Abortus voor de Arizonacoalitie

Een Vlaamse conservatieve meerderheid (maar minderheid in de Kamer) van N-VA, Vlaams Belang en CD&V staat in het parlement tegenover een vooral Franstalige progressieve coalitie van socialisten, groenen, liberalen en communisten. Plots ging het in de Belgische politiek over inhoud, over abortus. De CD&V hervond haar ethische principes, er is nog hoop.

‘CD&V is geen passe-partout’

Die scène uit de Zevende Dag blijft me bij. Minister Koen Geens (CD&V) zegt’ ‘Wij zijn geen passe-partout hé meneer Verstraete. Wij hebben ook opvattingen. We zijn niet de dweil van de Wetstraat.’ Op de achtergrond zit Tom Van Grieken (Vlaams Belang) flink zijn best te doen dat als een emoticon te becommentariëren.

Van Grieken toonde ongeloof en verwondering. CD&V staat voor het compromis. Omwille van het staatsbelang is de partij altijd tot compromis bereid. Maar er zijn blijkbaar grenzen. De abortuswet die nu in de Kamer ligt, is een breekpunt. Die wet met een voornamelijk Franstalige progressieve meerderheid (socialisten, liberalen, groenen en communisten) goedkeuren, zou de formatie bemoeilijken. Alsof het al niet moeilijk genoeg is.

Georges-Louis als kwade genius

De crisis werd à la belge opgelost. Voor een derde keer buigt de Raad van State zich over het wetsvoorstel. Maar vergis u niet, dat was een uitweg uit de crisis zonder gezichtsverlies voor de spelers. Er werd afgesproken de situatie op die manier te ontmijnen. De verontwaardiging van Kamervoorzitter Patrick Dewael (Open Vld) hoorde bij het scenario van dit politiek theater.

De rol van kwade genius, die voor het conflict zorgde, was — nog maar eens — Georges-Louis Bouchez (MR). De MR-voorzitter die er als medeformateur goed in slaagt om de formatie nog wat moeilijker te maken. Alsof hij… Misschien is dat wel de rode draad in dit seizoen.

Politiek spel

Het parlementaire spel is het parlementaire spel. De ene keer vindt het parlementslid het schandalig dat een wetsvoorstel op die manier kan gehinderd worden. De volgende keer steunt en verdedigt hij dat volmondig. Wie voor het gehinderde voorstel is, noemt dat politieke spelletjes en obstructie, dictatuur van de minderheid! Ben je er tegen, dan is dat een bescherming tegen de dictatuur van de meerderheid. In stilte zijn ze allemaal blij dat die uitweg bestaat om een politieke crisis te beheersen.

Dat zo’n blokkering kan, betekent dat de minderheid redelijk groot is. Het is een middel om onderhandelingen af te dwingen. De impasse of de onderhandeling. Dan komt er een minder grote versoepeling van de abortuswet die deels tegemoet komt aan belangrijk tegenwerpingen van de minderheid. Of de meerderheid probeert de regels van de democratie in haar voordeel aan te passen. Zoals ze nu blijkbaar willen proberen. Politiek is wel vaker een spel van slechte verliezers.

Geen regering dus abortus

Uiteindelijk is de abortusdiscussie een gevolg van het ontbreken van een meerderheid waarin over ‘ethische dossiers’ afspraken, zeg maar compromissen worden gemaakt. In het verleden liet de CVP zich al eens door koning Boudewijn vernederen. Voor de partij was abortus geen regeringscrisis waard. Maar de koning had zijn troon over voor zijn geweten. Uitgerekend de CVP moest die koningskwestie nog oplossen ook. De kelk tot de bodem ledigen heet dat. Zo krijg je de naam de dweil van de Wetstraat te zijn.

Om dat te voorkomen werden er afspraken gemaakt. Zoals de afspraak dat er niet ‘vrij gestemd’ mag worden door meerderheidspartijen over ethische dossiers. Particratie? Mja, natuurlijk, maar je houdt als regeringspartij dan wel rekening met de gevoeligheden van de partner. Je pijnigt die niet moedwillig. Zoals Georges-Louis Bouchez deze week met CD&V, onbegrijpelijk, wel deed.

Progressiever progressiefst

Wat is dan het probleem met deze abortuswet? Het nieuwe wetsvoorstel lijkt op een wedstrijdje om de progressiefste te zijn. Mark Geleyn ontleedde dat voorstel al op Doorbraak (3 maart 2020): ‘De partijen die een nieuwe abortuswet willen, verwijzen steevast naar de situatie van 500 vrouwen die na de 12de week voor een abortus naar Nederland “moeten” gaan. In het rapport van de Nederlandse overheid lezen we dat het hier in 2018 om 444 vrouwen ging uit België en Luxemburg.’ Dit op een totaal van 20 000 abortussen jaarlijks in ons land. Zo stak hij van wal.

Daarnaast wil het voorstel ‘abortus uit de strafwet halen’. Dat klinkt heel mooi en nobel. Maar abortus is dan niet meer strafbaar, geen juridische uitzondering meer. Dan kan je als vrouw of als arts nog heel moeilijk vervolgd worden voor een abortus na 18 weken zwangerschap. Dus eigenlijk valt de grens weg. Dat is verregaand genoeg om er een zaak van te maken, een politieke- en een regeringszaak.

Doodscultus

Blijft abortus niet beter een uitzonderingssituatie? Die kan zich voordoen in een mensenleven en dan moet dat juridisch goed worden geregeld. Meer en meer rijst voor mij de vraag wat er zo progressief is aan die doodscultus van abortus en euthanasie. Zoals de kerk zich onbegrijpelijk vastrijdt in een seksuele moraal, volgen progressieven een discours van individualistische vrijheid die culmineert in de dood.

Voor een ‘ongewenst kind’ moet je niet je verantwoordelijkheid nemen, je moet het kunnen doden. Dat heet vrijheid. Hetzelfde met euthanasie. Al zeker wegens ‘voltooid leven’. In plaats van oude mensen respectvol en met liefde te omringen geven we ze maar beter de kans om te sterven. De volgende vraag is dan hoe oud je moet zijn om je leven als voltooid te mogen beschouwen. En of een ander dat voor jou mag beslissen als je er niet meer goed bij bent. Beangstigend is het. En ik snap niet wat daar zo progressief aan is.

Dweil van Wetstraat

Het is een goede zaak dat Joachim Coens (CD&V) nu zijn voet dwars zet en het abortuswetsvoorstel wil meenemen in de regeringsvorming. Al moet de vraag gesteld worden wat die regeringsvorming nu nog voorstelt.

Partijen mogen ergens voor staan, zeker ook ethisch. Het kan niet fout zijn om op die punten tot het uiterste te gaan. Anders wordt je een passe-partout, waarmee niemand nog rekening houdt. De dweil van de Wetstraat. Een waarschuwing die niet enkel CD&V moet ter harte nemen.