De ontmaskering van de desinformatie: onzichtbare neprampen en verzonnen onheil
De burger moet erop vertrouwen dat activisten, media, politici, wetenschappers de waarheid vertellen. Dat blijkt niet altijd zo te zijn.
Al vijftig jaar komen de doemscenario’s – dat de mens en onze planeet ten dode opgeschreven zijn – niet uit. Patrick Moore is als doorgewinterde wetenschapper en levenslange milieuactivist de aangewezen persoon om de leugens van de media, de politiek en de pseudo-wetenschap te ontmaskeren. Dat doet hij in Onzichtbare neprampen en verzonnen onheil, in klare taal en met niet mis te verstane feiten. Toch is Moore een milieuactivist in hart en nieren.
Begin zeventiger jaren was Patrick Moore een van de sleutelfiguren van Greenpeace. En dit op basis van zijn wetenschappelijke achtergrond, zijn reputatie en zijn vermogen om praktische, no-onzin inzichten in de discussies. Zo zeiden medewerkers van Greenpeace zelf.
No-nonsens
Moore: ‘Op een dag besefte ik dat de meeste angstaanjagende verhalen in de media op onzichtbare zaken gebaseerd zijn, zoals CO2, of over dingen gaan die heel ver weg zijn, zoals ijsberen en koraalriffen. De gemiddelde persoon kan dat niet zelf waarnemen en dus het waarheidsgehalte van die beweringen niet verifiëren. Hij moet erop vertrouwen dat de activisten, de media, de politici en de wetenschappers – die allemaal enorme financiële en/of politieke belangen hebben bij het onderwerp – de waarheid vertellen.’ Dat blijkt niet altijd zo te zijn.
Na vijftig jaar onderzoek als onafhankelijk wetenschapper en milieuactivist is dit boek Onzichtbare neprampen en verzonnen onheil een ontmaskering van de desinformatie en de leugens. Zo toont hij aan dat er geen wetenschappelijk bewijs is dat de mensheid een wereldwijde klimaatverandering veroorzaakt.
Omgekeerd
‘Wij mensen zijn inderdaad verantwoordelijk voor de recente stijging van het CO2-gehalte op aarde’, schrijft Moore. ‘Dat maakt ons (onbedoeld) de hoeders van het leven op aarde in plaats van de vernietigers ervan, omdat het CO2-gehalte rond 1900 nog op een historisch en gevaarlijk laag niveau was.’ De werkelijkheid is ook hier precies omgekeerd van wat men ons probeert wijs te maken. De huidige stijging van het CO2-gehalte is bijzonder goed nieuws voor planten en dieren en zorgt al tientallen jaren voor een wereldwijde vergroening. ‘CO2 moet gevierd worden, niet gevreesd.’
Moore bewijst in zijn boek dat de zogenaamde ‘Groene stroom’ helemaal niet groen is, maar juist een enorme belasting vormt voor het milieu. De Amerikaanse natuurkundige William Happer, emeritus-hoogleraar aan Princeton University zegt dat het klimaatbeleid een omgekeerde Robin Hood-strategie hanteert: ‘Je steelt van de armen en geeft het aan de rijken.’ Moore plaatst de huidige klimaatveranderingen in een historisch en wetenschappelijk perspectief dat duidelijk laat zien dat het klimaat van angst en schuld waarin we nu zitten, volstrekt onnodig is.
Onzichtbare neprampen en verzonnen onheil is deze week ons boek van de week, in klare taal en niet mis te verstane feiten. Verkrijgbaar in onze Doorbraak boekenwinkel.
Wekelijks biedt het Boekenteam een exclusieve ‘lees’ aanbieding, terug te vinden in de Doorbraak boekenwinkel én in Boeken.cafe. Veel leesplezier!
Hoe het Shellconcern de afgelopen 130 jaar als een kameleon door de veranderende geopolitieke en maatschappelijke werkelijkheid bewoog.
