De clan Reynders: het misprijzen voor de rechtsstaat
foto © Katinka Domen
Een boek over een vooraanstaand politicus en zijn naaste medewerker die zich hebben laten kennen door ongebreideld cynisme en eigenbelang en aan wie elk besef van publiek belang vreemd is.
Onderzoeksjournalistiek, het bestaat nog. Zo werd Vlaanderen betaalt, als demystificatie van de transfers, een topper en is het boek De doodgravers van België de onbetwistbare bestseller van deze zomer. Wouter Verschelden verhaalt daarin minutieus de regeringsvorming en hoe het lot van de voorgestelde premier De Croo even afhing van zijn contacten met een pornosterretje. De media — nationale omroepen en kranten of weekbladen — stopten dit hallucinante fragment alvast in de doofpot. Wat velen de verzuchting ontlokte dat de media in België spreekbuizen en propagandamachines zijn van politici. Siegfried Bracke besteedde er zijn Doorbraakcolumn aan.
‘Is het niet bijzonder merkwaardig dat we over de Italiaanse pornoster nog geen woord hebben vernomen in onze vaderlandse media? Of volstaat het dat de grote baas van een uitgeversgroep beslist dat het bloot uit de Laars niet in het nieuws komt? En legt die baas meteen ook andere persorganen, inclusief de openbare omroep, stil?’, aldus Bracke.
Een gelijkaardige stilte merk je ook wel bij het — inmiddels in Nederlandse vertaling te verschijnen — boek De clan Reynders. Philippe Engels schetst daarin een niet zo fraai beeld van het liberale boegbeeld, de man met de langste staat van verdienste in de Belgische politiek: minister van Financiën, minister van Buitenlandse Zaken en Europese Zaken, minister van Buitenlandse Handel, minister van Defensie, vice-eerste minister…
Het parlement hult zich in stilzwijgen
De spin in het web is Reynders’ rechterhand Jean-Claude Fontinoy, aanwezig in alle kabinetten waar Reynders de plak zwaaide. De ‘fikser’ die buiten beeld de enveloppes aannam, zoals uitgeverij Kritak vermeldt in haar persbericht.
Het boek biedt dan ook een indrukwekkend aantal getuigenissen in diverse dossiers. De restauratie van het megalomane station in Bergen (tien keer duurder dan begroot), het station in Luik voor 439 miljoen (drie keer meer dan begroot), de bijzonder dure afwikkeling van het asbestprobleem in het Berlaymontgebouw, de verkoop van het Rijksadministratief Centrum (40 miljoen euro verdween er volgens het Rekenhof), de zaak Kazachgate, de finale kostprijs van de nieuwe ambassade in Kinshasa…
Misprijzen en arrogantie
In zijn recensie elders op Doorbraak schrijft Luckas vander Taelen dat Reynders zijn grote politieke intelligentie koppelde aan een arrogant misprijzen voor de rechtsstaat. ‘Dit is vooral een boek over een vooraanstaand politicus en zijn naaste medewerker die zich hebben laten kennen door ongebreideld cynisme en eigenbelang, en aan wie elk besef van publiek belang vreemd is.’
De inhoud van dit boek, schrijft vander Taelen, ‘zou in elke democratie die zichzelf in leven wil houden, moeten inslaan als een splinterbom’. In 13 hoofdstukken en een epiloog is auteur Engels onverbiddelijk voor een systeem dat door Jean-Claude Fontinoy, die minister Reynders jarenlang beschermde, ongestraft is geperfectioneerd. ‘Als zelfs maar een deel van de aanklachten tegen hen bewezen kan worden, is er meer dan reden genoeg om hen ter verantwoording te roepen. Als dit ook nu niet gebeurt, en het Parlement om partizane redenen de andere kant uit kijkt, verliest de Belgische klasse elke respectabiliteit en kan ze schuldig verzuim verweten worden.’
De clan Reynders is verkrijgbaar in onze online boekhandel boeken.doorbraak.be
Wekelijks biedt het Boekenteam een exclusieve ‘lees’ aanbieding, terug te vinden in de Doorbraak boekenwinkel én in Boeken.cafe. Veel leesplezier!
Hoe het Shellconcern de afgelopen 130 jaar als een kameleon door de veranderende geopolitieke en maatschappelijke werkelijkheid bewoog.
