De belangrijkste sjerp van 2018
Niet alleen Antwerpen bepaalt onze toekomst
Terwijl alle schijnwerpers en cameralenzen gericht staan op Antwerpen gebeuren er in de 307 andere gemeenten ook best boeiende dingen.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementHet is eind januari en de stroom nieuwjaarswensen is eindelijk opgedroogd. Een paar wensen voor 2018 zinderen nog altijd na. Zoals die ene van Jan Segers voor Jean-Marie Dedecker. In zijn hoofdartikel van 30 december 2017 lijstte de editorialist van Het Laatste Nieuws een hele reeks wensen op. Waaronder: “Jean-Marie Dedecker: een sjerp”.
Segers, een van de best geïnformeerde Wetstraatwatchers, is zeker niet de enige die Dedecker een tricolore sjerp toewenst. Ook ene Bart De Wever hoopt daar vurig op. Zijn N-VA zal er alles aan doen om Jean-Marie Dedecker in oktober te kronen tot burgervader van het West-Vlaamse Middelkerke.
Kopstuk in West-Vlaanderen?
Áls Dedecker dit jaar burgemeester wordt, dan zal het níet als N-VA’er zijn. Na zijn recente verzoening met Bart De Wever liet Johan Sanctorum de deur naar een lidmaatschap wel nog openstaan (in dit bijwijlen bijtende stuk), maar Dedecker is te veel gesteld op zijn onafhankelijkheid, na zijn kortstondige doortocht in 2006 is het wantrouwen tegenover de Vlaams-Nationalisten te groot en er blijft te veel weerstand bestaan bij de West-Vlaamse afdeling van N-VA.
Die West-Vlaamse N-VA is een behoorlijk probleem voor de partij. Net als bij de Oost-Vlaamse afdeling is er in West-Vlaanderen momenteel geen duidelijk federaal kopstuk. In 2014 werd de Kamerlijst getrokken door Brecht Vermeulen, maar de voorzitter van de Commissie Binnenlandse Zaken heeft sindsdien geen onvergetelijke indruk nagelaten. Toch staat er geen duidelijk alternatief voor Vermeulen klaar. Op Vlaams niveau maakt de 66-jarige Bourgeois zich op om nogmaals ‘zijn’ lijst te trekken.
Jean-Marie Dedecker zou die kwetsbare West-Vlaamse N-VA veel pijn kunnen doen in 2019. Een eigen Kamerzetel behalen op eigen kracht – of waarom geen twee? – behoort nog altijd tot de mogelijkheden in de kustprovincie. Die zetels komen dan van de partij die op ongeveer hetzelfde publiek mikt: de N-VA. Net die partij zal in 2019 elke zetel nog hebben om nog eens incontournable te worden.
Grote gevolgen
Vandaar de voorspelling van Segers en de vurige hoop van De Wever: dat Dedecker in oktober burgemeester kan worden van Middelkerke. De oude tijger kan dan al zijn energie richten op een uitvoerend mandaat in zijn eigen gemeente, waar hij eindelijk kan bewijzen dat hij zoveel meer is dan een donkerblauwe brulboei. De N-VA zal hem graag steunen in Middelkerke om hem een half jaar later te vermijden in de electorale arena.
Met andere woorden: in een kleine gemeente van nog geen 20.000 inwoners staan straks Kamerzetels op het spel. Wat in Middelkerke gebeurt, kan een grote impact hebben op de campagne van 2019. Precies wat altijd beweerd wordt over Antwerpen – vandaag de dag schijnbaar de enige gemeente in Vlaanderen waar straks gemeenteraadsverkiezingen georganiseerd worden.
Ook vorige week stonden alle schijnwerpers en cameralenzen weer gericht op Antwerpen. Afgaand op de gretigheid van veel journalisten blijft het gros van de aandacht ook in de komende maanden gereserveerd voor de Scheldestad. En het is waar: wat in Antwerpen gebeurt, zal gevolgen hebben voor heel Vlaanderen. Maar net hetzelfde geldt voor vele andere (ook kleine) gemeenten, waar evengoed carrières en machtsbalansen op het spel staan. Hopelijk komt er in de komende campagne wat meer belangstelling voor wat allemaal beweegt op de parking.
Categorieën |
---|
Personen |
---|
Klaas Cobbaut (1979) is ambtenaar. Hij heeft weleens gehoord dat zijn thuisstad Aalst niet de mooiste plek ter wereld is, maar dat doet hij af als laster van jaloerse kwatongen. Vanuit zijn ajuinenstad overschouwt hij lokale en vaderlandse politiek.
De cultuuroorlog tegen vermeend racisme eist een nieuw slachtoffer. En deze keer is het niet eens een karikatuur die voor de bijl moet.
‘Het bloed dat vloeit kleeft aan de handen van Hamas’, zegt de Israëlische ambassadeur in België. Maar hoe moet het verder? Een gesprek.