Vlaamse beweging nu de N-VA in de regering zit. ‘Er zijn goede redenen voor die strategie, maar er zijn ook goede redenen om daar vragen bij te stellen.’
Het ANZ voelt zich de erfgenaam van die eerste cultuurflaminganten. De bewustmaking van de waarde van de eigen cultuur is de eerste stap geweest voor de prille Vlaamse beweging zegt Paul Cordy. ‘De inspiratie van Peter Benoit die later zijn vertaling vond in de vele werken van Hullebroeck, Van Hoof, Tinel, Veremans en nog vele andere componisten heeft mee de basis gelegd voor de culturele bewustwording van het Vlaamse Volk.’ ‘In 1933 groeide die beweging, met de organisatie van het eerste Vlaams nationaal Zangfeest, uit tot een politieke beweging, die het vanzelfsprekend vond om aan een culturele ontvoogdingseis ook de eis tot politieke ontvoogding te koppelen. Wie denkt dat Vlaanderen zelfstandig en zelfbewust is kunnen worden omdat we een economische en demografische groei hebben gekend, die draait de zaken om. Sinds 1933 hebben we een lange weg afgelegd, maar het sluitstuk, een onafhankelijk Vlaanderen, moeten we nog realiseren.’ En zo is de verbinding tussen cultuur en politiek weer gemaakt.
Het Vlaams-Nationaal zangfeest vindt plaats op 8 maart 2015 in de Lotto-Arena in Antwerpen.
Meer info op de website van het organiserende ANZ.
Afbeelding © ANZ
Personen |
---|
Pieter Bauwens is sinds 2010 hoofdredacteur van Doorbraak. Journalistiek heeft hij oog voor communautaire politiek, Vlaamse beweging, vervolgde christenen en religie.
Politici die zelf niet weten waar ze voor staan: ze kunnen mooi vertellen, maar regeren gaat moeilijk.
Jack London was een veelschrijver én avonturier. Zijn omzwervingen overtuigden hem van de noodzaak van een socialistische samenleving, een idee dat hij verwerkte in zijn boeken.