9/11 en de strijd tegen het islamisme
De WTC torens in Manhattan in al hun glorie.
foto © Pixabay
Het Westen mag nooit vergeten wat er op 11 september in New York gebeurde, vindt Theo Francken. Lessen zijn nog lang niet geleerd.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementHet Vrije Westen mag nooit vergeten wat er op 9/11 gebeurde. De radicale islam hief de Saraceense sabel tegen onze ‘way of life’ en is sindsdien niet gestopt. Meer nog, ze is met de recente herovering van bakermat Afghanistan enkel gevaarlijker geworden.
Lakse houding
Het trauma van 9/11 en de honderden aanslagen nadien maken onze lakse houding tav het islamisme des te onbegrijpelijker. Deze paarsgroene regering gaf het afgelopen jaar tot drie maal toe het slechte voorbeeld. Zo gaf ze subsidies aan het CCIB, waarvan de zusterorganisatie in Frankrijk verboden werd omwille van islamitisch separatisme. De paarsgroene regeringsleden gaven het slechte voorbeeld met hun buitenproportionele heksenjacht op ‘haatspraak’ en met hun naïeve benoeming van hoofddoekactiviste en Moslimbroedersympathisante Haouach tot regeringscommissaris bij het Instituut voor Gelijkheid van Vrouwen en Mannen.
Naïviteit
Daarnaast is de naïeve regeringsvisie op illegale migratie en grensbescherming wraakroepend. Het Europese migratiemodel is failliet maar Paarsgroen blijft vasthouden aan dat oerdomme ‘wir schaffen das’. Ze kijken liever weg van de problemen, dan ze te benoemen en aan te pakken. Wat we nodig hebben is het Australisch model en veilige grenzen.
Elke kritiek op de radicale islam wegzetten als islamofobie en/of racisme is dodelijk voor een democratie en dus voor onze samenleving.
Blinde kant van de geschiedenis
Het is stuitend te moeten vaststellen dat 20 jaar na 9/11 de politiek-correcte goegemeente, waarvan Paarsgroen de politieke exponente is, dat nog steeds niet inziet. De goede kant van de geschiedenis is de blinde kant.
Een samenleving waar cartoonisten niet meer met de profeet durven lachen, leerkrachten geen cartoons van Mohamed mogen tonen en afvallige moslims als Lale Gül onder permanente veiligheidsbewaking en doodsbedreigingen moeten leven, is niet vrij. Hoogstens schijnvrij, maar vooral laf.
Afgelopen jaar stierf Kurt Westergaard, de Deense cartoonist bekend van de Mohammedcartoons. Ik herdenk vandaag ook hem. En iedere westerling die moet leven onder een fatwa.
Categorieën |
---|
Personen |
---|
Theo Francken (1978) is master in de pedagogische wetenschappen. Hij was staatssecretaris voor Asiel en Migratie en is momenteel Kamerlid voor N-VA en burgemeester van Lubbeek.
In deze vrije tribune geeft Theo Francken zijn ongezouten mening over de resultaten van Open Vld in de recente peiling van DPG media.
Amerikakenners Roan Asselman en David Neyskens bespreken de actualiteit aan de overkant van de oceaan.