Wordt Mahdi de laatste of de voorlaatste CD&V-voorzitter?
CD&V-voorzitter Sammy Mahdi met partijgenoten Nicole De Moor en Vincent Van Peteghem.
foto © Belga
De zuilenorganisaties van CD&V leveren wel parlements- en kabinetsleden, maar amper nog kiezers. De partij heeft een fundamenteel probleem.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementGrondwetspecialist Jürgen Vanpraet die op het kabinet-Verlinden de afgesproken grondwetswijziging moest voorbereiden heeft er de brui aan gegeven. Het lijkt symptomatisch voor de positie van CD&V in de regering-De Croo en de partij in het algemeen.
Demandeur de rien
Het was Knack die het meldde en De Standaard (betalend artikel) die Vanpraet aan het woord liet. Het beeld dat hij geeft van binnenin de regering-De Croo is niet verrassend, maar eigenlijk wel schokkend. Hij vertelt dat de Franstalige kabinetten gewoon niet reageerden op uitnodigingen van het kabinet-Verlinden om te onderhandelen over de staatshervorming. Onder druk van de premier komen ze dan toch. Om akte te nemen van wat gezegd is. Maar ze weigeren elke vooruitgang.
Die staatshervorming staat wel in het regeerakkoord en was een eis van CD&V om in de regering te stappen. U herinnert zich vast dat de toenmalige CD&V-voorzitter sprak over ‘avanti’ in plaats van ‘Vivaldi’. Zijn spinning-woordje voor de regering heeft het -verrassend- niet gehaald. Nomen est omen. Net zoals van die staatshervorming niets in huis zal komen.
De kelk tot de bodem ledigen
Daarmee lijkt het leed nog niet geleden voor CD&V. Ook de fiscale hervorming waar CD&V-minister Vincent van Peteghem al even mee leurt, komt er maar niet. Ze zou naar een volgende regering getild worden. Dat wil zeggen, uitgesteld tot nooit. Ondertussen staat staatssecretaris voor Asiel en Migratie Nicole de Moor (CD&V) te kijk. Ze moet nu zelfs hotels betalen om asielzoekers in onder te brengen. Op veel steun uit de regering hoeft ze niet te rekenen.
En zijn we de vernedering van minister Annelies Verlinden (CD&V) al vergeten? Die wou zich, met de kersverse CD&V-voorzitter in de rug, profileren om de sluiting van de kerncentrale niet onomkeerbaar te maken. Verlinden werd door vicepremier Petra De Sutter (Groen) live in De Zevende Dag terechtgewezen. Niets meer van gehoord. Diezelfde Verlinden mag na de begrotingsbesprekingen aan de politie uitleggen dat die fel bevochten loonsverhoging er niet komt. Hoe vernederd kan je worden in een coalitie?
Loyaal en staatsdragend
CD&V blijft een loyale partij. Ze lieten het niet tot een clash komen zoals Vlaams wel gebeurde. Eigenaardig eigenlijk. Vlaams komen alle begrotingsmaatregelen en beslissingen mooi in een tabel per partij. Daarbij komt CD&V er niet slecht uit, ‘ze krijgen disproportioneel veel’ is bij andere Vlaamse kabinetten te horen.
Maar toch slagen ze er in om naar de buitenwereld als verliezer uit die begrotingsbesprekingen te komen. Want ze lieten het op een crisis uitdraaien die ze ook nog verloren. Ze blokkeerden en moesten finaal toch toegeven. Waardoor alle andere verwezenlijkingen in de schaduw van dat ene verlies komen te staan.
Het is de zuil
CD&V zit met een fundamenteel probleem. Een identiteitsprobleem. Met parlementsleden die niet weten wat christendemocratie is, tegenover ervaren ex-ministers of parlementsleden met jaren op de teller, die zich niet meer thuis voelen. Daarbovenop zijn er ook de zuilenorganisaties. Die leveren nog parlements- en kabinetsleden, maar amper nog kiezers. Bij Beweging.net stemt de top voor Groen en de basis voor Vlaams Belang. Maar ze bepalen wel nog de CD&V-lijn.
Wat met de Boerenbond? Een drukkingsgroep/industriële speler, die inhoudelijk weegt op de partij, maar hoeveel stemmen brengt die nog aan? Na Ventilus en de stikstofwetgeving zullen niet veel boeren CD&V trouw blijven. Als ze het nog waren. Vlaams Belang wordt er slapend rijk van en kan zich in West-Vlaanderen zorgeloos positioneren als alternatief voor de boerenfamilies. Zonder Boerenbondconnectie.
Doodskus
Els van Doesburg was zo gek nog niet met haar interview in De Zondag. Een uitnodiging om het kartel -waar menig rechts CD&V’er heimwee naar heeft- nieuw leven in te blazen. Deze keer wel niet met N-VA als koekoeksjong, maar als senior partner die de lakens uitdeelt. Een herverkaveling op centrumrechts. Van Doesburgs voorstel is een doodskus. Ze kan er het laatste restje CD&V mee uiteen spelen. Al kan het ook zijn dat de kiezer dat doet. Of een volgende peiling.
Die volgende peiling komt in december. Al circuleren er in de Wetstraat altijd andere peilingen door partijen die provinciaal geluk of onheil prediken. Die geloofd worden of waarvan de methodologie in twijfel wordt getrokken. Naar mate het uitkomt meestal. Die volgende peiling zou de onrust bij menig partij wel eens kunnen doen opflakkeren. Niet in het minst bij CD&V.
De Messias moet verrijzen
Zo zijn we terug bij Sammy Mahdi, ingehaald als de grote redder van de CD&V. Als de decemberpeiling slecht is voor zijn partij, kan hij dan overeind blijven? Hoe groot is zijn machtsbasis nog in de eigen partij? Mahdi reed zichzelf en zijn partij de vernieling in, in de perceptie rond de Vlaamse begroting en in de feiten in de federale regering. Maar om het allemaal nog erger te maken heeft hij de goede uitganspositie van zijn partij ondergraven.
Er moet al een hele omwenteling gebeuren in Vlaanderen mocht N-VA Vlaams niet nodig zijn om te regeren. Met de hulp van het cordon. Je zou dat voor minder ondersteunen in de feiten. Tot voor kort zat CD&V in een zetel om door de N-VA uitgenodigd te worden als eerste partner. Maar na de ‘vernedering’ van Vlaams minister-president Jan Jambon (N-VA) door CD&V is die plaats vrijgekomen. En onmiddellijk ingenomen door Open Vld. Mahdi heeft twee rivalen in elkaars armen gedreven. ‘Verenig en verlies’ in plaats van ‘verdeel en heers’.
De kelk tot de bodem
CD&V kan federaal niets realiseren, wordt tegengewerkt, rijdt zichzelf Vlaams in de vernieling door zichzelf in de verliezerspositie te manoeuvreren, leidt N-VA en Open Vld in elkaars armen en nog is de rampspoed niet gedaan. Hebben ze rekening gehouden met de kans dat hun federale coalitiepartijen euthanasie en abortus op het einde van de legislatuur op tafel gooien? En dat ze dat niet zullen kunnen tegenhouden? Blijkbaar zijn de andere afspraken die ze gemaakt hebben niets waard, wat dan met die over de ‘ethische thema’s’?
En nog is het niet gedaan. Recent politicologisch onderzoek wijst uit dat CD&V geen ‘eigenaar’ is van een politiek thema. Er is geen enkel thema dat de kiezer spontaan eerst aan CD&V linkt. Lokaal heeft menig burgemeester al beslist zich van de naam CD&V te ontdoen.
Het lijkt niet de beste uitgangspositie om naar verkiezingen te stappen. Misschien kan net dat een goede reden zijn voor een ander om die uit te lokken.
Categorieën |
---|
Tags |
---|
Pieter Bauwens is sinds 2010 hoofdredacteur van Doorbraak. Journalistiek heeft hij oog voor communautaire politiek, Vlaamse beweging, vervolgde christenen en religie.
Politici die zelf niet weten waar ze voor staan: ze kunnen mooi vertellen, maar regeren gaat moeilijk.
Evolueren we naar een politiek model zoals in een communistische eenpartijstaat? Ontdek het in ‘Ondernemen in Achterland 1.0’.